เมื่อประมาณต้นปีที่แล้ว.  เราไปรักษาสิวที่คลีนิคแถวบ้าน หมอก็ถามว่ายังไม่มีโครงการมีลูกใช่ไหม เราก็บอกว่ายังค่ะ เราคุมกำเนิดอยู่. หมอก็สั่งยาให้ค่ะ. (เม็ดรักบี้สีม่วง  -- acnotin)
กินยาไปได้ประมาณ  3-4 อาทิตย์.  มารู้ตัวว่าท้อง.  (ตอนนั้นดีใจมากกก //แต่นึกขึ้นได้ว่าเคยคุยกับหมอเรื่องยา ).  ขั้นแรกไปตรวจและฝากครรภ์ก่อน (เราไปคลีนิคชื่อดังของจังหวัดใกล้บ้าน. เค้าว่ากันว่าหมอทำคลอดเก่ง). ไปถึงพอพบหมอ เราบอกเรื่องยากับหมอ คุณหมอยังไม่ทันตรวจเลยค่ะ. เค้าก็บอกให้เราเอาเด็กออกแล้ว  แนะนำว่าให้ไปแถวย่านสุขุมวิท. บอกสถานที่เสร็จสรรพ //หมอบอกว่ายานี้จะมีผลกับเด็กมากนะ. จะทำให้เด็กพิการ.  (จำได้ว่าเดินออกมาจากห้องหมอแบบไม่รู้ตัว ความรู้สึก บอกไม่ถูก อึ้ง และอยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก ). มารู้ตัวอีกที จนท. เรียกให้จ่ายตังค์ 20 บาท. ค่าสมุดเล่มสีชมพู. เราจ่ายตังค์แล้วเดินออกมาแบบ. งงๆ เอ๋อ ๆ. แฟนถามว่าเป็นอะไร. เราก็เล่าให้แฟนฟังว่าหมอบอกงี้นะ บลาๆๆๆ.  เราสองคนยืนอึ้งอยู้หน้าคลีนิคหมออยู่เป็นครึ่ง ชม.ได้.   โดยไม่รู้ทำยังไงดี. จะไปไหนต่อดี.  //วันรุ่งขึ้นกลับไปที่คลีนิครักษาสิว ไปปรึกษาหมอว่าทำไงดี หมอก็แนะนำว่า หมอไม่อยากให้เอาออกนะ เพราะเรากินไปไม่เยอะ. (ยาที่ได้มา กิน วัน เว้น วัน ค่ะ).  ให้รอดูก่อนแล้วค่อยซาวด์ดูเค้าไปเรื่อยๆ ถ้าเด็กคนนี้เค้าปกติดีล่ะ.     หลังจากนั้นก็ไปปรึกษาอีกหลายหมอมากก. มีทั้งแนะนำให้เอาเด็กออก และเก็บไว้. แต่เรากับแฟนปรึกษากันว่า เราจะเก็บลูกไว้ ยังไงเค้าก็เกิดมาเป็นลูกเราแล้ว ถ้ามันเลวร้ายจริงๆๆ ค่อยว่ากันอีกที. หลังจากนั้นหาข้อมูลในเน็ต.  หาข้อมูลเยอะมาก ไม่หลับไม่นอน นอนไม่หลับค่ะ.  เครียด  (ข้อมูลเกี่ยวกับยาตัวนี้น่ากลัวมากค่ะ ). จนมาเจอกระทู้นึงในพันทิปนี่แหละ. มีคนมาตั้งกระทู้ไว้ว่าเค้าก็เคยกินยาตัวนี้ และกินมานานมาก แล้วไม่รู้ตัวว่าท้อง.  เลยขอเบอร์และได้คุยกับเจ้าของกระทู้ เค้าแนะนำดีมากๆ เลยค่ะ (ขอขอบคุณ คุณส้มโอ มา ณ โอกาสนี้ด้วยค่ะ). เค้าบอกให้ไปลองปรึกษา คุณหมอบุญชัย เอื้อไพโรจน์กิจ   คุณหมอจะออกตรวจหลายที่.  แต่จะประจำที่ รพ.จุฬา. เลยได้ไปพบคุณหมอที่ นวบุตรก่อน. คุณหมอให้คำแนะนำดีมากค่ะ. และให้กำลังใจทำให้เรามีความหวังมากขึ้น. คุณหมอบอกว่ามีเคสมาหาท่านเยอะมากเรื่องทานยารักษาสิว   ส่วนมากเด็กที่นออกมาก็ปกติดี. มีสองเคสที่คุณหมอเจอ. มีหัวใจรั่ว. กับปากแหว่งเพดานโหว่. แต่อาการเหล่านี้เด็กที่แม่ไม่ได้ทานยาก็มีโอกาสเป็นได้ แต่การแพทย์ปัจจุบันรักษาได้ไม่เป็นปัญหาแต่อย่างใด.   ได้ฟังคุณหมออธิบายค่อยใจชื้นหน่อย เรากับแฟนค่อยยิ้มออกหน่อยค่ะ คุณหมอยังบอกอีกว่า. ชอบเหมารวมว่าพอทานยานี้แล้วต้องเป็นแบบนี้. เหมือนไก่ที่เป็นไข้หวัดนก. พอตัวนึงเป็นตัวอื่นในคอกต้องโดนเชือดหมด โดยเหมารวมว่าทุกตัวต้องเป็นและโดนฆ่าในที่สุด แต่นี่ตั้ง หนึ่งชีวิต จะฆ่าลงได้อย่างไร. เราต้องให้โอกาสเค้า.    หลังจากนั้นคุณหมอก็นัดให้ไปตรวจที่จุฬาค่ะ.  คุณหมอรับเคสเราไว้ให้ทีมที่จุฬาดูแลค่ะ.   พอออกจากนวบุตร วันนั้นเราค่อยหายใจได้เต็มปอดหน่อยค่ะ. ค่อยยิ้มได้   ความกังวลลดลงบ้าง.  จากนั้นเราก็ดูแลตัวเอง บำรุงร่างกาย พยายามไม่เครียด และไปตรวจที่จุฬา ตามที่คุณหมอนัด. (ช่วงไปตรวจค่อนข้างลำบากนิดหน่อยเพราะเราอยู่ ตจว. ต้องไปถึง รพ ให้เช้าๆเพราะจะได้ไม่เสียเวลา ออกจากบ้านตี 3-4. เพื่อจะได้ไปถึงได้คิวต้นๆ ง่วง ก็ง่วง. แต่ก็ทนได้ค่ะเพื่อลูก คุณแฟนก็ทนง่วงทนเมื่อยขับรถไปกันค่ะ. เราอยู่กำแพงเพชรค่ะ).  ไปตรวจที่จุฬา ประมาณ. 4. ครั้งได้ค่ะ. เว้นระยะเป็นช่วงๆ. คุณหมออัลตราซาวด์ ดูการเจริญเติบโต. และดูความผิดปกติของลูกค่ะ แต่ละครั้งคุณหมอซาวด์ละเอียดมากค่ะ คุณหมอและพยาบาลที่นี่ใจดีและน่ารักทุกคนค่ะ.  จนครั้งสุดท้ายไปซาวด์ดอนประมาณ  32 สัปดาห์.  คุณหมอบอกว่ายังไม่พบความผิดปกติใดๆ เท่าที่ดู. แต่อย่างเรื่องสมองหรือการมองเห็น การได้ยิน อะไรอย่างนี้ต้องดูตอนคลอดถึงจะรู้ได้. คุณหมอบอกว่าอยู่ ตจว.  คลอดที่โรงบาลที่บ้านก็ได้.  ไม่ต้องมาไกลจะได้ไม่ต้องลำบากเดินทาง. เพราะไม่น่าเป็นห่วงเรื่องพิการ. เพราะลูกปกติดี.  .....  เราก็เลยกลับมาที่ รพ.ที่บ้าน. (ก่อนหน้านี้เราไปฝากครรภ์ไว้กับ รพ ที่บ้านด้วย. อธิบายกันยกใหญ่.   กว่าคุณหมอจะรับฝากครรภ์ 555).   เอาเอกสารจากจุฬาไปให้คุณหมอที่จะทำคลอดเราดูตลอด.   คุณ หมอที่ทำคลอดเราบอกว่าเป็นเคสแรกของแก ที่ทานยารักษาสิวแล้วไม่เอาเด็กออก จะได้เป็นกรณีศึกษาด้วย คุณหมอก็ให้กำลังใจตลอดและแนะนำดีมากๆๆเลยค่ะ. (คุณหมอสุรพล สุริยคุณ)  จน วันที่. 2. ธันวา 55.   เราคลอดน้อง. ชิริว.  เพศชาย.  น้ำหนักตัว. 3900.  ปกติและแข็งแรงดีมากๆค่ะ.    ^_____^.  ตอนนี้น้อง. สามเดือนกว่าแล้ว เป็นเด็กแข็งแรง. มีพัฒนาการที่ดี. และอารมณ์ดีมากค่ะ  

เราอยากจะบอกว่าใครที่เป็นเหมือนเราให้คิดเยอะๆ ปรึกษาหลายๆ หมอค่ะ แล้วค่อยสรุป ค่อยๆคิด ค่อยๆตัดสินใจ. ให้โอกาสเราได้คิด.  อย่าพึ่งด่วนสรุปค่ะ.   (ถ้าวันนั้นเราตัดสินใจผิด เรารีบด่วนสรุปตั้งแต่หมอคนแรก. เราก็ไม่มีโอกาสได้เห็นเด็กน้อยน่ารัก ตัวขาวๆอวบๆ คนนึงเลยค่ะ)


ขอขอบคุณพื้นที่เล็กๆ. ที่ได้ให้เราแชร์ประสบการณ์ เผื่อจะเป็นประโยชน์แก่คนอื่นบ้างไม่มากก็น้อย  (เหมือนที่เราเคยได้รับซึ่งเป็นประโยชน์มากจริงๆค่ะ)
ขอบพระคุณ  คุณส้มโอเจ้าของกระทู้ที่แนะนำเราและให้กำลังใจที่ดีมากเลยค่ะ.
ขอบพระคุณ คุณหมอบุญชัย เอื้อไพโรจน์กิจ. และทีมแพทย์และพยาบาลจุฬาฯ
ขอบพระคุณ คุณหมอสุรพล สุริยคุณ  ทีมแพทย์และพยาบาล รพ. พิษณุเวช จ.พิษณุโลก  
และที่ขาดไม่ได้. คุณแฟน และคุณลูกที่น่ารักมากๆ. ค่ะ
ขอบคุณสวรรค์ ที่ทำให้เราได้มาเจอกันค่ะ.  ^____~