ขอโทษที่ไม่ได้อุ้ม ไม่ได้กอดกันอีกแล้ว
ขอโทษที่ไม่ได้คลุกข้าวกับปลาทูให้กินอีกแล้ว
ขอโทษที่ปล่อยให้อยู่คนเดียว  เหงามั้ย  ???
ฉันรู้ว่าแกเหงามาก ที่ฉันชอบปล่้อยให้แกอยู่ตามลำพัง

แววตาที่แกมองมาที่ฉันทุกครั้ง   ในนั้นมีแต่ความรัก  
ขอบคุณสำหรับความรักมากมายที่แกมอบให้ฉันขนาดนี้
ขอบคุณที่เวลาฉันร้องไ้ห้ แกคอยปลอบใจฉัน ไม่ทิ้งฉันให้อยู่คนเดียว
ขอบคุณที่เวลาฉันเหงา แกคอยเล่นจ๊ะเอ๋กับฉัน  ฉันหัวเราะทุกครั้งที่แกแกล้งฉัน
แกแกล้งแอบตรงมุมห้อง เวลาฉันเดินผ่านแกจะกระโจนให้ฉันตกใจเล่น
แกคอยนวดให้ฉันเวลาฉันเมื่อย
ขอบคุณที่คอยปลุกฉันทุกเช้า ไม่งั้นฉันตื่นไม่ทันไปทำงานแน่ๆ

แกรู้ว่าฉันขี้โมโห  แกเลยไม่เคยทำให้ฉันโมโหเลยสักครั้ง
มีแต่ฉันที่ชอบแกล้งให้แกโมโห ฉันแกล้งกอดแกแรงๆ ฉันแกล้งจูบแก้มแก จูบปากแก จนแกรำคาญ

แกรู้ว่าฉันต้องการอะไร แกจะคอยมองมาที่ฉันทุกครั้ง  แกรู้...

ทุกๆครั้งที่แกนั่งอยู่ข้างๆ ฉันรู้จะมีสายตาแกมองมาที่ฉันเสมอ

แกเป็นแมวที่พูดเก่ง ไม่เคยกลัวคนแปลกหน้าเลยสักครั้ง
ทุกครั้งที่มีคนพูดกับแก   แกจะโต้ตอบทุกครั้ง

แต่มีอยู่คำถามนึง ที่ฉันถามแกอยู่เสมอ แต่แกไม่คยตอบฉันเลย

ฉันถามแกว่า....แกรักฉันมากเลยใช่ไหม ฮึ...

ทุกครั้งที่ฉันถาม  แกจะมองมาที่ฉันด้วยสายตาของแก...ที่ฉันรู้ว่าแกรักฉันหมดหัวใจ

..............


เช้าวันนี้ตอนที่ฉันไปทำงาน เป็นวันที่หัวใจฉันมันแหลกสลายไปแล้วที่เห็นร่างแกของแกเละจนจำแทบไมไ่ด้บนถนนหน้าบ้านของฉัน
ฉันแทบไม่มีแรงขับรถ  ภาวนาว่าขอให้ฉันมองผิดไป

ครั้งสุดท้ายที่เราเจอกัน แกวิ่งมาหาฉัน ร้องเรียกหาฉันตอนฉันกำลังจะออกจากบ้าน ฉันรีบมากจนไม่มีเวลาจับแก ฉันแค่บอกแกว่า อยู่ในบ้านนะ เดี๋ยวฉันกลับมา แกมองฉันนิ่ง  มองฉันจนลับสายตา

ตอนเย็นฉันกลับมามืดแล้ว  ถนนหน้าบ้านฉันคนขับรถเร็วมาก  ฉันจอดรถและเดินไปยังร่างของแก  ร่างของแกเละไม่มีชิ้นดี ไม่มีใครจำแกได้  แม่ของฉัน ก็จำแกไม่ได้ แต่ฉันจำแกได้ดี....ทำไมฉันจะจำแกไม่ได้หล่ะ  ก็ฉันกอดแกอยู่ทุกวันนี่นะ...

ฉันเก็บร่างของแก  วินาทีที่ฉันจับไปนร่างของแก ตัวของแกก็ขาดเป็นสองท่อน แกรู้ไหมว่าหัวใจฉันมันก็ขาดเป็นสองท่อนไปด้วย
แม่บอกว่า ฉันจะเก็บแกมาทำไม  เพราะร่างแกเละจนเป็นแค่ก้อนเนื้อ ก้อนหนึ่งเท่านั้น  แม้แต่หัวของแก ฉันก็ไม่มีโอกาสได้เห็น

แต่ฉันทนไม่ได้หรอกนะ..ที่จะเห็นแกนอนอยู่บนถนนให้รถทับซ้ำแล้วซ้ำเล่า

กลับมาบ้านเราเถอะนะ...ฉันฝังแกไว้ที่ใต้ต้นไม้ข้างบ้าน

ใต้ต้นไม้ืั้เราเคยเล่นด้วยกันไง....

ถ้่าวิญญาณมีจริง..... ขอให้เราได้เจอกันอีกได้ไหม

ฉันจะรักแกให้มากกว่าเดิม  รักแกให้มากกว่าที่แกรักฉันเลย...


ฉันรักแกนะ..เพื่อนของฉัน  

ขอให้แกรู้ไว้ แกไม่ใช่สัตวฺเลี้ยงของฉัน แต่แกคือเพื่อนคนหนึ่งของฉัน



ไม่มีใครมาแทนที่แกได้...แกจะอยู่ในหัวใจฉันตลอดไป..