>>>>เมื่อวันศุกร์ ประมาณ3ทุุ่ม ไปนั่งรอรับเพื่อนที่สนามบินสุวรรณภูมิมาฮะ เครื่องกำหนดลง4ทุ่ม แต่ดีเลย์ ยังไม่รู้เวลาลงที่แน่นอน ไอ้เราก็ต้องนั่งรอต่อปายยยย 55++ คนเดียวชิลล์ๆๆๆ เดินไปซื้อไอติมมากิน อร่อยนะ แต่แอบแพงงงโคตรๆๆๆ ฮ่าๆ คนก็เยอะวุ่นวาย เลยเอาหูฟังออกมาฟังเพลง ฟังไปฟังมา อยู่ๆก็มีคนเอามือมาทำท่านวดขมับกับเรา(ท่าเดียวกับแม่ชินจังทำโทษชินจังอ่ะฮะ จำกันได้ป่าว)....เราตกใจนะ แต่อารมณ์ขนลุกมันมากกกกกว่า.....เพราะว่าในชีวิต มีคนที่ทำแบบนี้กับเราแค่คนเดียวเท่านั้น "ไอ่ปิ๊ก" เพื่อนตอนมัธยม3 พอขึ้นม.4 มันสอบติดเตรียมหทาร ก็เลยไม่ได้เจอกันอีก ตั้งแต่นั้นมา....เราก็นั่งนิ่งนะ เพราะไม่กล้าหันไปมอง เพราะกลัวว่าจะไม่ใช่เค้า

>>>>แล้วมือมันก็มาหยิบหูฟังเราออก ใช่เอิร์ตป๊ะเนี่ย? พอได้ยินแค่นี้ เราก็หันไปฮะ ปรากฏว่าเป็นมันจริงๆด้วย อัตโนมัติมากกก กอดกัน ใครเห็นคงแปลกใจ ผู้ชายสองคนมานั่งกอดกันในสนามบินฮ่าๆ "เป็นงัยบ้าง ไม่เจอกันนานเลย ดูอ้วนขึ้นนะเนี่ย" ปิ๊กพูดกับเรา เราก็ตอบว่า"ก็สบายดี แล้วมาทำรัยเนี่ย".......เราก็นั่งคุยกันอยู่นานเลย เพราะไม่ได้เจอกันเลยจริงๆน่าจะ7ปีได้นะ สรุปได้ว่า เค้ามารอแฟนเค้ากลับจากต่างประเทศ แล้วเค้าก็เพิ่งแต่งงานไปเมื่อเดือนมกราที่ผ่านมา ปิ๊กยังขอโทษเราที่ไม่ได้บอกเพราะไม่รู้จะติดต่อทางไหน เค้าก็ยังเหมือนเดิม รอยยิ้มสะกดใจมาก ยิ่งดวงตาคู่นั้น ไม่กล้าจะมอง ฮ่าๆ เค้ายังบอกว่า....."เอิร์ตก็ยังไม่กล้าสบตาเราเหมือนเดิมนะ ฮ่าๆ" พอคุยถึงเรื่องทำงาน ก็ปรากฏว่า เราทำงานใกล้กันมาก แล้วแฟนเค้าก็ไลน์มาบอกว่าถึงแล้ว.....เราก็เลยขอตัวออกมาจากเค้า มานั่งรอเพื่อนต่อ เค้าบอกว่าไม่เป็นรัย อยู่ด้วยกันนี่แหล่ะ จะได้แนะนำให้แฟนเค้าได้รู้จักเราด้วย เราก็เลยอยู่รอด้วยกัน จนแฟนเค้ามาถึง นายปิีกก็แนะนำให้เรารู้จักกับแฟนเค้า

>>>>>นายนั่นพูดว่า....."มิ้นท์ นี่เอิร์ตเมียหลวงของปิ๊กเอง ฮ่าๆๆ" เราสามคนหัวเราะด้วยกัน มิ้นท์เค้าก็บอกว่า เอิร์ตเป็นหลวง แต่มิ้นท์เป็นเมียแต่งใช่ป๊ะปิีก ฮ่าๆ พอกันเลยคู่นี้ เราก็นั่งคุยกันต่อ มิ้นท์บอกว่า เคยได้ยินปิ๊กพูดถึงเอิร์ต แต่เค้าไม่รู้จะติดต่อยังไง เพราะเพื่อนสมัยมัธยมตอนนั้นก็มีแต่Hi5 ยังไม่มีใครใช้เฟซบุ๊คกันเลย แล้วมิ้นท์เค้าก็ขอไลน์กับแอดเฟซเอิร์ตมา เพิ่งรู้ว่ามิ้นท์เป็นแอร์ของสายการบินหนึ่ง ////เฮ้อ!!!! จบดีกว่า ท่านวดขมับของแม่ชินจังที่หายไปตั้ง7ปี มันกลับมาอีกครั้ง ประทับใจและดีใจมากๆๆๆ

/////ปล.บางเรื่องราวที่กำลังจะจางหาย.....มักจะถูกเติมเต็มให้กลับมาชัดเจนอีกครั้งด้วย"เวลา"/////