เมดากะได้รับบัตรเชิญจากเซ็นคิจิให้มาปาร์ตี้อำลาโดยบอกเวลามาให้แต่สถานที่นั้นบอกมาเป็นปริศนาสองข้อแทน เมดากะก็คิดว่าแค่ปาร์ตี้ธรรมดาๆก็พอแท้ๆ พอมาดูคำถามที่เป็นคำถามให้ตอบถูกผิดสองข้อ(คำถามเกี่ยวกับความรู้ทั่วไป)และให้เอาคำตอบมาแก้ปัญหาด้านล่างสุด ถึงจะดูหยาบคาบไปบ้างแต่ก็คงรู้ว่าอย่างเธอต้องไขปริศนาได้ เมดากะก็คิดว่าจะมีอะไรให้เธอประหลาดใจ แล้วเมดากะก็มาถึงห้องเรียนที่ระบุไว้ตามปริศนาที่แก้ได้

เมดากะที่คิดว่าจะมีคนอยู่แต่ผิดคาดที่ไม่มีใครอยู่เลยจนแปลกใจคิดว่าเธอแก้ปริศนาผิดรึเปล่า หรือจะเป็นเซอร์ไพส์ให้ตกใจเล่น ขณะที่พูดๆอยู่ว่าเพราะอะไรตอนนั้นเองเมดากะก็หันไปเห็นบางอย่างในห้อง

ที่กระดานดำมีปริศนาอีกข้อ เมดากะดูแล้วคิดว่าปริศนานี้คงบอกถึงสถานที่จริง คำถามเป็นชื่อ "เมดากะ"+"ชิรานุอิ" = "เซ็นคิจิ" และ "อันชินอิน" = 901060 เมดากะคิดว่าคงเป็นทริคการนับอะไรแต่คิดอีกทีก็ไม่น่าใช่ พอดูๆสักครู่กับคำถามที่ต้องใช้ความฉลาดหน่อย ไม่นานเมดากะก็แก้ได้และออกจากห้องตรงไปสถานทีที่ระบุไว้ทันที

นั้นคือ หอนาฬิกา เมดากะแก้ปริศนาที่เป็นรหัสที่ซับซ้อนจนนำมาที่นี่ เมดากะพูดกับเซ็นคิจิที่รออยู่เลยว่าเป็นการแก้แค้นเรื่องตอนนั้นรึเปล่า เซ็นคิจิบอกก็นะแต่ยังไงเมดากะก็แก้ปริศนาได้ง่ายๆอยู่ดี

เมดากะบอกเซ็นคิจิคงเตรียมตัวเสร็จแล้วในขณะที่เธอถูกพามาที่นี่ใช่มั้ย เซ็นคิจิบอกเตรียมตัวงั้นเหรอ.. เขาไม่รู้ว่าเมดากะพูดอะไร เมดากะบอกอย่ามาอำเลย ปริศนาทั้งสองข้อก็ล้วนแต่มีโครงสร้างในตัวเองที่เรียบง่าย แค่คิดหน่อยก็แก้ปริศนาได้แล้ว เป็นการบอกว่าจงใจถ่วงเวลาก็ว่าได้ เมดากะคิดว่าเพราะการเคลื่อนไหวของเธอยากที่จะทำนายก็เลยต้องวางเส้นทางให้เธอตามมา เป็นเรื่องปกติที่เซ็นคิจิจะคิดทำเพื่อเตรียมตัวบางอย่างในอีกที่หนึ่งจึงกำหนดเส้นทางให้ด้วยการแก้ปริศนา เซ็นคิจิก็บอกถ้าเข้าใจแบบนั้นก็แย่สิ แต่ก็ขอบคุณที่มาตามแผนและบอกที่หอนาฬิกานี้ไม่มีอะไรเลยแต่เป็นเพียงจุดเริ่มต้น บอกถ้าเรื่องสถานที่ปาร์ตี้ล่ะก็บอกได้เลยว่าก็คือโรงเรียนทั้งโรงเรียนนี้แหละ

"วิ่งร้อยบุปผา" ปาร์ตี้อำลาแบบฉบับโรงเรียนฮาโคนิวะ เป็นงานที่ทุกคนจะเล่นด้วยกับเมดากะ เมดากะถามว่าอย่างตอนภาคคุโรบาโกะงั้นเหรอ เซ็นคิจิบอกจะคิดงั้นก็ได้ ก็เหมือนการฝึกตอนไปค่ายหรือตอนสภานักเรียนสู้กับอันชินอินแบบขำๆ เซ็นคิจิบอกจะต่างจากตอนคุโรบาโกะที่ไม่ได้เป็นการสำเร็จการศึกษาแต่เป็นการลาออกไป จะบอกเป็นงานอำลากับนักเรียนที่ต้องการจะออก..ไม่ใช่สิ บาจะมองว่าเป็นการพยายามยับยั้งนักเรียนที่จะหนีออกไปจะดีกว่า

100 ต่อ 1 เป็นการเจอ 100 สุดยอดของนักเรียนในโรงเรียน ถ้าเมาดกาะปราบได้หมดก็ออกไปได้ บอกจะไม่มีใครขวาง จะไม่มีใครท้าอีกรอบ บอกกับเมดากะที่จะออกจากโรงเรียนไปเป็นผู้นำในโลกใหม่ไม่คิดว่างานนี้คู่ควรที่สุดเหรอ กฎก็แค่ให้เมดากะไปรวบรวมบัตรที่เป็นสิ่งพิสูจน์ว่าชนะมาได้ แต่จะใช้บัตรนักเรียนเลยก็ไม่ดีเซ็นคิจิเลยเตรียมที่ดีกว่านั้นมาให้ เป็นบัตรช่อดอกไม้ทำมือ ถ้าเมดากะชนะก็ให้นำกลับมา เซ็นคิจิบอกเมดากะคงเข้าใจแล้ว เมดากะต้องวิ่งไปรอบโรงเรียน

สู้กับ 100 สุดยอดของฮาโคนิวะเพื่อให้ได้ช่อดอกไม้จากการเอาชนะทุกคนอีกครั้งไปเป็นของขวัญอำลาแก่เมดากะ

เมดากะก็ยิ้มดีใจเลยบอกต้องแบบนี้สิที่สุดยอด บอกเลยว่าเธอกำลังรออะไรแบบนี้พอดี ชมเซ็นคิจิทำงานได้ดีจริงๆ ไม่มีของขวัญไหนที่จะทำให้เธอดีใจกว่านี้อีกแล้ว เซ็นคิจิเห็นเมดากะดีใจแบบนี้ก็ขอเตือนก่อนเลยว่ามันไม่ง่าย บอกเลยว่าทั้งร้อยคนล้วนแต่เป็นคนที่สภานักเรียนคัดมา เป็นการเลือกเพื่อให้เอาชนะเมดากะในโอกาสสุดท้ายและคิดว่าเป็นคนที่จะหยุดเมดากะได้ นอกจากนั้นยังรวมถึงนักเรียนที่จบการศึกษาและนักเรียนที่กำลังจะเข้ามาใหม่ด้วย

พูดก็คือพวกนั้นจะมาสู้ด้วย เรียกว่าเป็นแขกพิเศษจากนอกโรงเรียนก็ว่าได้ เซ็นคิจิรู้ดีว่าการเชิญนักเรียนที่จบไปแล้วด้วยนั้นดูจะผิดกฎไปหน่อยแต่ก็ถือว่าเป็นคนที่เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตนักเรียนของเมดากะ ถามเมดากะไม่พอใจอะไรรึเปล่า  เมดากะบอกไม่เลยและถามยังมีอย่างอื่นที่เธอควรรู้รึเปล่า เซ็นคิจิบอกนั้นคือกฎทั้งหมดคือการวิ่งไปรอบโรงเรียนเพื่อรวบรวมช่อดอกไม้ 100 ช่อ และเพื่อไม่ให้เกินเลยกว่าเหตุก็เลยจะมีเวลาจำกัดด้วย

สภาได้ขอกับทางอาจารย์ถึงงานนี้ที่จะจับตามองเป็นพิเศษของโรงเรียน ดังนั้นเวลาสิ้นสุดคือเวลาจบการเรียนคือหกโมงเย็น เมดากะดูเวลาที่เหลือก็เท่ากับ 90 นาทีและบอกเหมือนเพิ่มการชูรสเข้าไปอีก ถ้าเธอทำไม่สำเร็จในเวลาก็เท่ากับแพ้ เมดากะเลยถามอีกว่าแล้วถ้าเธอทำไม่สำเร็จเธอก็ต้องผิดสัญญากับพ่อและอยู่ในโรงเรียนนี้ต่องั้นสินะ เซ็นคิจิจะบอกแบบนั้นพอดี บอกเลยคือจำนวนนักเรียนที่ยุติธรรมที่ไม่อยากให้เมดากะออกด้วย เมดากะบอกเซ็นคิจิพูดเหมือนตัวเองไม่ได้อยู่ในนั้นด้วยงั้นแหละ เซ็นคิจิบอกเลยว่าเขาไม่ได้อยู่ในกลุ่มนั้น แค่อยากเห็นเมดากะออกไปด้วยวิธีเจ๋งๆ ส่วนหนึ่งในตัวเขาก็เชียร์เมดากะอยู่

และบอกด้วยว่าอีกส่วนในตัวเขาเองก็อยากจะหยุดด้วยเหมือนกัน เซ็นคิจิบอกเลยว่าเขายังอายุ 16 แล้วจะให้ว่ากันอย่างผู้ใหญ่กระทันหันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะงั้นเซ็นคิจิก็บอกให้เมดากะเข้ามาจัดการส่วนที่ดื้นรั้นของเขาให้ได้เห็นอะไรเท่ๆหน่อยเป็นไง เมดากะบอกเข้าใจแล้ว

ทั้งคู่ก็ตั้งท่าประชิดกัน เซ็นคิจิบอกเลยแล้วเขาจะให้ช่อดอกแรกเลย แต่ก่อนอื่นเซ็นคิจิขอถามก่อนว่ามีส่วนหนึ่งในตัวรึเปล่ายังคงอยู่อยู่ที่นี่ต่อรึเปล่า เมดากะบอกคงแบบนั้น

บอกเลยว่ามีแน่นอนและก็เสยคางเซ็นคิจิไปพร้อมกันเลย

เซ็นคิจิถึงกับล้มจนโต๊ะพัง เมดากะก็ได้ช่อดอกแรกไป เมดากะบอกเพราะงั้นเธอขอบคุณเซ็นคิจิจริงๆที่มอบหนทางการออกจากโรงเรียนแบบนี้ให้และขอบคุณการประดับทางด้วยดอกไม้ และยังบอกลาก่อนกับเซ็นคิจิ เธอดีใจที่อยู่ด้วยกันมา 14 ปี ขอบคุณที่ทำให้เธอมีความสุข พอเมดากะไปเซ็นคิจิก็พูดว่าก็แค่ติดเกาะมาด้วย 14 ปีในจุดอับที่แยกทางกันอีกครั้ง สักทางเขาคงดูไม่เท่เอาซะเลย

แต่ก็บอกแล้วใครจะสนกัน เขาไม่มีใครที่จะยอดเยี่ยมตรงหน้าอีกแล้ว แล้วเซ็นคิจิก็บอกลสเมดากะบอกเขาเองก็มีความสุข

เมดากะที่จากนั้นก็วิ่งไปมารอบๆครู่หนึ่งแล้วแต่ก็ดูเหมือนจะไม่ง่ายเลยที่จะหาให้ครบ 100 ในโรงเรียนที่กว้างขนาดนี้ ถ้ายิ่งเจอซ่อนตัวอีกก็คงได้แต่ยอมแพ้ แต่คิดไปก็เท่านั้นเมดากะคิดว่าต้องเริ่มจากตึกที่ใกล้ที่สุดก่อน

และก็เจอทีเดียว 25 คนเลย เฮียวกะบอกคู่ต่อสู้แรกๆก็ต้องจากกองทัพตัวประกอบสิ เมดากะเห็นแล้วว่าไม่มีทางหนีหรือซ่อนตัวจริงๆ แต่ก็บอกด้วยว่าสำหรับเธอไม่มีตัวประกอบในโรงเรียนนี้ แต่ก็ขอโทษที่ขอใช้ท่าคุโรคามิไฟนอลโหมดเทพสิ้นสุดเลย

จบตอน