เรา อาศัยอยู่กับแม่สามี มาเกือบ 3 ปีแล้วค่ะ ....

แม่สามีเป็นคนที่ขี้บ่น มากๆๆๆๆๆ ถึง มากที่สุด แบบว่า เห็นอะไรนิดอะไรหน่อย ก็เอามาบ่นเป็นเรื่องเป็นราวได้

บ่นตั้งแต่สิ่งของ หมู หมา กา ไก่ ยันไปถึงคน สารพัดจะบ่น

ทั้งที่บางเรื่อง มันแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ ปล่อยมันผ่านไปก็จบ แต่แม่สามี เราไม่เลย กลับเอามาบ่นๆๆๆๆๆ

และก็ชอบเอาเรื่องเก่า มาเล่าใหม่ตลอดเวลา ซึ้งเราก็เบื่อมากค่ะ เมื่อก่อน ก็ฟังแกบ่นแบบนี้แหละคะ ทุกวัน (เหมือนจะชิน)

แต่เดี๋ยวนี้เราเริ่มรู้สึกไม่ไหวแล้ว (เพราะแกเริ่ม ทำตัวมีปัญหา หาเรื่องบ่นทุกวัน ) จนบางครั้งเราก็แอบพูด ดักบ้าง ว่าบ่นทำไม บ่นไปก็ไม่มีไรดีขึ้น

ปล่อยวางบ้าง เสียสุขภาพจิตเปล่าๆ แต่แกก็ไม่ยอมหยุดค่ะ

อ้อ เราลืมบอกไปคะว่า เรามีลูกสาว เพิ่งจะได้ 4 เดือน แม่สามีเลี้ยงให้คะ (เพราะเราต้องทำงาน)

และเด็กวัยนี้ก็จะมี อะไรๆ ในแต่ละวันไม่เหมือนกันสักวัน บางวันก็เลี้ยงง่าย นอนง่าย บางวัน ก็อาจจะงอแงนิดหน่อย ตามประสาเด็ก

ก็อีกนั่นแหละ ถ้าวันไหนลูกเรางอแง หลับยาก วันนั้นกลับถึงบ้านไป แกก็จะบ่น เหนื่อยอย่างนู่น อย่างนี่ (แต่เวลาพูดนี่ จะให้หลานรักแกทุกคำ)

และก็ชอบพูดว่า "เป็นแบบนี้ทุกวัน ไม่ไหวละมั้งนี่ เลี้ยงไม่ไหวละ" คือแกชอบพูด ไม่ไหว ไม่ไหว ตลอด จนบางครั้งเราได้ยิน เราก็รู้สึกท้อนะ

เหมือนลูกเรา เป็นภาระมากมาย ทำให้แกต้องลำบาก มาก อะไรทำนองนั้น บางวันก็บ่นไม่ได้กินข้าวกลางวันบ้าง เพราะลุกเราไม่ยอมนอน

และก็บ่นอีกตามเคย ว่า เป็นแบบนี่ ตายๆๆๆ ก__ู ตาย ไม่ไหวแล้วมั้งนี่ (ไม่ไหวอีกละ) เราก็คิดในใจ แล้วจะให้เราทำยังไง จะให้ลาออกงาน

มาเลี้ยงลูกเลยมั้ย และก็แอบ คิดว่า ถ้ามันลำบาก และมี ปัญหามาก เราจะเอาลูกเราไปให้แม่เราเลี้ยงที่ ตจว. (แต่ก็อดคิดถึงลูกไม่ได้นี่สิ)

แต่ถ้าเรา ทำแบบนั้น แม่สามี ก็คงจะงอน และก็คงจะโกรธและก็เกลียดขี้หน้า เรามากเลยแน่ๆ (เพราะว่าไปพรากหลานสาวเค้าไป เค้าอยากได้

หลานสาวมาก แต่ก็ไม่เข้าใจว่า อยากได้หลานสาวมาก พอได้เลี้ยงแล้ว ทำไม เอ๊ะ อะ อะไร ปากก็พูด่าไม่ไหวๆ อยู่นั่น)

แต่ส่วนใหญ่ เราก็เลือกที่จะไม่สนใจ ทำหูทวนลมไป ไม่ใส่ใจที่แกแต่บางครั้งเราก็คุมอารบ่น มณ์ไม่ได้จริงๆ

เพราะกลับเข้าบ้าน หลังจากทำงานเหนื่อยๆ เราก็อยากพักอยากเล่นกับลูกแบบสบายใจ  ในบรรยากาศเงียบๆ คือทั้งวันก็เหนื่อยมามากพอแล้ว

แต่ทุกวันนี้ไป เรากลับถึงบ้าน กลับรู้สึกหงุดหงิดมากกว่า ไม่มีความสุขเลยเวลากลับถึงบ้าน แทนที่จะสบายใจ กลับรู้สึกรำคาญใจ

เพราะต้องได้ยินเสียงบ่น และคำบ่นบ้างคำ มันก็บั่นทอนจิตใจเรามากก (ทั้งๆที่เราว่าเราจะไม่คิดอะไร แต่แม่สามีทุกครั้งที่บ่น ไม่บางครั้งก็บ่น

ไปเรื่อย และบางครั้งแกก็บ่นแบบกัด จิก มาทางเราด้วยคะ แต่แกไม่พูดตรงๆ แบบ จิกกัด เหน็บแหนม กระแทกแดกดัน นี่แม่สามีชอบนัก มันเลย

ทำให้เรารู้สึกทนไม่ค่อยไหว) จนทุกวันนี้ เราอยากจะย้ายออกมาอยู่เองมากๆ แต่ก็ติดเรื่องงาน เรื่องลูก และอีกสารพัดเรื่อง

....... สุดท้ายเราก็คงได้แต่ระบาย เพราะ ความเป็นจริงคงทำอะไรไม่ได้มากกว่านี้แล้ว  ได้ระบายบ้าง ก็รู้สึกดีค่ะ ดีมาก ดีกว่าเก็บไว้ในใจ

มันอึดอัดมากๆค่ะ -_-+


-------จริงๆที่ตั้งกระทู้ ขึ้นมา อยากจะให้เพื่อนในชานเรือน มาแชร์ เรื่องแม่สามี ขี้บ่นนะคะ ว่าแต่ละคนมีวิธีการรับมือกันยังไงบ้าง

เผื่อจะเป็นแนวทางให้กับเราได้บ้าง  เข้ามาแชร์กันเยอะนะคะ

..........สุดท้าย  ต้องขอบคุณเพื่อนๆในชานเรือนทุกคน ที่รับแวะเข้ามาอ่านกระทู้ระบายและรับฟังเรา ........ ขอบคุณมากค่ะ