หากใครได้เห็นกราฟช่วงปี 37 ที่ลากจาก 1500 ไป 1700 รวดเดียวคงสังเกตุเห็นอะไรแปลกๆ
พอดีผมอยู่ในเหตุการณ์นั้นครับ...พอจำเข้าลางได้
ในช่วง 1500 จุดตัวเลขทางเศรษฐกิจและนโยบายผิดๆต่างๆเริ่มโชยออกมา
ประกอบกับตลาดทำท่าจะไม่ไปต่อด้วยด้านเทคนิค
เหล่าบรรดาเซียน ( Rational Investor ) หลายคนที่เก็บหุ้นมานานก็พากันปล่อยหมูตรงนั้นกันหมด
พ่อผมเองตอนนั้นเก็บหุ้นมาตั้งแต่สงครามตะวันออกกลางมีคนวงในมาเตือนเรื่องค่าเงินบาทยังปล่อยออกไปเลยแถวๆนั้น
พูดง่ายๆ...คนที่ออกของตรงนั้นหลายคนเป็นทั้งนักวิชาการ,เซียนวีไอ,นักเทคนิคและคนวงในระดับนึงตลาดจึงออกไปทางเซเล็กๆจนคนวงนอกที่เก่งหลายคนก็กัดฟันปล่อยไปเหมือนกัน
อีทีนี้ก็จะเหลือคน 2 จำพวกในตลาด คือ คนที่ไม่รู้เรื่องเศรษฐกิจอะไรเลย กับ คนที่เชื่ออย่างเดียวว่าไทยจะเป็นศูนย์กลางทางการเงินของอาเซียนจริงๆ ( ตอนนั้นพวกมันเต้าข่าวนี้อธิบายถึงการขึ้นของตลาดหุ้นเพราะตอนนั้นเราเพิ่งเปิดเสรีทางการเงินไม่นาน )
พอคนที่ไม่เชื่อในตลาดออกไปกันเยอะ ( พวกคิดถูก ) เหลือแต่พวกเม่าที่เข้าใจกันผิดๆจ้าวมือจึงใช้วิธีลากติดๆแรงๆเป็นสัปดาห์จาก 1500 ไป 1700 รวดเดียว จนคนที่เคยไม่เชื่อเรื่อง'ศูนย์กลางการเงินอาเซียน'เริ่มโลเลในความคิดเพราะเสียดายหลายคนเข้าไปคลุกใหม่ตอนใกล้ 1700 หลายคนเข้าไปใหม่ตอนปรับฐานแรงๆวันแรก ( เช่นพ่อผม ) ที่สำคัญแต่ละคนอัดแต่หุ้นไฟแนนซ์ธนาคารล้วนๆซื้อแล้วไม่เฝ้าเพราะเริ่มขาดสติจากความเสียดายถึงเวลาลงต่ออีกไม่กี่วันไม่มีใครคัททันซักคน
...
( เดี๋ยวต่อครับ )
อาจเป็นช่วงเวลาเก็บเซียน ( บทเรียนจากปี 40 )
พอดีผมอยู่ในเหตุการณ์นั้นครับ...พอจำเข้าลางได้
ในช่วง 1500 จุดตัวเลขทางเศรษฐกิจและนโยบายผิดๆต่างๆเริ่มโชยออกมา
ประกอบกับตลาดทำท่าจะไม่ไปต่อด้วยด้านเทคนิค
เหล่าบรรดาเซียน ( Rational Investor ) หลายคนที่เก็บหุ้นมานานก็พากันปล่อยหมูตรงนั้นกันหมด
พ่อผมเองตอนนั้นเก็บหุ้นมาตั้งแต่สงครามตะวันออกกลางมีคนวงในมาเตือนเรื่องค่าเงินบาทยังปล่อยออกไปเลยแถวๆนั้น
พูดง่ายๆ...คนที่ออกของตรงนั้นหลายคนเป็นทั้งนักวิชาการ,เซียนวีไอ,นักเทคนิคและคนวงในระดับนึงตลาดจึงออกไปทางเซเล็กๆจนคนวงนอกที่เก่งหลายคนก็กัดฟันปล่อยไปเหมือนกัน
อีทีนี้ก็จะเหลือคน 2 จำพวกในตลาด คือ คนที่ไม่รู้เรื่องเศรษฐกิจอะไรเลย กับ คนที่เชื่ออย่างเดียวว่าไทยจะเป็นศูนย์กลางทางการเงินของอาเซียนจริงๆ ( ตอนนั้นพวกมันเต้าข่าวนี้อธิบายถึงการขึ้นของตลาดหุ้นเพราะตอนนั้นเราเพิ่งเปิดเสรีทางการเงินไม่นาน )
พอคนที่ไม่เชื่อในตลาดออกไปกันเยอะ ( พวกคิดถูก ) เหลือแต่พวกเม่าที่เข้าใจกันผิดๆจ้าวมือจึงใช้วิธีลากติดๆแรงๆเป็นสัปดาห์จาก 1500 ไป 1700 รวดเดียว จนคนที่เคยไม่เชื่อเรื่อง'ศูนย์กลางการเงินอาเซียน'เริ่มโลเลในความคิดเพราะเสียดายหลายคนเข้าไปคลุกใหม่ตอนใกล้ 1700 หลายคนเข้าไปใหม่ตอนปรับฐานแรงๆวันแรก ( เช่นพ่อผม ) ที่สำคัญแต่ละคนอัดแต่หุ้นไฟแนนซ์ธนาคารล้วนๆซื้อแล้วไม่เฝ้าเพราะเริ่มขาดสติจากความเสียดายถึงเวลาลงต่ออีกไม่กี่วันไม่มีใครคัททันซักคน
...
( เดี๋ยวต่อครับ )