ตกงาน พ่อป่วยเข้า ICU ไม่มีเงินไปหาพ่อ ไม่มีค่ารักษา ไม่มีรายได้ มีแต่รายจ่าย มีงบก้อนสุดท้าย 10000 ไว้หางาน เก็บไว้เป็นค่ารถ ค่าเช่าหอ(ที่ตอนนี้ยังหาไม่ได้เพราะยังไม่ได้งาน ได้งานก่อนถึงจะคำนวนค่าห้องได้ว่าจะจ่ายเท่าไรเพราะคงโดน ค่าห้องล่วงหน้าแน่นอน เรื่องค่ากินไม่เป็นไร กินแต่น้ำเปล่า น่าจะรอด เดือนแรก ได้ ) หวังเพียงต้องอยู่รอดจนกว่าจะได้งานและได้เงินเดือน เดือนแรก ถ้าหางานไม่ได้ ชีวิตก็จบ ไม่มีความสุขก้บบ้านที่อยู่ มีปัญหาไม่กล้าขอร้องเพื่อนเพราะเพื่อนก็มี ภาระ มีครอบครัวของเขาต้องดูแลเช่นกัน ไม่สามารถพึ่งพาใครได้ ยืมตังค์ใครได้ ปวดหัวถึงขั้นแทบบ้า ไม่มีแฟน ไม่มีคนให้ระบาย ไม่มีคนให้ปรึกษา ขายของที่ตนเองรักไปเกือบหมดเพื่อกินไปว้น ๆ  internet กำลังจะโดนตัด

ชีวิตมาถึงจุดที่แย่ เฮงซวยที่สุด อยากจะตาย ๆ ไปให้พ้น ๆ
แต่มันก็เหมือนมีอะไรมาบอกว่า เฮ้ย สู้เหอะว่ะ ถึงแม้ชีวิต ช่วงนี้จะแย่ แต่รู้สึกว่า มันน่าจะผ่านไปได้


มืด 9 ด้าน แต่รู้สึกเหมือนว่าตนเองน่าจะรอด พ่อน่าจะหายป่วย น่าจะมีงานทำ ผมกำลังจะไปสำภาษงาน ศุกร์ นี้ แม้จะยาก แต่ลึก ๆ ยังมีความหวัง


ผมไม่รู้ว่าคุณ จขกท มีปัญหามากน้อยแค่ใหน อาจมากกว่าผมก็ได้ แต่เชื่อเหอะ คุณเองน่าจะผ่านปัญหาไปได้ ผมเองมืด 9 ด้าน ยังอุตส่ามองเห็นทางรอด คุณก็น่าจะรอดได้ ยังไงสู้ ๆ ไปด้วยกันนะครับ
ไม่มีใครให้กำลังใจเรา มีแต่เราให้ตัวเอง ท้อไปเวลาหยุด ลุกขึ้นสู้เวลาเดิน ก้มหน้ามองเห็นความตกต่ำ เงยหน้ามองเห็นฟ้ากว้าง หนทางยังต้องมีสำหรับเราครับ

สู้ ๆ ครับ