เด็กอายุ 1 ขวบ 2 เดือนกว่า
แฟนผมเนี่ยเคร่งด้านการกินของลูกอย่างหนัก ของหวานทุกชินไม่เคยให้ แป้งอะไรพวกเนี่ยไปไกลๆ ซึ่งฟังดูก็น่าจะเป็นเรื่องดี
ส่วนอาม่ากลับเห็นต่าง คิดว่าให้กินพวกของหวานได้แต่อย่าเยอะ เช่น กินเค้กก้อนเล็กๆ กินขนมปัง กินลูกชิ้น
ซึ่งแฟนก็ต่อต้านแบบขัดเด็ดขาดจนแอบไม่พอใจกันหลายครั้งแล้ว แม้กระทั่งกล้วยแฟนก็ห้ามให้กิน ให้กินอย่างอื่นแทน
จริงๆผมก็แอบงงนะ กล้วยเนี่ยใครๆก็คิดว่ามีประโยชน์ แต่แฟนก็บอกประมาณว่าหวาน ให้กินอย่างอื่นดีกว่าที่มีสารอาหารใกล้เคียงกัน

ส่วนอาม่าเนี่ยให้กินของพวกนี้มาตั้งแต่เด็กอายุยังไม่ครบขวบแล้ว เรื่องการกินก็มีปัญหากันมาครึ่งปีกว่า
ผมก็ไม่อยากไปยุ่งมาก คุยกับแม่ก็ไม่ยอมฟังบอกกินนิดๆหนอยๆจะเป็นอะไร เลี้ยงลูกก็โตมาเป็นพวกเอ็งๆเนี่ย (ประโยคฮิต)
เด็กมันก็อยากลองอยากกินเหมือนผู้ใหญ่ให้มันมีความสุขบ้าง
ส่วนแฟนผมก็ห้ามกินเด็ดขาดจริงๆแต่ก็ไม่กล้าไปพูดมาก (แฟนมองว่าของไม่มีประโยชน์จะให้ลองทำไม น่าจะให้โตก่อนค่อยกิน)
หลายครั้งต้องแอบมาร้องไห้น้ำตาไหลเพราะอาม่าป้อนของพวกนั้นให้ลูก

แล้วมาล่าสุด เรื่องที่ผมกลัวที่สุดก็เกิดขึ้นแต่ดีที่ยังไม่บานปลาย
ไปกินข้าวด้วยกัน ทีนี้อาม่าตักลูกชิ้นปลากับเส้นหมี่รอไว้เลยเตรียมป้อนลูก แฟนก็พูดประมาณว่าอย่าเลย แต่อาม่าก็ไม่ฟัง
จนแฟนอยู่ดีๆอุ้มลูกหนีไปเดินเล่นเลย แบบตอนนั้นกลัวมากเดี๋ยวถึงขึ้นมีปากมีเสียงกันกลางร้านอาหารอีก...
เลยอยากมาปรึกษาจริงๆว่าผมควรทำยังไงดีครับ
ปัญหาเรื่องอื่นไม่มีเลยมีแต่เรื่องกินเรื่องเดียว แต่เพราะเรื่องเนี่ยเหมือนทำให้ความสัมพันธ์ดูห่างๆกัน
จะไปเที่ยวกินข้าวด้วยกันก็ไม่กล้าไป เดี๋ยวก็มีคนตัดนู้นนี่ ผงชูรส ช้าวสวย หรืออาหารปรุงแล้วให้ลูกกินอีก

เล่าซะยาวสรุปสั้นๆเลยว่า ของหวานหรือพวกแป้งเนี่ย เค้กก้อนเล็กๆ ลูกชิ้น ข้าวสวย กล้วย ขนมทุกชนิดๆ
ควรให้เด็กได้กินหรือไม่ครับ?? หรือนิดหนอยก็ปล่อยไปเถอะ
เคยปรึกษาหมอก็บอกว่าแฟนผมทำถูกแล้วแต่ผิดที่เคร่งมากเกินไป นิดๆหนอยๆก็ให้ลองไปเถิดดด
ทุกวันนี้แฟนเน้นให้กินไข่ต้ม เนื้อสัตว์ ปลา แอปเปิ้ลผสมกีวี นมชง
ส่วนอาม่าข้าวสวยต้มกับมันฝรั่ง แครอท ฝักทอง ผักนิดๆหนอยๆ ไข่ต้ม นมชง
กล้วยน้ำหว้าไม่มีก็กล้วยหอม (อันนี้งงมากมาทุกวันไม่รู้เหมือนกันไปเอามาจากไหนไม่เคยขาด - -)   

ปล.ตอนพิมพ์ง่วงนอนอยู่เปลอมาก ถ้าอ่านยากก็ขออภัยด้วยครับ แต่อยากได้คำตอบจริงๆนะ
ผมทำตัวไม่ถูกเลยยย