เคยไหมครับที่เกิดมาเป็นน้อง แต่ไม่เคยรู้สึกถึงคำว่าน้องเลย
ทำไมผมถึงต้องคอยถามกับตัวเองมาตลอดว่า ผมเกิดมาเพื่ออะไร เพื่อตัวผมเอง หรือเพื่อพี่ของผม
ผมอายุห่างกับพี่ 7 ปี แทนที่มันจะดูแลผม กับกลายเป็นว่าผมต้องดูแลมันมาตลอด
ผมอยู่ประถม ต้องคอยซื้อข้าวให้มันกินเวลาพ่อแม่ไม่อยู่
ผมอยู่มัธยม แม่ยืมเงินผมไปแต่งงานให้มัน ซึ่งป่านนี้ยังไม่ได้คืน และไม่หวังจะเอาคืนแล้ว
ผมอยู่มหาลัย มันขอยืมเงินผมอยู่เรื่อยๆ รวมถึงต้องคอยไปรับส่งมันเวลามันไปไหนดึกๆ
ผมทำงาน ทำบัตรเครดิตให้มันไป 3 ใบ วงเงินรวมกันก็เป็นแสน แถมยังต้องขายรถตัวเองเพื่อเอาเงินให้มันอีก
บางทีมันก็เหนื่อยนะครับ แต่ที่เหนื่อยกว่าก็คือพ่อแม่ผม เพราะมันขอท่านมากกว่าที่ขอผมเยอะครับ
คุณจะรู้สึกอย่างไร ถ้าคุณมีพี่ ที่ได้เงินเดือนๆละแสน แต่ยังขอเงินแม่ใช้อยู่ (กรูอยากจะรู้ว่าเมิงเอาเงินไปทำเชรี่ยไรหมด)
ตั้งแต่งานแต่งมัน จนบ้านมัน จนค่าเทอมหลาน แม่ผมก็ออกให้หมด แต่มันก็ยังไม่เลิกขอสักที
ผมผิดไหมที่ผมน้อยใจ ผิดไหมที่เกลียดมัน เพราะพอผมเห็นแม่ต้องให้เงินมันแล้ว มันทำให้ผมไม่อยากจะขอเงินจากแม่อีก ถึงแม้ว่าผมจะลำบากแค่ไหนก็เหอะ
ผมเกลียดพี่ผมครับ เกลียดมาก แต่ก็รักมันมากเช่นกัน เพียงเพราะคำว่าพี่น้อง ซินะ เฮ้อ.......อยากเกิดเป็นพี่บ้างจังครับ T_____T