“คุณเคยมีความคิดว่า อยากหายไปจากโลกนี้บ้างมั้ย?
เราเคยนะ และยังมีอยู่เรื่อย ๆ ด้วย เพียงแต่หวังลึก ๆ ว่าวันนึง โชคชะตาจะฆ่าเราเอง”
    เช่น
หรือถ้าให้ดีคือนอนหลับไปแล้วไม่ตื่นมาอีกเลยคงจะดีมากเลย
บางทีเราก็สงสัยว่าพวกอุบัติเหตุที่มันเกิดขึ้นตามข่าว ทำไมไม่เป็นเราแทนนะ
ในขณะเดียวกัน ถึงเราจะร้องไห้ฟูมฟายตลอดเวลา บอกว่าเกลียดตัวเองแค่ไหน ในหัวเรายังมีเสียงเล็ก ๆ ที่คอยบอกว่า “อีกนิดนึง”
     คือแค่มักมีความคิดว่าอยากตาย แต่ไม่กล้าพอที่จะฆ่าตัวตาย ใจไม่แข็งพอ
บางทีก็มีอาการแบบว่าพอเราเจอพวกนิยาย หนัง การ์ตูน คิดว่ายังไปไม่ได้เพราะยังดูไม่หมด แต่พอดูจบก็กลับมาเป็นแบบเดิมบางทีก็รู้สึก อยากนอนไปนาน ๆ ไม่อยากไปไหน ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากพูดคุย รู้สึกเหนื่อย 🥹ใจ
      เริ่มรู้สึกว่าไม่อยากมีชีวิตอยู่  ไม่ควรเกิดมาแต่แรก หรือครอบครัวจะมีชีวิตที่ดีขึ้นหากไม่มีเราอยู่ในโลกนี้แล้ว
      เริ่มรู้สึกอยากอยู่คนเดียว ตีตัวออกห่างจากสังคม คนรอบข้าง
    เริ่มคิดหาวิธีต่างๆ เพื่อจบชีวิตตัวเอง

        ตอนนี้เหมือนใช้ชีวิตไปวันๆ ใช้ชีวิตแบบไม่มีจุดหมายเลย

        รู้สึกเหนื่อยมากเลยทำไมไม่เกิดอะไรขึ้นกับเราซักที เราจะได้ตายๆไปซะ ไม่ต้องทนกับอะไรแบบนี้ เมื่อไรเวลาขอเราจะจบนะ มาถึงซะทีเถอะ
มันเริ่มไม่ไหวแล้ว ไม่อยากใช้ชีวิตแบบนี้แล้ว