ขอระบาย กะขอคำปรึกษา
เบื่อค่ะ สามีเราตามใจลูกมากๆ เวลาลูกอยู่กับเราก็โอเคอยู่ คือมีดื้อบ้าง ซนบ้าง แต่ถ้าพ่ออยู่ด้วยนี่ เอาแต่ใจเป็น 3-4 เท่าตัว เพราะพ่อเค้าไม่เคยขัดใจ พ่อลูกร้องนิด งอแงหน่อย อยากได้อะไร ก็รีบทำให้ หาให้
อย่าบอกว่าให้คุยนอกรอบ ให้ตกลงกัน เพราะพูดจนปากจะฉีกถึงรูหูแล้ว เรื่องให้ลูกเล่นเกม เล่นเกมให้ลูกดูเนี่ย ลูกเพิ่งจะ 2 ขวบกว่า ถ้าอยู่กับเราไม่เคยเรียกร้องขอเล่นเกม ดูทีวี แต่พออยู่กับพ่อเท่านั้น ตื่นเช้ามา ลงไปข้างล่าง ไม่ทันจะทำอะไร เปิดคอมให้ลูกดูซะงั้น บ่นว่ามาไม่รู้กี่รอบ ก็บอกว่า ลูกร้องจะดู อ้าว ไม่มีปัญญาขัดใจลูกรึไง หลอกล่อไปทำอย่างอื่นซะก็จบ พอเราจะพาลูกไปอาบน้ำ กินข้าว ลูกก็ไม่ยอมสิคะ อิชั้นก็เป็นแม่ใจยักษ์ใจมารไป วันหยุดยังพอทำเนา วันที่เราต้องไปทำงาน ใครจะมีเวลามานั่งรอ มาหลอกล่อ ลูกก้ต้องเสียน้ำตากันไป พ่อมันยังจะมาทำหน้าไม่พอใจใส่ชั้น
เวลาไปข้างนอก ลูกเราไมค่อยยอมเดิน ร้องแต่จะให้อุ้ม เราก็หลอกล่อให้เดินบ้าง ยอมอุ้มบ้าง ถ้าไปไหนกับพ่อด้วย ไม่ยอมเดินเลยค่ะ ให้อุ้มตลอด (ลูกเราไม่ยอมนั่งรถเข็น) เราบอกมานานแล้วตั้งแต่ลูกเพิ่งจะหัดเดิน ว่าอย่าอุ้มจนติด ให้เดินบ้าง ก็ไม่ฟัง บอกกลัวลุกล้ม ไม่เป็นไรอุ้มได้ๆ จนตอนนี้ลูกโตก็ไม่ค่อยยอมเดินเอง
แล้วก็ชอบให้ลูกกินขนม พ่อประสาอะไร เอะอะก็ซื้อขนม ไอติม น้ำอัดลมให้ลูกกิน บางทีกินขนมซองๆอีก ให้กินไม่ดูเวลาด้วย ลูกร้องจะกินก็เอาให้กิน บางทีก่อนเวลาอาหารนิดเดียว แล้วเด็กมันจะยอมกินข้าวมั๊ย ลูกเรากินข้าวยากๆอยู่ เราให้ลูกกินขนมบ้าง แต่ต้องหลังมื้ออาหาร แล้วก็จำกัดประเภทขนมด้วย ถึงเวลาป้อนข้าว ก็เราป้อน ตัวเองนั่งสบาย ไม่เดือดร้อน ลูกไม่กิน เค้าก็พูด กินข้าวสิลูก จบ แค่นั้น ลูกไม่กินข้าว เดี๋ยวก็หิว พอหิวก็เอาขนมให้ลูกกิน
ทุกครั้งเราบอกดีๆ เค้าก็ไม่ฟัง ต้องให้ขึ้นเสียง พอเราขึ้นเสียง ก็โมโหเรา อ้าวบอกดีๆมาร้อยรอบ เคยทำ เคยฟังมั๊ยอ่ะ
เราเบื่อค่ะ วันไหนเค้าไม่อยู่ หรือเราไปทำงาน (เราเอาลูกไปทำงานด้วย ธุรกิจส่วนตัว) ก้ค่อยยังชั่วหน่อย ถึงจะเหนื่อย ก็แค่เหนื่อยกาย วันไหนหยุดอยู่บ้าน พ่อแม่ลูก เราเบื่อที่ต้องกลายมาเป้นแม่ใจร้าย คอยบังคับลูกให้ทำโน่นนี่ ในขณะที่พ่อมันมีแต่จะทำให้เสียเรื่อง ถ้าอยู่กันสองคนแม่ลูก ไม่ค่อยมีปัญหา มีไม่ยอมอาบน้ำบ้าง อะไรบ้าง เราก็หลอกล่อจัดการได้ พอพ่ออยู่เท่านั้น วิ่งไปหาพ่อ แล้วแทนที่พ่อมันจะจัดการ ปากน่ะพูดอยู่หรอก อาบน้ำนะลูก กินข้าวนะลูก ไม่เล่นเกมนะลูก แต่ไม่เคยทำได้ สุดท้ายก้ตามใจลูก ทีนี้เด็กมันก็รู้สิ ว่าถ้าร้องงอแงมากๆ เดี๋ยวพ่อก้ยอมตามใจ เด็กวัยนี้ พูดเหตุผลอย่างเดียว เค้าไม่ฟังหรอก มันต้องหลอกล่อ ต้องชักชวนด้วย บอกไปไม่รู้กี่หมื่นครั้ง ทำให้ดูอยู่ทุกวัน ไม่เห็นจะมีปัญญาเลี้ยงลูกให้ดีเลย
เพื่อนเจอปัญหางี้ จัดการยังไงคะ ถ้ามีคนนึงในบ้านตามใจลูก ถ้าเป็นคนอื่นน่ะไม่เท่าไหร่ อย่างปุ่ย่า ตายาย ลุงป้าน้าอา เพราะนานๆเจอกันที ไม่ได้อยู่ด้วยประจำ จะตามใจบ้าง เด็กก็คงไม่เสียนิสัย แต่นี่อยู่กันทุกวันๆ
โอ๊ยยยยย เซ็งงงงงง เบื่อออออออ
เมื่อฝ่ายใดฝ่ายนึง (พ่อหรือแม่) ตามใจลูกมากเกินไป จัดการยังไงกันคะ
เบื่อค่ะ สามีเราตามใจลูกมากๆ เวลาลูกอยู่กับเราก็โอเคอยู่ คือมีดื้อบ้าง ซนบ้าง แต่ถ้าพ่ออยู่ด้วยนี่ เอาแต่ใจเป็น 3-4 เท่าตัว เพราะพ่อเค้าไม่เคยขัดใจ พ่อลูกร้องนิด งอแงหน่อย อยากได้อะไร ก็รีบทำให้ หาให้
อย่าบอกว่าให้คุยนอกรอบ ให้ตกลงกัน เพราะพูดจนปากจะฉีกถึงรูหูแล้ว เรื่องให้ลูกเล่นเกม เล่นเกมให้ลูกดูเนี่ย ลูกเพิ่งจะ 2 ขวบกว่า ถ้าอยู่กับเราไม่เคยเรียกร้องขอเล่นเกม ดูทีวี แต่พออยู่กับพ่อเท่านั้น ตื่นเช้ามา ลงไปข้างล่าง ไม่ทันจะทำอะไร เปิดคอมให้ลูกดูซะงั้น บ่นว่ามาไม่รู้กี่รอบ ก็บอกว่า ลูกร้องจะดู อ้าว ไม่มีปัญญาขัดใจลูกรึไง หลอกล่อไปทำอย่างอื่นซะก็จบ พอเราจะพาลูกไปอาบน้ำ กินข้าว ลูกก็ไม่ยอมสิคะ อิชั้นก็เป็นแม่ใจยักษ์ใจมารไป วันหยุดยังพอทำเนา วันที่เราต้องไปทำงาน ใครจะมีเวลามานั่งรอ มาหลอกล่อ ลูกก้ต้องเสียน้ำตากันไป พ่อมันยังจะมาทำหน้าไม่พอใจใส่ชั้น
เวลาไปข้างนอก ลูกเราไมค่อยยอมเดิน ร้องแต่จะให้อุ้ม เราก็หลอกล่อให้เดินบ้าง ยอมอุ้มบ้าง ถ้าไปไหนกับพ่อด้วย ไม่ยอมเดินเลยค่ะ ให้อุ้มตลอด (ลูกเราไม่ยอมนั่งรถเข็น) เราบอกมานานแล้วตั้งแต่ลูกเพิ่งจะหัดเดิน ว่าอย่าอุ้มจนติด ให้เดินบ้าง ก็ไม่ฟัง บอกกลัวลุกล้ม ไม่เป็นไรอุ้มได้ๆ จนตอนนี้ลูกโตก็ไม่ค่อยยอมเดินเอง
แล้วก็ชอบให้ลูกกินขนม พ่อประสาอะไร เอะอะก็ซื้อขนม ไอติม น้ำอัดลมให้ลูกกิน บางทีกินขนมซองๆอีก ให้กินไม่ดูเวลาด้วย ลูกร้องจะกินก็เอาให้กิน บางทีก่อนเวลาอาหารนิดเดียว แล้วเด็กมันจะยอมกินข้าวมั๊ย ลูกเรากินข้าวยากๆอยู่ เราให้ลูกกินขนมบ้าง แต่ต้องหลังมื้ออาหาร แล้วก็จำกัดประเภทขนมด้วย ถึงเวลาป้อนข้าว ก็เราป้อน ตัวเองนั่งสบาย ไม่เดือดร้อน ลูกไม่กิน เค้าก็พูด กินข้าวสิลูก จบ แค่นั้น ลูกไม่กินข้าว เดี๋ยวก็หิว พอหิวก็เอาขนมให้ลูกกิน
ทุกครั้งเราบอกดีๆ เค้าก็ไม่ฟัง ต้องให้ขึ้นเสียง พอเราขึ้นเสียง ก็โมโหเรา อ้าวบอกดีๆมาร้อยรอบ เคยทำ เคยฟังมั๊ยอ่ะ
เราเบื่อค่ะ วันไหนเค้าไม่อยู่ หรือเราไปทำงาน (เราเอาลูกไปทำงานด้วย ธุรกิจส่วนตัว) ก้ค่อยยังชั่วหน่อย ถึงจะเหนื่อย ก็แค่เหนื่อยกาย วันไหนหยุดอยู่บ้าน พ่อแม่ลูก เราเบื่อที่ต้องกลายมาเป้นแม่ใจร้าย คอยบังคับลูกให้ทำโน่นนี่ ในขณะที่พ่อมันมีแต่จะทำให้เสียเรื่อง ถ้าอยู่กันสองคนแม่ลูก ไม่ค่อยมีปัญหา มีไม่ยอมอาบน้ำบ้าง อะไรบ้าง เราก็หลอกล่อจัดการได้ พอพ่ออยู่เท่านั้น วิ่งไปหาพ่อ แล้วแทนที่พ่อมันจะจัดการ ปากน่ะพูดอยู่หรอก อาบน้ำนะลูก กินข้าวนะลูก ไม่เล่นเกมนะลูก แต่ไม่เคยทำได้ สุดท้ายก้ตามใจลูก ทีนี้เด็กมันก็รู้สิ ว่าถ้าร้องงอแงมากๆ เดี๋ยวพ่อก้ยอมตามใจ เด็กวัยนี้ พูดเหตุผลอย่างเดียว เค้าไม่ฟังหรอก มันต้องหลอกล่อ ต้องชักชวนด้วย บอกไปไม่รู้กี่หมื่นครั้ง ทำให้ดูอยู่ทุกวัน ไม่เห็นจะมีปัญญาเลี้ยงลูกให้ดีเลย
เพื่อนเจอปัญหางี้ จัดการยังไงคะ ถ้ามีคนนึงในบ้านตามใจลูก ถ้าเป็นคนอื่นน่ะไม่เท่าไหร่ อย่างปุ่ย่า ตายาย ลุงป้าน้าอา เพราะนานๆเจอกันที ไม่ได้อยู่ด้วยประจำ จะตามใจบ้าง เด็กก็คงไม่เสียนิสัย แต่นี่อยู่กันทุกวันๆ
โอ๊ยยยยย เซ็งงงงงง เบื่อออออออ