เมื่อวันที่ 4 มี.ค. ที่ศาลอาญา ถ.รัชดาภิเษก ศาลอ่านคำพิพากษาคดีที่พนักงานอัยการฝ่ายคดีอาญา 9 เป็นโจทก์ฟ้องนายนพรัตน์ หรือโทน เรืองญาติ อายุ 19 ปี ชาวกทม. อาชีพรับจ้าง เป็นจำเลยในความผิดฐานร่วมกันกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกิน 15 ปี อันมีลักษณะเป็นการโทรมหญิง โดยเด็กหญิงนั้นไม่ยินยอม
ตามฟ้องโจทก์เมื่อวันที่ 22 พ.ย.2555 ระบุความผิดสรุปว่าเมื่อวันที่ 11 ส.ค.2555 เวลากลางคืน จำเลยกับพวกอีก 2 คนที่ยังหลบหนี ได้ร่วมกันกระทำผิดโดยช่วยกันกดตัว จับแขน จับขา ถอดเสื้อผ้า แล้วผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงอายุ 14 ปีเศษ ผู้เสียหายจนสำเร็จความใคร่ ภายในห้องเช่าไม่มีเลขที่ ชุมชนริมคลอง ซ.ลาดพร้าว 80 แยก 26 แขวง-เขตวังทองหลาง กทม. ก่อนหลบหนีไป ต่อมาเจ้าหน้าที่ตำรวจ สน.โชคชัย ติดตามจับกุมจำเลยได้ตามหมายจับศาลอาญาที่ 1502/55 ลงวันที่ 29 ส.ค.2555 ที่บิดามารดาผู้เสียหายแจ้งความดำเนินคดีไว้ จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลพิเคราะห์คำเบิกความฝ่ายโจทก์ ซึ่งมีผู้เสียหายเบิกความยืนยันว่าสามารถจดจำชายคนที่ 3 เป็นจำเลย ซึ่งมีลักษณะรูปร่างอ้วนดำได้อย่างแม่นยำ โดยจำเลยเองก็ยอมรับเป็นชายคนดังกล่าวจริง อีกทั้งผู้เสียหายกับจำเลยไม่เคยมีสาเหตุโกรธเคืองกับจำเลยมาก่อน จึงไม่มีเหตุระแวงสงสัยว่าจะปรักปรำใสร้ายจำเลยให้ต้องรับโทษ
ศาลจึงพิพากษาว่า จำเลยกระทำผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 270 วรรคสี่ ฐานกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกิน 13 ปี วางโทษจำคุกตลอดชีวิต แม้ขณะเกิดเหตุจำเลยจะมีอายุ 18 ปีเศษ แต่การกระทำของจำเลยมีพฤติการณ์ร้ายแรง กระทำต่อผู้เสียหายซึ่งเป็นผู้หญิงอายุ 14 ปีเศษ ย่อมก่อให้เกิดความเสียหายแก่ชีวิตและอนาคต เห็นควรไม่ลดโทษมาตราส่วน อย่างไรก็ตามคำรับสารภาพเป็นประโยชน์ต่อการพิจารณา ลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุกจำเลยไว้ 25 ปี
http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=TVRNMk1qUXdOekV4TVE9PQ==&subcatid=
สุดท้ายเหลือ 25 ปี ติดคุกจริงๆ จะกี่ปี
อยากให้มีการนำเสนอข่าวแบบนี้บ่อยๆ จะได้เป็นตัวอย่างสำหรับผู้คิดก่อเหตุร้าย และอยากให้มีการติดตามนักโทษเหล่านี้ด้วยว่าติดคุกจริงกี่ปี ออกมาจากคุกแล้วไปทำอะไร สำนึกตัวเป็นคนดีไหม (รวมแล้วคนที่เคยติดคุก พ้นโทษออกมาแล้วสำนึกตนเป็นคนดี ใช้ชีวิตในทางที่ดีกี่เปอร์เซ็นต์)
สั่งจำคุกตลอดชีวิต วัยรุ่นอายุ 19 ร่วมกับพวกอีก 2 คน รุมโทรมเด็กหญิงวัย 14 ปี
ตามฟ้องโจทก์เมื่อวันที่ 22 พ.ย.2555 ระบุความผิดสรุปว่าเมื่อวันที่ 11 ส.ค.2555 เวลากลางคืน จำเลยกับพวกอีก 2 คนที่ยังหลบหนี ได้ร่วมกันกระทำผิดโดยช่วยกันกดตัว จับแขน จับขา ถอดเสื้อผ้า แล้วผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงอายุ 14 ปีเศษ ผู้เสียหายจนสำเร็จความใคร่ ภายในห้องเช่าไม่มีเลขที่ ชุมชนริมคลอง ซ.ลาดพร้าว 80 แยก 26 แขวง-เขตวังทองหลาง กทม. ก่อนหลบหนีไป ต่อมาเจ้าหน้าที่ตำรวจ สน.โชคชัย ติดตามจับกุมจำเลยได้ตามหมายจับศาลอาญาที่ 1502/55 ลงวันที่ 29 ส.ค.2555 ที่บิดามารดาผู้เสียหายแจ้งความดำเนินคดีไว้ จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลพิเคราะห์คำเบิกความฝ่ายโจทก์ ซึ่งมีผู้เสียหายเบิกความยืนยันว่าสามารถจดจำชายคนที่ 3 เป็นจำเลย ซึ่งมีลักษณะรูปร่างอ้วนดำได้อย่างแม่นยำ โดยจำเลยเองก็ยอมรับเป็นชายคนดังกล่าวจริง อีกทั้งผู้เสียหายกับจำเลยไม่เคยมีสาเหตุโกรธเคืองกับจำเลยมาก่อน จึงไม่มีเหตุระแวงสงสัยว่าจะปรักปรำใสร้ายจำเลยให้ต้องรับโทษ
ศาลจึงพิพากษาว่า จำเลยกระทำผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 270 วรรคสี่ ฐานกระทำชำเราเด็กหญิงอายุไม่เกิน 13 ปี วางโทษจำคุกตลอดชีวิต แม้ขณะเกิดเหตุจำเลยจะมีอายุ 18 ปีเศษ แต่การกระทำของจำเลยมีพฤติการณ์ร้ายแรง กระทำต่อผู้เสียหายซึ่งเป็นผู้หญิงอายุ 14 ปีเศษ ย่อมก่อให้เกิดความเสียหายแก่ชีวิตและอนาคต เห็นควรไม่ลดโทษมาตราส่วน อย่างไรก็ตามคำรับสารภาพเป็นประโยชน์ต่อการพิจารณา ลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุกจำเลยไว้ 25 ปี
http://www.khaosod.co.th/view_newsonline.php?newsid=TVRNMk1qUXdOekV4TVE9PQ==&subcatid=
สุดท้ายเหลือ 25 ปี ติดคุกจริงๆ จะกี่ปี
อยากให้มีการนำเสนอข่าวแบบนี้บ่อยๆ จะได้เป็นตัวอย่างสำหรับผู้คิดก่อเหตุร้าย และอยากให้มีการติดตามนักโทษเหล่านี้ด้วยว่าติดคุกจริงกี่ปี ออกมาจากคุกแล้วไปทำอะไร สำนึกตัวเป็นคนดีไหม (รวมแล้วคนที่เคยติดคุก พ้นโทษออกมาแล้วสำนึกตนเป็นคนดี ใช้ชีวิตในทางที่ดีกี่เปอร์เซ็นต์)