ปัจจุบันผมอายุ 24 ปี เป็นคนขี้เหงา ไม่ค่อยมีเพื่อน
ผมไม่รู้ว่าผมเป็นอะไรกันแน่ ผมชอบมองผู้หญิง เห็นผู้หญิงน่ารักๆบางครั้งก็ทำให้ใจเต้น แต่ก็แค่ชอบมอง
ผมเคยมีแฟนสองคน แต่ผมไม่เคยมีความรู้สึกว่ารัก ผูกพันธ์ หรือต้องการทางเพศกับผู้หญิงเลย
แต่กับผู้ชายถ้าหน้าตาโอเคดูแมนๆเพียงแค่เห็นผมก็หลงแล้ว ยิ่งบางครั้งก็ชอบมองลงไปที่ใต้สะดือแล้วมันก็เกิดอารมณ์ทางเพศขึ้น
แต่ผมไม่ชอบเกย์ ตุ๊ด หรือแม้แต่ผู้ชายที่ดูขาวๆเรียบร้อยๆเนี๊ยบๆ
ส่วนใหญ่แล้วผมมักจะรู้สึกรักเฉพาะกับคนที่ผมผูกพันธ์ด้วยเท่านั้น และมักจะเป็นผู้ชายซะส่วนใหญ่(เคยมีผู้หญิงสองครั้งสมัยเรียนมัธยม หลังจากนั้นก็ชายตลอดเลย) และเรื่องนี้ทำให้ผมเครียดมาก

ตอนนี้ผมรู้สึกผูกพันธ์กับรุ่นน้องที่มหาลัยคนหนึ่งอยู่ ห่างกัน 6 ปี พอดีอยู่ในชุมนุมของมหาลัยเดียวกัน หน้าตาก็ไม่ได้อยู่ในเกณฑ์ที่เรียกว่าดีนะ ผมเห็นแรกๆก็ไม่ได้คิดอะไรกับน้องเค้า น้องเค้าดีกับผมมาก ชอบทักแชทผมมาชวนคุยบ่อย ชวนไปเที่ยวไปกินข้าว จนเริ่มสนิทกัน ผมก็ชวนน้องเค้าไปไหนมาไหนบ่อย น้องเค้าก็ไม่เคยปฏิเสธ ไปด้วยตลอด จนมารู้ตัวอีกทีผมก็รู้สึกผูกพันธ์ ไม่อยากห่าง คิดถึงตลอดเวลา อาจจะเรียกว่ารักรึเปล่าก็ไม่รู้ บางครั้งก็คิดไปถึงเรื่องใต้สะดือด้วย

ผมลองมาทบทวนว่าน้องเค้าคิดอะไรกับผมรึเปล่า ก็ตัดสินใจพูดตรงๆไปว่าเรารู้สึกยังไง น้องเค้าก็บอกว่าไม่ได้เป็นนะ แค่สนิท แต่ก็โอเค เข้าใจ ไม่ได้รังเกียจอะไร

หลังจากนั้น น้องเค้าก็เริ่มห่างๆ เจอหน้าก็แค่ทักแล้วก็เดินผ่าน ในเฟซก็ไม่เคยทักมาเลย ส่วนใหญ่ก็คุยแบบถามคำตอบคำ ยิ่งวันก่อนนั่งอยู่ด้วยกันในกลุ่มแต่แทบจะไม่พูดคุยกันเลย จนตอนนี้ทำให้ผมรู้สึกแย่มาก เกลียดกับสิ่งที่ตัวเองเป็นว่าทำไมต้องมาเป็นแบบนี้ ไม่ได้โกรธหรือโทษน้องเค้า แต่ไม่อยากทนมีชีวิตอยู่กับสภาพหรือความรู้สึกแบบนี้อีกต่อไปแล้ว (จริงๆแล้วนี่ไม่ใช่ครั้งแรก มันเป็นแบบนี้มาหลายครั้งแล้ว) หลายครั้งที่พยายามจะฆ่าตัวตายแต่ก็นึกหน้าแม่ไว้ตลอด แต่ครั้งนี้มันเป็นครั้งที่เจ็บที่สุดแล้ว เพราะผมรู้สึกว่าหลังจากนี้ผมคงไม่เหลือใครอีกต่อไปแล้ว ไม่รู้ว่าจะทนได้กี่น้ำ

TT ตอนนี้ผมไม่กล้าที่จะทำความรู้จักหรือสนิทกับใครแล้ว กลัวตัวเอง ไม่กล้าเข้าสังคมเลย