เราแต่งงานกันมาได้สี่ปีแล้วค่ะ ทำร้านอาหารอยู่ต่างประเทศค่ะ  เขาเป็นโรคซึมเศร้า แต่ไม่ได้ไปพบแพทย์  เขาเป็นคนเครียดตลอดไม่ปล่อยวาง เวลามีปัญหาก็จะเงียบไม่พูดจา ไม่กินข้าว ทั้งที่เราก็ตัวคนเดียวที่อยู่ที่นี่ เราไม่รู้จะทำยังไง แอบร้องไห้คนเดียวตลอด  ทะเลาะกันตลอดกับเรื่องนี้บางครั้งเราก็เข้าใจ แต่บางครั้งอารมณ์ของเขาแบบนี้มันเกิดขึ้นบ่อยเกินไป ทำให้เรารับมันไม่ได้แล้ว เราไม่มีความสุขเลย คิดตลอดว่าทำไมสิ่งเหล่านี้มันถึงเกิดขึ้นกับเรา เขาบอกว่าทำทุกอย่างเพื่อเรากับครอบครัว เขาถึงเป็นแบบนี้  เขาชอบพูดว่าเราเห็นแก่ตัวไม่ดูแลเขา เข้าใจแต่ตัวเอง ทั้งที่ตัวดิฉันเองทำงานหนักมาก ไม่เคยได้ไปเปิดหูเปิดตาที่ไหนเลย เพื่อนก็ไม่มี ทำแต่งาน เวลาออกไปซื้อของข้างนอก เขาให้ฉันแค่สิบยูโร ฉันทำงานก็อยากใช้เงินบ้างซื้อนั่นนี่ตามประสาผู้หญิง เราทะเลาะกันเขาก็หาว่าฉันยุยัั่วประสาท เขาพูดออกมาว่าจะเลิกกะฉัน จริงๆแล้วฉันก็อยากเลิกเพราะตลอดเวลาสี่ปีที่ผ่านมาไม่มีความสุขเลย เราผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายมาด้วยกัน เคยกอดคอกันร้องไห้ก็มี ฉันไม่รู้เลย ว่าจะหยุดมันแค่นี้ หรือจะรั้งมันไว้  ฉันไม่รู้จะช่วยเขายังไง เพราะฉันพูดอะไรไปมันก็ไม่เคยช่วยเขาได้ เขาพูดแบบนี้  ท้อแท้กับชีวิตคู่มากค่ะ