ถ้ามองย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว . . .
งานอดิเรกของผม คือการทารุณกรรมร่างกายตัวเองมาอย่างยาวนาน ด้วยกรรมวิธีต่าง ๆ เช่น . . .
- สูบบุหรี่วันละ 1 ซอง
- กินเบียร์เฉลี่ย 3 คน ต่อ 1 ลัง ทุกวัน
- คืนวันเสาร์โหดสัส กินจนพระออกบิณฑบาตรหลับคาวง วันอาทิตย์ตื่นมา งงๆ พร้อมกับคอแห้งผาก
- บ่ายวันอาทิตย์ถอนเบาๆ ด้วยเบียร์ 3 ขวด พร้อมกับแกล้มจำพวกหมึกย่าง น้ำตกหมูติดมัน เสือร้องไห้
- วันหยุดยาวไปเที่ยวกับเพื่อน เมาตลอดทริป ผมขึ้นรถเพื่อนพร้อมกับเบียร์กระป๋องแช่ในลังโฟม
ตั้งแต่รถสตาร์ทออกจากหน้าบ้านยันเพื่อนปลุกให้ตื่นตอนมาส่ง เบียร์ไม่ขาดปากเลย . . .
- ทำงานในออฟฟิศในประเภทที่ไม่ลุกจากเก้าอี้เลยวันละ 10 ชั่วโมง
- ไม่เคยออกกำลังกายในลักษณะแอโรบิค!
.
.
.
ผมเคยประมาณเล่นๆ ว่าลักษณะการใช้ชีวิตของผมถ้าอยู่ได้ถึงอายุ 50 นี่ มหัศจรรย์มาก
ว่าแล้วก็หัวเราะกับเพื่อนๆ พร้อมกับยกแก้วเบียร์ขึ้นจิบต่อไป
.
.
.
จนมาวันหนึ่ง . . .
แม่ผมต้องเข้าโรงพยาบาลด้วยอาการ Stroke สมองขาดเลือด ไปนอนเล่นที่โรงพยาบาล 2 สัปดาห์
นอนแบบไม่รู้สึกตัว ไม่หือ ไม่อือ มีแต่นอนลืมตากับหลับตา มองหน้าลูกชายด้วยสายตาที่ว่างเปล่า . . .
คุณหมอบอกผมในวันแรกที่แม่เข้ารับการรักษาว่าโอกาสรอดมีประมาณ 30%
ผม "ครับ" รับคำคุณหมออย่าง งงๆ นิ่ง อึงอลในสมอง พร้อมกับทำใจยอมรับ "โชคชะตา"
รอคอยความปราณีของโรคภัย รอคอยประสิทธิภาพของเคมีและความก้าวหน้าทางการแพทย์
เพื่อช่วยให้แม่ผมมีชีวิตอยู่ต่อไป . . .
2 สัปดาห์ต่อมา แม่ผมอาการดีขึ้น รู้สึกตัวโต้ตอบได้ สามารถพลิกตัวให้ผมเก็บเช็ดสิ่งปฏิกูลได้ง่ายกว่าตอนไม่รู้สึกตัว
คุณหมออนุญาตให้กลับบ้านได้ ปาฏิหาริย์มีจริงหรือเปล่า?
ไม่ใช่หรอกมันเป็นวิทยาการทางการแพทย์สมัยใหม่ที่สามารถยื้อชีวิตคนได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
.
.
.
ตลอดระยะเวลา 2 สัปดาห์ที่ผมกินนอนในหอผู้ป่วยอายุรกรรมของโรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง
ภาพที่ผมได้เห็นมันทำให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า "การเจริญมรณานุสติ" ไปโดยฉับพลัน ไปโดยปริยาย . . .
ภาพคนป่วยที่เกิดจากความเสื่อมของร่างกาย เวียนเข้าออกในวอร์ดวันแล้ววันเล่า คนแล้วคนเล่า
ภาพคนตายคาเตียงในหออายุรกรรมเป็นเรื่องธรรมดามาก ลูกหลานห้อมล้อมบุพการีในเครื่องช่วยหายใจ
ภาพลูกหลานพยาบาลคนป่วยที่ขยับตัวเองไม่ได้ ด้วยเทคนิคต่างๆ กันไป
ผมตระหนักได้ว่า . . . มันเป็นเช่นนี้เอง ภาพที่ผมเห็นหาใช่ "โชคชะตา" ไม่
เวลาไหว้พระขอพร คนเราขอให้สุขภาพดี ร่ำรวยเงินทอง
หากการร่ำรวยมาจากสองทาง คือการหากินถูกทางถูกวิธีหนึ่ง และชะตานำพาโชคมาสู่ชีวิตหนึ่ง
แต่สุขภาพที่ดีนั้น ไม่ได้มาจากโชคชะตากำหนด ตัวเราเองกำหนดชะตาสุขภาพของชีวิตเราโดยแท้ . . .
แล้วเกริ่นมาเสียยืดยาว มันเกี่ยวกับจักรยานอย่างไร? ทำไมต้อง . . . ปั่นเปลี่ยนชีวิต?
ปั่นเปลี่ยนชีวิต . . .
งานอดิเรกของผม คือการทารุณกรรมร่างกายตัวเองมาอย่างยาวนาน ด้วยกรรมวิธีต่าง ๆ เช่น . . .
- สูบบุหรี่วันละ 1 ซอง
- กินเบียร์เฉลี่ย 3 คน ต่อ 1 ลัง ทุกวัน
- คืนวันเสาร์โหดสัส กินจนพระออกบิณฑบาตรหลับคาวง วันอาทิตย์ตื่นมา งงๆ พร้อมกับคอแห้งผาก
- บ่ายวันอาทิตย์ถอนเบาๆ ด้วยเบียร์ 3 ขวด พร้อมกับแกล้มจำพวกหมึกย่าง น้ำตกหมูติดมัน เสือร้องไห้
- วันหยุดยาวไปเที่ยวกับเพื่อน เมาตลอดทริป ผมขึ้นรถเพื่อนพร้อมกับเบียร์กระป๋องแช่ในลังโฟม
ตั้งแต่รถสตาร์ทออกจากหน้าบ้านยันเพื่อนปลุกให้ตื่นตอนมาส่ง เบียร์ไม่ขาดปากเลย . . .
- ทำงานในออฟฟิศในประเภทที่ไม่ลุกจากเก้าอี้เลยวันละ 10 ชั่วโมง
- ไม่เคยออกกำลังกายในลักษณะแอโรบิค!
.
.
.
ผมเคยประมาณเล่นๆ ว่าลักษณะการใช้ชีวิตของผมถ้าอยู่ได้ถึงอายุ 50 นี่ มหัศจรรย์มาก
ว่าแล้วก็หัวเราะกับเพื่อนๆ พร้อมกับยกแก้วเบียร์ขึ้นจิบต่อไป
.
.
.
จนมาวันหนึ่ง . . .
แม่ผมต้องเข้าโรงพยาบาลด้วยอาการ Stroke สมองขาดเลือด ไปนอนเล่นที่โรงพยาบาล 2 สัปดาห์
นอนแบบไม่รู้สึกตัว ไม่หือ ไม่อือ มีแต่นอนลืมตากับหลับตา มองหน้าลูกชายด้วยสายตาที่ว่างเปล่า . . .
คุณหมอบอกผมในวันแรกที่แม่เข้ารับการรักษาว่าโอกาสรอดมีประมาณ 30%
ผม "ครับ" รับคำคุณหมออย่าง งงๆ นิ่ง อึงอลในสมอง พร้อมกับทำใจยอมรับ "โชคชะตา"
รอคอยความปราณีของโรคภัย รอคอยประสิทธิภาพของเคมีและความก้าวหน้าทางการแพทย์
เพื่อช่วยให้แม่ผมมีชีวิตอยู่ต่อไป . . .
2 สัปดาห์ต่อมา แม่ผมอาการดีขึ้น รู้สึกตัวโต้ตอบได้ สามารถพลิกตัวให้ผมเก็บเช็ดสิ่งปฏิกูลได้ง่ายกว่าตอนไม่รู้สึกตัว
คุณหมออนุญาตให้กลับบ้านได้ ปาฏิหาริย์มีจริงหรือเปล่า?
ไม่ใช่หรอกมันเป็นวิทยาการทางการแพทย์สมัยใหม่ที่สามารถยื้อชีวิตคนได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น
.
.
.
ตลอดระยะเวลา 2 สัปดาห์ที่ผมกินนอนในหอผู้ป่วยอายุรกรรมของโรงพยาบาลรัฐแห่งหนึ่ง
ภาพที่ผมได้เห็นมันทำให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า "การเจริญมรณานุสติ" ไปโดยฉับพลัน ไปโดยปริยาย . . .
ภาพคนป่วยที่เกิดจากความเสื่อมของร่างกาย เวียนเข้าออกในวอร์ดวันแล้ววันเล่า คนแล้วคนเล่า
ภาพคนตายคาเตียงในหออายุรกรรมเป็นเรื่องธรรมดามาก ลูกหลานห้อมล้อมบุพการีในเครื่องช่วยหายใจ
ภาพลูกหลานพยาบาลคนป่วยที่ขยับตัวเองไม่ได้ ด้วยเทคนิคต่างๆ กันไป
ผมตระหนักได้ว่า . . . มันเป็นเช่นนี้เอง ภาพที่ผมเห็นหาใช่ "โชคชะตา" ไม่
เวลาไหว้พระขอพร คนเราขอให้สุขภาพดี ร่ำรวยเงินทอง
หากการร่ำรวยมาจากสองทาง คือการหากินถูกทางถูกวิธีหนึ่ง และชะตานำพาโชคมาสู่ชีวิตหนึ่ง
แต่สุขภาพที่ดีนั้น ไม่ได้มาจากโชคชะตากำหนด ตัวเราเองกำหนดชะตาสุขภาพของชีวิตเราโดยแท้ . . .
แล้วเกริ่นมาเสียยืดยาว มันเกี่ยวกับจักรยานอย่างไร? ทำไมต้อง . . . ปั่นเปลี่ยนชีวิต?