มีนักวิชาการทางพระพุทธศาสนา คือ นาย Mahinda Deegalle
ซึ่งเป็นอาจารย์สอนพระพุทธศาสนาที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในอังกฤษ
เขียนหนังสือ Popularizing Buddhism : Preaching as Performance
in Sri Lanka  แสดงทัศนะประเด็นท่านพระพุทธโกษาจารย์และคณะเดินทางไป
แปลเอกสารคัมภีร์อรรถกถาจากภาษาสิงหลออกเป็นภาษาบาลี แล้วชวนคิดไป
ถึงเรื่องการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน  โดยเรื่องมีอยู่ว่า

นายคนนี้สรุปว่า โครงการแปลคัมภีร์อรรถกถาของท่านพระพุทธโกษาจารย์
ก่อผลทั้งทางด้านบวกและลบต่อพุทธศาสนานิกายเถรวาท คือ

ผลด้านบวก คือ คัมภีร์อรรถกถาบาลีจะกลายเป็นทรัพยากร
และสื่อกลางในการติดต่อสื่อสารกันของพุทธศาสนาทั่วโลกอีกทั้งเป็นการ
ตอบสนองข้อเรียกร้องแห่งโลกพระพุทธศาสนาที่เปิดตัวขึ้น

ผลด้านลบคือ    ความนิยมและการอนุรักษ์คัมภีร์อรรกถาบาลีจะนำๆไปสู่
การทอดทิ้งภาษาและวัฒนธรรมสิงหลซึ่งเป็นตัวรักษาพระพุทธศาสนาไว้

แกสรุปว่า  คัมภีร์อรรถกถาบาลีได้นำมาซึ่งความตายแห่งครรลองความเชื่อ
ของคัมภีร์อรรถกถาสิงหลและเป็นตัวชะลอพัฒนาการของภาษาและวัฒนธรรม
สิงหลไปหลายศตวรรษ  คัมภีร์สิงหลเดิมจะถูกทอดทิ้งและในที่สุดก็จะตายไป
เมื่อเกิดการแปลคัมภีร์เดิมเป็นภาษาบาลี คัมภีร์สิงหลเดิมก็จะมีคนใช้น้อยลง

แกว่าอย่างนั้น