o ระรวยกรุ่น ละมุนขาว พราวพิสุทธิ์
ให้คะนึง ถึงนวลนุช  สุดพิสมัย
สยายรับ ซับน้ำฟ้า อรุโณทัย
ยิ่งหวนไห้ ในภวังค์ ครั้งแนบครอง

  o แผ่วกลิ่นอ่อน ซ่อนผสาน หวานหวามไหว
หอมจรุง ฟุ้งตรึงใจ ไม่มีสอง
ค่อยเอื้อมหยิบ กลีบคว้า มาประคอง
คล้ายกลัวน้อง จะหมองช้ำ ด้วยน้ำมือ

  o แม่พุดซ้อน อ่อนบาง ออกอย่างนี้
คิดดูที จะยีย่ำ ทำลงหรือ
ทั้งรวยริน กลิ่นล่องลอย พลอยร่ำลือ
ย้ำขานคือ ขึ้นชื่ออวล หอมหวนไกล

  o เสน่ห์น้อง คล้องพี่ สิเนหา
ชื่นนักหนา เก็ดถวา แม้คราไหน
เพียงตอบคำ น้ำใจพี่ ยินดีไป
ตามหทัย ได้ชมชิด สนิทเนา

  ******************