ทำงานเต็มเวลาเปรี๊ยะ ไม่เถลไถล งานไม่เสร็จไม่กลับบ้าน (หรือหอบงานไปต่อที่บ้านด้วยความสมัครใจ)
ไม่เคยเบียดเบียนองค์กรทั้งต่อหน้าและลับหลัง
ไม่เอาของในตู้เย็นของที่ทำงานกลับบ้าน
ไม่เคยเขียนบิลเบิกน้ำมันเกิน ฯลฯ
คนที่ไม่เอาเปรียบองค์กร มีบางครั้งไหมที่รู้สึกว่า เราเองเป็นฝ่ายถูกเอาเปรียบไปโดยปริยาย ?
หรือไม่ก็รู้สึกเหมือนเราเป็นเต่าตุ่นท่ามกลางเพื่อนร่วมงาน ?
หรือคิดอย่างไรคะ เพราะคนลักษณะแบบนี้คือ ไม่เอาเปรียบใครไม่พอ ยังยอมเสียเปรียบนิดๆหน่อยๆอีก (55+ )
เรื่องแบบนี้ก็ไม่มีใครพรีเซนต์อะไรกัน มันรู้อยู่แก่ใจอย่างเดียวเลย
คิดว่ามันก็คือ การทำความดีแก่ตัวเราเอง พูดง่ายๆ มันทำให้เราสบายใจ อะไรแบบนี้ไหมคะ
ไม่เอาเปรียบเขา บางครั้งอาจรู้สึกเหมือนเสียเปรียบให้สังคมขององค์กรเล็กๆน้อยๆ แต่เราโล่งใจ ไม่มีอะไรต้องเครียดมาก
อย่างมากก็แค่เหนื่อยเพิ่มหน่อยหรือบางครั้งก็มีเข้าเนื้อไปบ้าง แต่ไม่ต้องพูดมาก ไม่ต้องมีเรื่องไรกวนสมองดี
มีเพื่อนร่วมงานแบบนี้กันบ้างไหมคะ หรือใครเป็นแบบนี้บ้าง
ขอบคุณค่ะ
มีใครที่ไม่เคยเอาเปรียบองค์กรเลยบ้างคะ
ไม่เคยเบียดเบียนองค์กรทั้งต่อหน้าและลับหลัง
ไม่เอาของในตู้เย็นของที่ทำงานกลับบ้าน
ไม่เคยเขียนบิลเบิกน้ำมันเกิน ฯลฯ
คนที่ไม่เอาเปรียบองค์กร มีบางครั้งไหมที่รู้สึกว่า เราเองเป็นฝ่ายถูกเอาเปรียบไปโดยปริยาย ?
หรือไม่ก็รู้สึกเหมือนเราเป็นเต่าตุ่นท่ามกลางเพื่อนร่วมงาน ?
หรือคิดอย่างไรคะ เพราะคนลักษณะแบบนี้คือ ไม่เอาเปรียบใครไม่พอ ยังยอมเสียเปรียบนิดๆหน่อยๆอีก (55+ )
เรื่องแบบนี้ก็ไม่มีใครพรีเซนต์อะไรกัน มันรู้อยู่แก่ใจอย่างเดียวเลย
คิดว่ามันก็คือ การทำความดีแก่ตัวเราเอง พูดง่ายๆ มันทำให้เราสบายใจ อะไรแบบนี้ไหมคะ
ไม่เอาเปรียบเขา บางครั้งอาจรู้สึกเหมือนเสียเปรียบให้สังคมขององค์กรเล็กๆน้อยๆ แต่เราโล่งใจ ไม่มีอะไรต้องเครียดมาก
อย่างมากก็แค่เหนื่อยเพิ่มหน่อยหรือบางครั้งก็มีเข้าเนื้อไปบ้าง แต่ไม่ต้องพูดมาก ไม่ต้องมีเรื่องไรกวนสมองดี
มีเพื่อนร่วมงานแบบนี้กันบ้างไหมคะ หรือใครเป็นแบบนี้บ้าง
ขอบคุณค่ะ