ผู้บริหารสูงสุดในองค์กร........ใช่ไหมครับ
ชีวิตผมเคยวางตัวเองว่าอยากแค่มีความสุขกับงานผู้ปฏิบัติ
มีเพื่อนร่วมงานที่จริงใจ สามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
พูดคุยแก้ปัญหาได้สะดวก เงินเดือนพอใช้จ่าย
แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ใจเราคาดหวัง สถานการณ์บีบบังคับ
การขอร้องจากผู้ใหญ่ จนผมได้เป็นผู้บริหารระดับกลางในหน่วยงานราชการ
ด้วยประสบการณ์ 4 ปีในการทำงาน อายุน้อยมากกับตำแหน่ง
แต่โอกาส ผลงาน และการสนับสนุนจากผู้ใหญ่
ส่งผลได้มันอยู่ตำแหน่งที่ไม่เคยคิดว่าอยากจะได้
กับตำแหน่งผู้บริหารระดับกลาง มันก็ยังได้ปฏิบัติงาน
ไม่ได้นั่งบริหารชี้นิ้วอย่างเดียว ได้ลงงานแต่เพียงรับผิดชอบมากขึ้น
มาวันนี้ถึงจุดที่ผู้ใหญ่ต้องคาดคั้นผมให้เป็นผู้บริหารระดับสูง
เขาบอกว่าถึงเวลาของผมแล้ว ด้วยประสบการณ์ และผลงาน
แต่ผมก็ยังอยากอยู่กับที่เหลือเกิน ไม่อยากรับผิดชอบเกินกำลัง
ไม่อยากกดดัน อยากให้ชีวิตวัยสามสิบต้น
มันเหมือนว่าผมเกิดมาก็แก่เลย ต้องมารับผิดชอบอะไรแทนคนอื่นตลอด
แต่ผมเป็นคนอดทน ไม่บ่นต่อหน้า แต่อาจมีลับหลัง วางตัวดี แต่พยายามคิดบวก
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไรดีครับ
ทำไมผมถึงไม่อยากเป็นก็ไม่รู้ ทั้งที่อีกหลายคนอยากเป็นกันจัง??
จุดสูงสุดของชีวิตการทำงานคืออะไร
ชีวิตผมเคยวางตัวเองว่าอยากแค่มีความสุขกับงานผู้ปฏิบัติ
มีเพื่อนร่วมงานที่จริงใจ สามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
พูดคุยแก้ปัญหาได้สะดวก เงินเดือนพอใช้จ่าย
แต่มันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่ใจเราคาดหวัง สถานการณ์บีบบังคับ
การขอร้องจากผู้ใหญ่ จนผมได้เป็นผู้บริหารระดับกลางในหน่วยงานราชการ
ด้วยประสบการณ์ 4 ปีในการทำงาน อายุน้อยมากกับตำแหน่ง
แต่โอกาส ผลงาน และการสนับสนุนจากผู้ใหญ่
ส่งผลได้มันอยู่ตำแหน่งที่ไม่เคยคิดว่าอยากจะได้
กับตำแหน่งผู้บริหารระดับกลาง มันก็ยังได้ปฏิบัติงาน
ไม่ได้นั่งบริหารชี้นิ้วอย่างเดียว ได้ลงงานแต่เพียงรับผิดชอบมากขึ้น
มาวันนี้ถึงจุดที่ผู้ใหญ่ต้องคาดคั้นผมให้เป็นผู้บริหารระดับสูง
เขาบอกว่าถึงเวลาของผมแล้ว ด้วยประสบการณ์ และผลงาน
แต่ผมก็ยังอยากอยู่กับที่เหลือเกิน ไม่อยากรับผิดชอบเกินกำลัง
ไม่อยากกดดัน อยากให้ชีวิตวัยสามสิบต้น
มันเหมือนว่าผมเกิดมาก็แก่เลย ต้องมารับผิดชอบอะไรแทนคนอื่นตลอด
แต่ผมเป็นคนอดทน ไม่บ่นต่อหน้า แต่อาจมีลับหลัง วางตัวดี แต่พยายามคิดบวก
ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำอย่างไรดีครับ
ทำไมผมถึงไม่อยากเป็นก็ไม่รู้ ทั้งที่อีกหลายคนอยากเป็นกันจัง??