คือเพิ่งจะดูรายการ  ดีว่าส์คาเฟ่ ประจำวันนี้ จากทาง วอยซ์ทีวีจบ

ในช่วงเบรกสอง ที่คุณ คำ ผกา มาเล่าเรื่องเกี่ยวกับการแปล ที่เอ่ยถึง นักแปลชื่อดังสองท่าน  

มีท่านหนึ่ง  ซึ่งแปลงานของ  อุมแบร์โต เอโก  คือเรื่อง  สมัญญาแห่งดอกกุหลาบ  อันได้แก่คุณ  ภัควดี วีระภาสพงษ์

ได้ให้นิยามการแปลที่  (น่าจะ)  เอาผู้เขียนเป็นที่ตั้ง  (คือลากคนอ่าน เข้าไปสู่ในโลกของผู้เขียน  ซึ่งสวนกระแสการการสื่อสาร ที่เน้นปลายทาง คือเน้นผู้อ่าน  ซึ่งเป็นหลักปกติสามัญของการแปล  (เน้นความเข้าใจ และการรับรู้ "สาร" ของผู้อ่านเป็นหลัก)

โปรดดู คลิปรายการประกอบด้วย เริ่มนาทีที่ 20.01  http://shows.voicetv.co.th/divas-cafe  

ท่านทั้งหลาย  ที่ทำงานเกี่ยวกับการแปลโดยตรง  หรือที่ได้สัมผัสงานแปลบ่อยๆ ผ่านการอ่าน   เห็นด้วยหรือไม่กับนิยามนี้