กว่าจะไต่เต้าขึ้นมาทำงานบริษัทอันดับต้นๆ ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย

แต่พอได้เข้าไปทำงาน ได้สัมผัสของจริง กับสร้างทุกข์มากกว่าสุข เครียด กดดัน การเมืองแรง บลาๆๆๆ

แต่ในความทุกข์นั้นก็ยังมีสุข เพราะมีโอกาสเดินทางไปต่างประเทศบ่อย คนนับหน้าถือตา บลาๆ

พอทุกข์บ่อยก็เครียด เมื่อเครียดก็ไม่มีไอเดีย ส่งผลกระทบกับงานที่ออกมาไม่ดี

ทำงานไปร้องไห้ไป เหนื่อยท้อ ยอมอดนอนเพื่อให้ได้งานบ่อยครั้ง

นั้นคือชีวิตกรทำงานของเราเอง ตอนนี้ที่สับสนเพราะทนไม่ไหวจนออกปากไปว่าขอลาออก แต่ก็เหมือนจบไม่สวยเท่าไหร่ เพราะงานออกมาไม่ดีเท่าที่ใจอยากให้ดี และยังเสียดายโอกาสหลายอย่างจากที่นี้ พอถามว่าจะอยู่่ต่อไหม กับไม่มีคำตอบให้ตัวเอง

เราเริ่มกังวลสารพัด เพราะออกมางานใหม่เมื่อไหร่จะมั่นคง จะต้องเดินหางานอีกกี่ครั้ง ถึงจะไ่ม่เจอกับปัญหาซ้ำซาก

ตอนนี้เรากำลังเสียใจที่กว่าจะมาอยู่จุดนี้ไม่ง่าย เพราะเข้ามาเพราะความสามารถล้วนๆ ไม่มีเส้นสายใดๆ

ไม่รู้จะทำยังไง ใครเคยเป็นเหมือนเราบ้างไหม