เมื่อยามต้องพรากจาก หัวใจเจ็บปวดแสนทรมาน
แค่เพียงคิดว่าต้องห่างตากันไกลแสนไกล
หัวใจเจ็บเหมือนโดนมีดกรีดนับพันเล่ม




เพียงได้พบเธอผู้เป็นที่รักอีกซักครั้ง ...
ขอเพียงเท่านี้ ก็เพียงพอสำหรับหัวใจของผมแล้ว



ชายผู้ที่มีหัวใจอ่อนโยนเกินกว่าจะถือดาบ
ต้องพบเจอกับการพลัดพรากอยู่ร่ำไป
แต่จำใจต้องทำเหมือนว่าแข็งแกร่งดั่งหินผา
แท้จริงแล้วลึกสุดใจร่ำไห้กับการจากลา





แสงสว่างเรืองรองเปล่งประกายบนใบหน้า
เมื่อรู้ว่าข้าจักไม่จากเจ้าไปไหนให้ไกลตาอีกแล้ว




ความสุขช่างแสนสั้น ก่อนที่เราทั้งสองจะแสนทุกข์ทรมาน
เมื่อวันนี้เราได้เสพสุขร่วมกัน หัวใจฉันอ้อนวอนภาวนาแค่เพียงว่า
ถ้านี่คือความฝัน ก็อย่าพึ่งปลุกฉันให้ตื่นเลยเถิด