หลังจากได้รับเมล็ดมอร์นิ่งจากอาจารย์หลายท่านและลองปลูกไปรายรอบก็แอบสอบตกแบบเงียบๆไม่กล้าส่งงาน แต่หลังจากปลูกซึ่งไม่ทราบทายาทของอาจารย์ใดเค้าโดนหม่ำยอดจนไม่เหลือใบ แต่ไม่ยอมแพ้สู้จนมาถึงทุกวันนี้...และแล้วความพยายามเอาตัวรอดของดอกไม้แสนอึดนี้ก็ฝ่าฟันมรสุมมาได้ วันนี้เธอก็ออกมาชมโลกอันสดใสในวันนี้

เห็นเธอก็เกือบเที่ยงล่ะ ตกใจมากกกกก...กรี๊ดๆๆๆ รีบหยิบไอแพดคู่ใจวิ่งตรงไปชื่นชม(และเอาไปอวดเพื่อนบ้าน ไม่ค่อยเลยเรา) มีอยู่แค่นี้เลยต้องถ่ายเยอะๆ พุ้งนี้คุนเขาจะบานอีกเปาเน้อรอลุ้นอีกที
สูงแค่คืบ เท่านี้ก็พอใจแล้วววว

มาถ่ายกะพรมน้อยๆที่ทะยอยออกดอกมาให้ชื่นชม