คนที่ทำงานเงินน้อยๆไม่มีความก้าวหน้าไม่มีอนาคตจนตัวเองอายุเยอะๆไปไหนไม่ได้แล้วตอนยังมีเวลาเขาไม่ได้คิดถึงอนาคตกันหรือคับ

กระทู้คำถาม
ก่อนอื่นขอแจ้งไว้ก่อนนะครับไม่มีเจตนาดูถูกดูหมิ่นใครหรืออาชีพใดๆนะครับ ตั้งกระทู้เพราะความสงสัยจริงๆ

พูดถึงคนที่จบปริญญาตรี เป็นฐาน นะครับ

คือฟังมาเยอะ เห็นมาเยอะ คนที่อายุเยอะๆ 35-50 ปี (อายุที่เปลื่ยนงานลำบาก)แต่เงินเดือนยังน้อยๆ(ไม่กี่พัน-หมื่นกลางๆ) ทำงานที่ต่อยอดลำบาก ทำไปก็ไม่ก้าวหน้าย่ำอยู่กับที่มาเป็น 10 ปี  ทรัพย์สิน(บ้าน รถ ที่ทำกิน)  เงินทอง ติดตัวก็มีนิดเดียว(ตกงานใช้ไม่กี่เดือนก็หมด)

คือดูแล้วไม่มีอนาคต   ทำไปจนเกษียณก็คงไม่มีอะไรดีขึ้นเหลือเงินเก็บไม่กี่บาท ไม่มีทรัพย์สินเงินทองอะไร ชีวิตหลังเกษียณและลูกหลานจะอยู่อย่างไร ความก้าวหน้าของลูกหลานจะเป็นอย่างไร บางท่านอาจแย้งว่าเขาออาจจะออกไปค้าขายจนร่ำรวยก็ได้  ก็จริงครับ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะทำอาชีพค้าขายได้นะครับ คนไม่ถนัดทางนี้ก็เยอะ แถมไม่มีทุน ไม่มีองค์ความรู้ อีกตังหาก  และไม่ใช่ทุกคนนะครับที่จะมีที่ทางอยู่ที่บ้านนอกให้ไปทำกินตอนแก่ ชาวนาบางคนยังต้องเช่าที่ทำนาด้วยซ้ำ  

อยากถามว่า ตอนหนุ่มๆสาวๆ ตอนยังมีเวลา  เขาไม่คิดถึงอนาคต หรือ ถามหาอนาคตที่ดีกันบ้างหรือครับ และ ทำไมถึงปล่อยเวลา เนิ่นนานจนแทบแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วเพราะอะไร ครับ

(ส่วนตัวคิดว่าต่อให้เราไม่มีอะไรติดตัวมาเลย ถ้าเรียนจบตรี มาแล้ว อย่างน้อยๆ ก็ควรมีเงินมีการงานรายที่สมเหตุสมผล พอเลี้ยงตัว ใช้ชีวิตกินอยู่อย่างสมฐานะสมกับวุฒิ  พอซื้อทรัพย์สมบัติ บ้านเรือน พักผ่อน ใช้ชีวิต สร้างเนื้อสร้างตัว พอส่งเสริมลูกหลาน พออยู่กินใช้อย่างสบายหลังเกษียณ )
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่