สวัสดีค่ะ ก่อนที่เราจะมีลูกเราเป็นแอร์มาก่อนค่ะ ทำทั้งหมด 5 ปีค่ะ แต่ 2 ปีหลังเราทำกับสายการบินญี่ปุ่นค่ะ ไปทีก็ 10 วันกลับมาพัก 3 วัน ทำที่นี่ได้ 2 ปีก็ลาออกเพราะรอบตัวอยากให้เรามีลูกอยากอุ้มหลานเหลือเกิน คือพี่น้องแฟนมีลูกน้อยค่ะ มีลูกยาก ตอนนั้นก็สองจิตสองใจแต่คิดว่ายังไงก็ต้องมีลูกอยู่แล้วฉะนั้นออกเลยดีกว่า แป็ปเดียวเราก็ท้องค่ะ มีอะไรแค่ 2 ทีก็ท้องเลย เราก็ดีใจมากเพราะไม่ต้องมาเครียดว่าเมื่อไหร่จะท้องเหมือนหลายๆคน ช่วงที่เราท้องเราก็ไปทำงานกับบริษัทแฟนซึ่งก็เป็นของที่บ้านนั้นแหละ เราก็ไม่ได้ทำอะไรมาก เพราะทุกอย่างมีคนดูแลอยู่แล้ว เราก็ช่วยแฟนคิดบัญชีนิดหน่อย ดีกว่าอยู่บ้านเฉยๆ เราคิดอย่างนั้น พอคลอดปุ๊ปเราก็อยู่บ้านอย่างเดียว ไม่ได้ทำอะไรเลย เลี้ยงลูกเองไม่มีพี่เลี้ยง ลืมบอกไปค่ะ ที่บ้านเป็นคนจีน อยู่กันหลายคนมาก มีเรื่องกระจุกกระจิกเยอะมาก ปัญหาความสะอาด ความไม่เป็นระเบียบ ซึ่งเป็นปัญหาระดับชาติสำหรับเรา แต่สำหรับบ้านแฟนเค้าอยู่กันได้ เราเบื่อและบรมเซ็งมาก ซึ่งเราเพิ่งรับรู้ตอนมาอยู่ที่นี่จริงจังตอนที่เราท้อง
พอลูกเริ่มโตขึ้น ที่บ้านอยากให้มีหลานอีก แต่เราเข็ดจริงๆค่ะ เพราะสภาพแวดล้อม สถานที่มันไม่เหมาะกับเด็กเลยค่ะ นึกออกมั้ยค่ะ คนอยู่เยอะ เรื่องก็เยอะ อยากออกไปอยู่ข้างนอก แต่เราก็ต้องโดนที่บ้านว่าแน่นอน แล้วเราและแฟนก็จะดูแย่ในสายตาพ่อแม่เค้า แล้วญาติฝั่งแฟนอีก คือโดนทั้งขึ้นทั้งล่อง แล้วที่บ้านแฟนก็เป็นคนจีนที่ขยันมากกกกก ทุกคนทำงานอึดและถึก เราก็เริ่มๆโดนที่บ้านแฟนเปรยๆว่าลูกโตเอายุ 3ขวบกว่าเข้าเตรียมอนุบาลแล้วน่าจะหาไรทำ แต่เรานึกไม่ออกเลยค่ะว่าจะทำอะไร เราอยู่ต่างจังหวัดในอำเภอเล็กๆ ลงทุนทำธุรกิจก็ต้องคิดหน้าคิดหลัง ทุนเราก็ๆไม่ได้เยอะมากด้วย
แล้วเราลองเสิร์จในเน็ตดูเห็นประกาศรับสมัครแอร์แล้วไม่จำกัดอายุ เราก็เริ่มมีความหวัง อยากกลับไปทำมากๆๆๆๆ แต่ไปทีประมาณ 8-10 วัน แล้วแฟนเราก็ไม่อยากให้เรากลับไปทำงานสายการบินอีก แต่เราคิดถึงงานนี้ และเราก็เบื่อกับสถานะตอนนี้มาก คือเวลาแม่แฟนพูดถึงเราให้คนรู้จักเค้าจะพูดประมาณว่าเราเคยทำงานสายการบินอย่างนั้นอย่างนู้น คือ เค้าภูมิใจว่าเราเคยทำงานดีๆมาก่อนทั้งๆทีเราลาออกมาปีมะโว้แล้ว แล้วเค้าก็จะพูดประมาณว่าคนนู้นคนนี้มีลูกแต่ก็ยังทำงาน คือมันกระทบมาถึงเราอ้อมๆอ่ะค่ะ คือถ้าเรารู้ว่าเป็นอย่างนี้เราก็คงไม่ลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกfull timeหรอกค่ะ ตอนทำงานมีศักดิ์ศรีพอไม่มีงานเหมือนหมาตัวหนึ่งเลยค่ะ
เราอยากถามว่ามีใครที่มีลูกแล้วยังเป็นแอร์อยู่มั้ยค่ะ แล้วมีปัญหาอะไรมั้ยค่ะ เราก็ไม่เคยคิดว่าจะกลับไปทำงานแอร์อีกจนกระทั่งเราย้ายมาอยู่บ้านแฟนจริงจังถึงรู้สึกว่าไม่น่าลาออกเลย
ใครมีคำแนะนำก็บอกได้เต็มที่เลยนะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
แม่ๆในห้องนี้มีใครทำงานเป็นแอร์บ้างค่ะ
พอลูกเริ่มโตขึ้น ที่บ้านอยากให้มีหลานอีก แต่เราเข็ดจริงๆค่ะ เพราะสภาพแวดล้อม สถานที่มันไม่เหมาะกับเด็กเลยค่ะ นึกออกมั้ยค่ะ คนอยู่เยอะ เรื่องก็เยอะ อยากออกไปอยู่ข้างนอก แต่เราก็ต้องโดนที่บ้านว่าแน่นอน แล้วเราและแฟนก็จะดูแย่ในสายตาพ่อแม่เค้า แล้วญาติฝั่งแฟนอีก คือโดนทั้งขึ้นทั้งล่อง แล้วที่บ้านแฟนก็เป็นคนจีนที่ขยันมากกกกก ทุกคนทำงานอึดและถึก เราก็เริ่มๆโดนที่บ้านแฟนเปรยๆว่าลูกโตเอายุ 3ขวบกว่าเข้าเตรียมอนุบาลแล้วน่าจะหาไรทำ แต่เรานึกไม่ออกเลยค่ะว่าจะทำอะไร เราอยู่ต่างจังหวัดในอำเภอเล็กๆ ลงทุนทำธุรกิจก็ต้องคิดหน้าคิดหลัง ทุนเราก็ๆไม่ได้เยอะมากด้วย
แล้วเราลองเสิร์จในเน็ตดูเห็นประกาศรับสมัครแอร์แล้วไม่จำกัดอายุ เราก็เริ่มมีความหวัง อยากกลับไปทำมากๆๆๆๆ แต่ไปทีประมาณ 8-10 วัน แล้วแฟนเราก็ไม่อยากให้เรากลับไปทำงานสายการบินอีก แต่เราคิดถึงงานนี้ และเราก็เบื่อกับสถานะตอนนี้มาก คือเวลาแม่แฟนพูดถึงเราให้คนรู้จักเค้าจะพูดประมาณว่าเราเคยทำงานสายการบินอย่างนั้นอย่างนู้น คือ เค้าภูมิใจว่าเราเคยทำงานดีๆมาก่อนทั้งๆทีเราลาออกมาปีมะโว้แล้ว แล้วเค้าก็จะพูดประมาณว่าคนนู้นคนนี้มีลูกแต่ก็ยังทำงาน คือมันกระทบมาถึงเราอ้อมๆอ่ะค่ะ คือถ้าเรารู้ว่าเป็นอย่างนี้เราก็คงไม่ลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกfull timeหรอกค่ะ ตอนทำงานมีศักดิ์ศรีพอไม่มีงานเหมือนหมาตัวหนึ่งเลยค่ะ
เราอยากถามว่ามีใครที่มีลูกแล้วยังเป็นแอร์อยู่มั้ยค่ะ แล้วมีปัญหาอะไรมั้ยค่ะ เราก็ไม่เคยคิดว่าจะกลับไปทำงานแอร์อีกจนกระทั่งเราย้ายมาอยู่บ้านแฟนจริงจังถึงรู้สึกว่าไม่น่าลาออกเลย
ใครมีคำแนะนำก็บอกได้เต็มที่เลยนะค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ