.. ลมเย็นเย็น มาเยือน เมื่อยามเย็น
มองตะเว็น ไหวไหว ในหว่างเขา
หมู่วิหค เหินกลับ หับรังเนา
เสียงหยอกเย้า เยาะหยัน เหมือนกลั่นแกล้ง

.. แล้วหมอกมืด เป็นม่าน พาลแทนทด
เพื่อกำหนด นวลจันทร์ ให้ผันแสง
กระต่ายน้อย ลอยคว้าง กลางเดือนแจ้ง
ส่องสำแดง แสงเศร้า เคล้อพนอ

.. เอ่ยถามจันทร์ ด้วยจิต อธิตฐาน
จันทร์ร้าวราน หรือไร ไยเศร้าหนอ
จันทร์ไม่ตอบ แต่จันทร์ น้ำตาคลอ
ใครกันหนอ ขอมอบ คำตอบจันทร์

.. ลมเย็นเย็น มาเยือน เมื่อยามดึก
นั่งนึกนึก ทางใน ใจสั่นสั่น
จึงค้นพบ จบสอบ คำตอบจันทร์
จันทร์เศร้านั้น คงเหมือนฉัน นั้นขาดเธอ