ตั้งแต่พันทิปเปลี่ยนโฉมใหม่ก็เข้ามาอ่านกระทู้ห้องสวนลุมได้น้อยลงเพราะบางทีพอเข้าห้องสวนลุมก็จะกระทู้ที่ไม่เกี่ยวกับสุขภาพปนๆมาให้อ่านเต็มไปหมด หรือเราอาจจะยังไม่ชินก็ไม่รู้
แต่วันนี้อยากมาเล่าเรื่องของพ่อค่ะซึ่งตอนนี้คุณหมอทุกคนที่เราไปหาก็ลงความเห็นแล้วว่าคงอีกไม่นานพ่อก็จะต้องตายจากไปแล้ว ยาวหน่อยนะคะ
- พ่ออายุ72 กว่าๆ เป็นข้าราชการกินบำนาญ พ่อเป็นนักขี่จักรยาน ขี่แบบออกไปแข่งตามต่างจังหวัดด้วยนะสุขภาพแข็งแรง
- พ่อเคยมีประวัติตรวจเจอมะเร็งเม็ดสีผิวหรือmelanomaที่รพ.รามาเมื่อต้นปี54 ตอนนั้นไปหาหมอที่รามาด้วยอาการปวดก้อนที่ขาหนีบด้านขวาคุณหมอก็ผ่าตัดให้และก็ตรวจวินิจฉัยว่าอาจจะเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองแต่สุดท้ายคุณหมอสรุปว่าเป็นmelanoma หมอจะให้ยาและฉายรังสี แต่พ่อปฎิเสธและก็ไม่ได้ไปหาคุณหมอมะเร็งอีกเลย แต่ก็ยังมีการไปตามนัดเพื่อพบคุณหมอผ่าตัดค่ะ
- เมื่อวันอาทิตย์ที่20ธันวา พี่สาวโทรมาบอกว่าอยู่ดีๆพ่อก็จำบางคนในบ้านไม่ได้และแกก็เพิ่งจะบอกว่าปวดหัวมาตั้งแต่วันเสาร์แล้วก็กินแต่ยาพารา แต่แกมีสติดีและยังบ่นด้วยว่าทำไมตัวเองความจำหาย เหมือนกับหายเป็นช่วงๆ และเท่าที่เราโทรไปคุยกับพ่อแกก็พูดคุยปกติแต่รู้ได้ว่าการเรียงลำดับประโยคและคำพูดผิดปกติไป
- เช้าวันจันทร์ที่บ้านพาไปx-ray สมองที่รพ.แห่งหนึ่งที่ใกล้เดอะมอลบางแค สัก11 โมงพี่สาวโทรมาบอกว่าผลของx-rayเจอก้อนที่สมองคุณหมอบอกให้ผ่าตัดด่วนจะทำไงดี เราก็บอกว่าจะผ่าก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ที่รพ.นี้เพราะเราคงรับผิดชอบค่าใช่จ่ายไม่ไหว และพ่อก็สามารถใช้สิทธิเบิกจ่ายได้ควรเอาพ่อไปที่รามาดีกว่า วันนั้นก็พยายามทำเรื่องreferด้วยจดหมายของคุณหมอจากรพ.ย่านบางแค แต่ปัญหาคือที่รามาไม่มีเตียงเราก็ไปติดต่อด้วยตัวเองอยากจะไปพบคุณหมอที่พ่อรักษาด้วยแต่วันจันทร์นั้นท่านไม่ออกตรวจ ต้องไปใหม่เช้าวันอังคาร
- เมื่อreferไม่ได้วันจันทร์นั้นหมอที่รพ.ย่านบางแคฉีดยาให้พ่อหนึ่งเข็มและเอาพ่อเข้าICUเราก็ไม่รู้นะว่าทำไมต้องICU เพราะพ่อก็เดินได้ดีพูดคุยได้เดินเข้าห้องน้ำเองได้ แต่คุณหมอบอกให้อยู่ก็อยู่
- เช้าวันอังคารเราได้พบหมอผ่าตัดพ่อเอาฟิล์มx-rayจากรพ.ย่านบางแคไปให้ดู หมอบอกว่าถ้าเป็นเรื่องสมองหมอต้องส่งไปแผนกสมองนะและคุณหมอก็ทำใบนัดให้ไปพบกับหมอสมองซึ่งต้องมาวันอื่นอีก เราก็ไปขอร้องจนท.ที่ทำใบนัดและให้เหตุผลว่าหมอของทางรพ.ย่านบางแคบอกว่าต้องผ่าตัดด่วนกลัวว่าพ่อจะรอไม่ไหวยังไงขอให้เราได้พบกับคุณหมอวันนี้ได้มั้ยขอแค่ปรึกษาก่อนก็ยังดีคะ สุดท้ายก็ได้นัดคุณหมอสมองตอนเย็น
- พอพบคุณหมอสมองตอนเย็นเอาฟิล์มให้ดูเอาจดหมายจากรพ.ย่านบางแคให้ดู คุณหมอก็บอกว่า "หมอไม่คิดว่าต้องผ่าตัดด่วนและในจดหมายก็ไม่ได้เขียนว่าต้องผ่าตัดด่วน และยังไงหมอก็อยากเจอตัวคนไข้ได้ตรวจอย่างละเอียดอีกทีหนึ่ง" เราก็งงนะเพราะหมอรพ.ย่านบางแคพูดกับญาติและพ่อด้วยท่าทางจริงจังมากว่ายังไงก็ต้องผ่าด่วน สุดท้ายคุณหมอที่รามาก็ใจดีมากบอกว่าพรุ่งนี้จะให้ทีมงานโทรไปคุยกับทางรพ.ย่านบางแคว่าคนใข้มีอาการอะไรหนักมากถึงต้องผ่าตัดด่วนและจะโทรบอกญาติได้ในวันรุ่งขึ้นช่วงบ่ายถ้าหมอไม่โทรมาก็ให้โทรไปถามและให้เบอร์มือถือคุณหมอมา วันอังคารนั้นพ่อก็ยังต้องอยู่ที่ห้องICUต่อที่รพ.ย่านบางแค
- บ่ายวันพุธเราโทรไปถามคุณหมอที่รามา คุณหมอก็บอกว่าหมอที่รพ.ย่านบางแคบอกว่า "ไม่ต้องผ่าตัดด่วนนะครับ ไม่รู้ว่าทางญาติสื่อสารอะไรกันผิดกับหมอหรือทางรพ.รึเปล่า เดี๋ยวยังไงก็มาพบหมอตามใบนัดปกตินะ" ถึงตอนนี้เราก็ไม่รู้นะว่าทำไมคุณหมอที่รพ.ย่านบางแคถึงบอกญาติคนป่วยแบบนึงและบอกกับทางรามาอีกแบบนึง วันพุธนั้นพ่อก็ยังต้องนอนต่อที่รพ.ย่านบางแคแต่ได้ย้ายไปอยู่ห้องผู้ป่วยธรรมดา
- เช้าวันพฤหัสเราก็ไปหาพ่อและอยากรอพบคุณหมอรพ.ย่านบางแคแต่เช้าอยากจะถามเรื่องผ่าตัดด้วย ตัวพ่อเองก็ดูสดชื่นมากลุกเข้าห้องน้ำได้เองตลอดกินได้ปกติ และเราก็เพิ่งรู้ว่าระหว่างที่พ่อพักอยู่ที่นี่มีคุณหมอถึง4คนมาตรวจรักษาพ่อ
- เช้าวันนั้นพ่อบ่นว่าอยากกลับบ้านมาก แต่เราไม่อยากให้กลับกลัวว่ากว่าจะได้เจอคุณหมอที่รามาตามนัดก็อีกหลายวันเดี๋ยวมาเป็นอะไรที่บ้านแล้วจะทำอะไรไม่ทัน และเราก็ได้พบหมอที่ตรวจพ่อเราก็ถามหมอว่าตอนนี้พ่อยังreferไม่ได้แต่ได้นัดพูดคุยคุณหมอแล้วถ้าพ่อจะกลับไปพักที่บ้านได้มั้ยค่ะ คุณหมอก็บอกว่าได้ก็เอายาไปกินล่ะกันเราก็เลยไม่อยากถามเรื่องที่หมอจะให้ผ่าตัดด่วนอีก แล้วก็แล้วกันไปเดี๋ยวจะหาว่าเราไปต่อว่าหมอ
- เช้าวันเดียวกันนั้นเพื่อนที่สนิทกันเคยได้เจอพ่อหลายครั้งก็โทรมาบอกว่าตอนนี้ติดต่อคุณหมอมะเร็งที่จุฬาได้แล้วท่านจะตรวจนอกเวลาเย็นวันนี้ยังไงถ้าจะเอาฟิล์มและใบประวัติมะเร็งมาให้ท่านดูก่อนมั้ยเผื่อว่าท่านจะมีคำแนะนำอะไรและถ้าต้องทำอะไรด่วนจริงๆท่านก็อาจจะช่วยได้ ช่วงสายวันนั้นก็ไปขอประวัติพ่อจากรามาและไปพบคุณหมอที่จุฬาตอนเย็น พอหมอเห็นฟิล์มและประวัติที่เป็นmelanomaคุณหมอก็บอกเลยว่าตอนนี้มะเร็งกระจายไปสมองแล้วนะและมันจะโตเร็วมากคงอยู่อีกได้ไม่นาน เราก็บอกว่าแต่ตอนนี้พ่อก็ดูปกติดีนะค่ะคุณหมอก็บอกว่าพ่อคงเพราะได้ยาลดบวมมาทั้งฉีดทั้งกินมันก็เลยยุบไป และคุณหมอถามว่าแล้วทำไมต้องอยู่ICUด้วยล่ะ เราก็ได้แต่บอกว่าก็คุณหมอที่ตรวจเขาสั่งญาติก็ต้องทำค่ะ
- คุณหมอที่จุฬาก็แนะนำว่าจะรักษาที่นี่ก็ได้หรือที่รามาก็ได้ แต่ที่รามาพ่อมีประวัติมีคุณหมอที่เคยรักษาอยู่แล้วก็ควรจะรอไปรักษาที่รามาดีกว่า ยาก็ต้องกินไปก่อนเพื่อไม่ให้บวม คุณหมอใจดีมากค่ะขอบคุณคุณหมอจริงๆ
- เย็นวันนั้นก็เลยdischargeพ่อออกมาอยู่บ้านได้ยามา3ตัว Dexamethasone,ยากันชักและอีกอันนึงจำชื่อไม่ได้แล้ว พ่อก็สดชื่นมากที่ได้กลับบ้าน
- วันอังคารที่29 ที่บ้านก็โทรมาว่ายาdexamethasoneที่ได้มาจากรพ.ย่านบางแคจะหมดแล้วเหลือกินได้อีกมื้อเดียว เราก็โทรไปถามที่รพ.ว่าญาติไปรับยาเพิ่มได้มั้ยเพราะว่าอีกหลายวันกว่าจะได้พบหมอที่ราม จนท.เขาก็บอกว่าต้องเอาตัวพ่อไปตรวจก่อนแล้วคุณหมอถึงจะสั่งยาให้ใหม่ได้ เราก็เลยคิดว่าถ้าพาพ่อไปหาอีกรอบแล้วถ้าหมอสั่งadmidหรือตรวจแล้วสั่งให้ทำอะไรอีกเราจะทำไงดี รู้สึกไม่ค่อยดีกับหมอเรื่องที่หมอบอกว่าต้องผ่าตัดด่วน และเรื่องการให้อยู่ห้องICUเป็นทุนอยู่แล้วก็เลยไม่พาไป
- ลืมบอกไปว่าค่าใช้จ่ายที่พ่ออยู่ที่รพ.ย่านบางแค 3 คืน(ICU 2 คืน) 1 วัน มีทำ CT Brain 1 ครั้ง(ตั้งวันแรก) รวมแล้วอีกไม่กี่ร้อยบาทก็หกหมื่นบาท (60000 บาท) ซึ่งสำหรับเรามันเยอะมากนี่ขนาดไม่มีการผ่าตัดใดๆทั้งสิ้น จริงๆตอนไปเยี่ยมพ่อได้เจอหมออีกคนนึงเป็นหมอมะเร็งบอกว่าอยากจะเจาะน้ำไขสันหลังพ่อตรวจแต่เราห้ามไว้เพราะเราคิดว่ายังไงก็ต้องย้ายพ่อไปที่รามาให้ได้ก็อยากจะทำที่รามาและพ่อก็ไม่ได้มีอาการอ่อนเปรี้ย ชัก หรือเหนื่อยหอบอะไรให้เห็นแม้ตั้งแต่วันแรกที่พาไปx-ray เราก็ไม่อยากให้ทำ
- ก็รู้อยู่แล้วนะว่าเอกชนก็ต้องแพงเป็นธรรมดาแต่ก็ไม่คิดว่ามันจะมากขนาดนี้ ตอนที่เราถามว่าค่าห้องICUราคาเท่าไหร่เขาก็บอกว่า6500 แต่ในใบเสร็จจะไม่เห็นเป็น6500แต่จะเป็น2500บวกกับรายการอื่นๆอีก2-3รายการซึ่งบวกลบยังไงก็ได้มากกว่า6500 ก็รู้ว่าเท่าไหร่เราก็ต้องจ่ายอยู่ดีที่บ้านอาจจะพลาดเองที่ไปรพ.นี้ทั้งๆที่พ่อก็ไม่ได้มีอาการฉุกเฉินอะไร พี่สาวก็บอกว่าก็แค่อยากx-rayดูว่าเป็นอะไรไม่คิดว่าจะต้องadmitไม่งั้นก็พาไปรพ.รัฐตั้งแต่แรก
- เช้าวันพุธที่ผ่านมาก็เลยพาพ่อไปพบหมอสมองที่รามาไปหาที่คลีนิคพรีเมี่ยมเลย เพราะถ้าไปตามนัดก็ต้องรออีกหนึ่งอาทิตย์กลัวว่าเดี๋ยวพ่อไม่มียากินแล้วจะปวด คุณหมอก็ซักถามอาการพ่อ ให้ยกแขนหลับตา ถามว่ากินอะไรเมื่อเช้า ก็คุยอยู่นานและก็ขอให้พ่อออกไปรอหน้าห้องขอคุยกับแค่เราและพี่สาว หมอก็พูดเหมือนคุณหมอที่จุฬาว่าพ่อคงอยู่ได้ไม่นานนะเพราะมะเร็งมันกระจายไปสมองแล้ว อาการแบบนี้คงไม่ต้องผ่าอะไรและต้องกลับไปหาหมอมะเร็งที่อายุรกรรมก่อนว่าจะวางแนวทางรักษายังไง และก็อยู่ที่ว่าคนไข้และญาติจะสู้จะรักษารึเปล่าเราก็บอกว่าญาติและลูกๆน่ะสู้อยู่แล้วแต่พ่อคงไม่ยอมสู้แน่เพราะตอนที่จะต้องให้ยาเมื่อเกือบสองปีก่อนแกก็ไม่เอาไม่รักษา คุณหมอก็พูดยิ้มๆบอกว่าไม่แน่ตอนนี้แกอาจจะเอาแล้วก็ได้ถ้าแกต้องเจ็บปวดจากอาการที่ปวดหัว และหมอก็นัดให้เจอกับหมอมะเร็งในวันอังคารที่จะถึงนี้
เรื่องของมะเร็งที่กระจายไปสมองและรพ.ย่านบางแค
แต่วันนี้อยากมาเล่าเรื่องของพ่อค่ะซึ่งตอนนี้คุณหมอทุกคนที่เราไปหาก็ลงความเห็นแล้วว่าคงอีกไม่นานพ่อก็จะต้องตายจากไปแล้ว ยาวหน่อยนะคะ
- พ่ออายุ72 กว่าๆ เป็นข้าราชการกินบำนาญ พ่อเป็นนักขี่จักรยาน ขี่แบบออกไปแข่งตามต่างจังหวัดด้วยนะสุขภาพแข็งแรง
- พ่อเคยมีประวัติตรวจเจอมะเร็งเม็ดสีผิวหรือmelanomaที่รพ.รามาเมื่อต้นปี54 ตอนนั้นไปหาหมอที่รามาด้วยอาการปวดก้อนที่ขาหนีบด้านขวาคุณหมอก็ผ่าตัดให้และก็ตรวจวินิจฉัยว่าอาจจะเป็นมะเร็งต่อมน้ำเหลืองแต่สุดท้ายคุณหมอสรุปว่าเป็นmelanoma หมอจะให้ยาและฉายรังสี แต่พ่อปฎิเสธและก็ไม่ได้ไปหาคุณหมอมะเร็งอีกเลย แต่ก็ยังมีการไปตามนัดเพื่อพบคุณหมอผ่าตัดค่ะ
- เมื่อวันอาทิตย์ที่20ธันวา พี่สาวโทรมาบอกว่าอยู่ดีๆพ่อก็จำบางคนในบ้านไม่ได้และแกก็เพิ่งจะบอกว่าปวดหัวมาตั้งแต่วันเสาร์แล้วก็กินแต่ยาพารา แต่แกมีสติดีและยังบ่นด้วยว่าทำไมตัวเองความจำหาย เหมือนกับหายเป็นช่วงๆ และเท่าที่เราโทรไปคุยกับพ่อแกก็พูดคุยปกติแต่รู้ได้ว่าการเรียงลำดับประโยคและคำพูดผิดปกติไป
- เช้าวันจันทร์ที่บ้านพาไปx-ray สมองที่รพ.แห่งหนึ่งที่ใกล้เดอะมอลบางแค สัก11 โมงพี่สาวโทรมาบอกว่าผลของx-rayเจอก้อนที่สมองคุณหมอบอกให้ผ่าตัดด่วนจะทำไงดี เราก็บอกว่าจะผ่าก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ที่รพ.นี้เพราะเราคงรับผิดชอบค่าใช่จ่ายไม่ไหว และพ่อก็สามารถใช้สิทธิเบิกจ่ายได้ควรเอาพ่อไปที่รามาดีกว่า วันนั้นก็พยายามทำเรื่องreferด้วยจดหมายของคุณหมอจากรพ.ย่านบางแค แต่ปัญหาคือที่รามาไม่มีเตียงเราก็ไปติดต่อด้วยตัวเองอยากจะไปพบคุณหมอที่พ่อรักษาด้วยแต่วันจันทร์นั้นท่านไม่ออกตรวจ ต้องไปใหม่เช้าวันอังคาร
- เมื่อreferไม่ได้วันจันทร์นั้นหมอที่รพ.ย่านบางแคฉีดยาให้พ่อหนึ่งเข็มและเอาพ่อเข้าICUเราก็ไม่รู้นะว่าทำไมต้องICU เพราะพ่อก็เดินได้ดีพูดคุยได้เดินเข้าห้องน้ำเองได้ แต่คุณหมอบอกให้อยู่ก็อยู่
- เช้าวันอังคารเราได้พบหมอผ่าตัดพ่อเอาฟิล์มx-rayจากรพ.ย่านบางแคไปให้ดู หมอบอกว่าถ้าเป็นเรื่องสมองหมอต้องส่งไปแผนกสมองนะและคุณหมอก็ทำใบนัดให้ไปพบกับหมอสมองซึ่งต้องมาวันอื่นอีก เราก็ไปขอร้องจนท.ที่ทำใบนัดและให้เหตุผลว่าหมอของทางรพ.ย่านบางแคบอกว่าต้องผ่าตัดด่วนกลัวว่าพ่อจะรอไม่ไหวยังไงขอให้เราได้พบกับคุณหมอวันนี้ได้มั้ยขอแค่ปรึกษาก่อนก็ยังดีคะ สุดท้ายก็ได้นัดคุณหมอสมองตอนเย็น
- พอพบคุณหมอสมองตอนเย็นเอาฟิล์มให้ดูเอาจดหมายจากรพ.ย่านบางแคให้ดู คุณหมอก็บอกว่า "หมอไม่คิดว่าต้องผ่าตัดด่วนและในจดหมายก็ไม่ได้เขียนว่าต้องผ่าตัดด่วน และยังไงหมอก็อยากเจอตัวคนไข้ได้ตรวจอย่างละเอียดอีกทีหนึ่ง" เราก็งงนะเพราะหมอรพ.ย่านบางแคพูดกับญาติและพ่อด้วยท่าทางจริงจังมากว่ายังไงก็ต้องผ่าด่วน สุดท้ายคุณหมอที่รามาก็ใจดีมากบอกว่าพรุ่งนี้จะให้ทีมงานโทรไปคุยกับทางรพ.ย่านบางแคว่าคนใข้มีอาการอะไรหนักมากถึงต้องผ่าตัดด่วนและจะโทรบอกญาติได้ในวันรุ่งขึ้นช่วงบ่ายถ้าหมอไม่โทรมาก็ให้โทรไปถามและให้เบอร์มือถือคุณหมอมา วันอังคารนั้นพ่อก็ยังต้องอยู่ที่ห้องICUต่อที่รพ.ย่านบางแค
- บ่ายวันพุธเราโทรไปถามคุณหมอที่รามา คุณหมอก็บอกว่าหมอที่รพ.ย่านบางแคบอกว่า "ไม่ต้องผ่าตัดด่วนนะครับ ไม่รู้ว่าทางญาติสื่อสารอะไรกันผิดกับหมอหรือทางรพ.รึเปล่า เดี๋ยวยังไงก็มาพบหมอตามใบนัดปกตินะ" ถึงตอนนี้เราก็ไม่รู้นะว่าทำไมคุณหมอที่รพ.ย่านบางแคถึงบอกญาติคนป่วยแบบนึงและบอกกับทางรามาอีกแบบนึง วันพุธนั้นพ่อก็ยังต้องนอนต่อที่รพ.ย่านบางแคแต่ได้ย้ายไปอยู่ห้องผู้ป่วยธรรมดา
- เช้าวันพฤหัสเราก็ไปหาพ่อและอยากรอพบคุณหมอรพ.ย่านบางแคแต่เช้าอยากจะถามเรื่องผ่าตัดด้วย ตัวพ่อเองก็ดูสดชื่นมากลุกเข้าห้องน้ำได้เองตลอดกินได้ปกติ และเราก็เพิ่งรู้ว่าระหว่างที่พ่อพักอยู่ที่นี่มีคุณหมอถึง4คนมาตรวจรักษาพ่อ
- เช้าวันนั้นพ่อบ่นว่าอยากกลับบ้านมาก แต่เราไม่อยากให้กลับกลัวว่ากว่าจะได้เจอคุณหมอที่รามาตามนัดก็อีกหลายวันเดี๋ยวมาเป็นอะไรที่บ้านแล้วจะทำอะไรไม่ทัน และเราก็ได้พบหมอที่ตรวจพ่อเราก็ถามหมอว่าตอนนี้พ่อยังreferไม่ได้แต่ได้นัดพูดคุยคุณหมอแล้วถ้าพ่อจะกลับไปพักที่บ้านได้มั้ยค่ะ คุณหมอก็บอกว่าได้ก็เอายาไปกินล่ะกันเราก็เลยไม่อยากถามเรื่องที่หมอจะให้ผ่าตัดด่วนอีก แล้วก็แล้วกันไปเดี๋ยวจะหาว่าเราไปต่อว่าหมอ
- เช้าวันเดียวกันนั้นเพื่อนที่สนิทกันเคยได้เจอพ่อหลายครั้งก็โทรมาบอกว่าตอนนี้ติดต่อคุณหมอมะเร็งที่จุฬาได้แล้วท่านจะตรวจนอกเวลาเย็นวันนี้ยังไงถ้าจะเอาฟิล์มและใบประวัติมะเร็งมาให้ท่านดูก่อนมั้ยเผื่อว่าท่านจะมีคำแนะนำอะไรและถ้าต้องทำอะไรด่วนจริงๆท่านก็อาจจะช่วยได้ ช่วงสายวันนั้นก็ไปขอประวัติพ่อจากรามาและไปพบคุณหมอที่จุฬาตอนเย็น พอหมอเห็นฟิล์มและประวัติที่เป็นmelanomaคุณหมอก็บอกเลยว่าตอนนี้มะเร็งกระจายไปสมองแล้วนะและมันจะโตเร็วมากคงอยู่อีกได้ไม่นาน เราก็บอกว่าแต่ตอนนี้พ่อก็ดูปกติดีนะค่ะคุณหมอก็บอกว่าพ่อคงเพราะได้ยาลดบวมมาทั้งฉีดทั้งกินมันก็เลยยุบไป และคุณหมอถามว่าแล้วทำไมต้องอยู่ICUด้วยล่ะ เราก็ได้แต่บอกว่าก็คุณหมอที่ตรวจเขาสั่งญาติก็ต้องทำค่ะ
- คุณหมอที่จุฬาก็แนะนำว่าจะรักษาที่นี่ก็ได้หรือที่รามาก็ได้ แต่ที่รามาพ่อมีประวัติมีคุณหมอที่เคยรักษาอยู่แล้วก็ควรจะรอไปรักษาที่รามาดีกว่า ยาก็ต้องกินไปก่อนเพื่อไม่ให้บวม คุณหมอใจดีมากค่ะขอบคุณคุณหมอจริงๆ
- เย็นวันนั้นก็เลยdischargeพ่อออกมาอยู่บ้านได้ยามา3ตัว Dexamethasone,ยากันชักและอีกอันนึงจำชื่อไม่ได้แล้ว พ่อก็สดชื่นมากที่ได้กลับบ้าน
- วันอังคารที่29 ที่บ้านก็โทรมาว่ายาdexamethasoneที่ได้มาจากรพ.ย่านบางแคจะหมดแล้วเหลือกินได้อีกมื้อเดียว เราก็โทรไปถามที่รพ.ว่าญาติไปรับยาเพิ่มได้มั้ยเพราะว่าอีกหลายวันกว่าจะได้พบหมอที่ราม จนท.เขาก็บอกว่าต้องเอาตัวพ่อไปตรวจก่อนแล้วคุณหมอถึงจะสั่งยาให้ใหม่ได้ เราก็เลยคิดว่าถ้าพาพ่อไปหาอีกรอบแล้วถ้าหมอสั่งadmidหรือตรวจแล้วสั่งให้ทำอะไรอีกเราจะทำไงดี รู้สึกไม่ค่อยดีกับหมอเรื่องที่หมอบอกว่าต้องผ่าตัดด่วน และเรื่องการให้อยู่ห้องICUเป็นทุนอยู่แล้วก็เลยไม่พาไป
- ลืมบอกไปว่าค่าใช้จ่ายที่พ่ออยู่ที่รพ.ย่านบางแค 3 คืน(ICU 2 คืน) 1 วัน มีทำ CT Brain 1 ครั้ง(ตั้งวันแรก) รวมแล้วอีกไม่กี่ร้อยบาทก็หกหมื่นบาท (60000 บาท) ซึ่งสำหรับเรามันเยอะมากนี่ขนาดไม่มีการผ่าตัดใดๆทั้งสิ้น จริงๆตอนไปเยี่ยมพ่อได้เจอหมออีกคนนึงเป็นหมอมะเร็งบอกว่าอยากจะเจาะน้ำไขสันหลังพ่อตรวจแต่เราห้ามไว้เพราะเราคิดว่ายังไงก็ต้องย้ายพ่อไปที่รามาให้ได้ก็อยากจะทำที่รามาและพ่อก็ไม่ได้มีอาการอ่อนเปรี้ย ชัก หรือเหนื่อยหอบอะไรให้เห็นแม้ตั้งแต่วันแรกที่พาไปx-ray เราก็ไม่อยากให้ทำ
- ก็รู้อยู่แล้วนะว่าเอกชนก็ต้องแพงเป็นธรรมดาแต่ก็ไม่คิดว่ามันจะมากขนาดนี้ ตอนที่เราถามว่าค่าห้องICUราคาเท่าไหร่เขาก็บอกว่า6500 แต่ในใบเสร็จจะไม่เห็นเป็น6500แต่จะเป็น2500บวกกับรายการอื่นๆอีก2-3รายการซึ่งบวกลบยังไงก็ได้มากกว่า6500 ก็รู้ว่าเท่าไหร่เราก็ต้องจ่ายอยู่ดีที่บ้านอาจจะพลาดเองที่ไปรพ.นี้ทั้งๆที่พ่อก็ไม่ได้มีอาการฉุกเฉินอะไร พี่สาวก็บอกว่าก็แค่อยากx-rayดูว่าเป็นอะไรไม่คิดว่าจะต้องadmitไม่งั้นก็พาไปรพ.รัฐตั้งแต่แรก
- เช้าวันพุธที่ผ่านมาก็เลยพาพ่อไปพบหมอสมองที่รามาไปหาที่คลีนิคพรีเมี่ยมเลย เพราะถ้าไปตามนัดก็ต้องรออีกหนึ่งอาทิตย์กลัวว่าเดี๋ยวพ่อไม่มียากินแล้วจะปวด คุณหมอก็ซักถามอาการพ่อ ให้ยกแขนหลับตา ถามว่ากินอะไรเมื่อเช้า ก็คุยอยู่นานและก็ขอให้พ่อออกไปรอหน้าห้องขอคุยกับแค่เราและพี่สาว หมอก็พูดเหมือนคุณหมอที่จุฬาว่าพ่อคงอยู่ได้ไม่นานนะเพราะมะเร็งมันกระจายไปสมองแล้ว อาการแบบนี้คงไม่ต้องผ่าอะไรและต้องกลับไปหาหมอมะเร็งที่อายุรกรรมก่อนว่าจะวางแนวทางรักษายังไง และก็อยู่ที่ว่าคนไข้และญาติจะสู้จะรักษารึเปล่าเราก็บอกว่าญาติและลูกๆน่ะสู้อยู่แล้วแต่พ่อคงไม่ยอมสู้แน่เพราะตอนที่จะต้องให้ยาเมื่อเกือบสองปีก่อนแกก็ไม่เอาไม่รักษา คุณหมอก็พูดยิ้มๆบอกว่าไม่แน่ตอนนี้แกอาจจะเอาแล้วก็ได้ถ้าแกต้องเจ็บปวดจากอาการที่ปวดหัว และหมอก็นัดให้เจอกับหมอมะเร็งในวันอังคารที่จะถึงนี้