.. หวิวหวิว ไหวไหว คล้ายจะหลับ
สมองมัน ไม่รับ กับคำสั่ง
สองตา พร่าเบลอ เพ้อลำพัง
ปากอ้าว หาวพรั่ง หลั่งน้ำตา

.. เล็ดลอด หยดลอย ย้อยลงแก้ม
มือปาด ปัดแต้ม แก้มซ้ายขวา
ง่วงหงาว หาวนอน อ่อนอุรา
น้ำหนอ น้ำตา มาเป็นเงา

.. นี่เพิ่ง เพียงสาย บ่ายแก่แก่
อาการ พาลแย่ แหย่กระเส่า
มิได้ ง่วงงาน ที่บานเบา
แต่เพราะใจ มันเหงา เขาไม่แคร์