ตอนเด็กๆ แม่ได้ซื้อเทปธรรมะ เปิดให้ฟัง
เป็นเทปธรรมะ สอนใจ เช่น
พฤติกรรมพระไม่ดี "เช้าเย็น เพลนอน ค่ำดูโทรทัศน์ ดึกซัดมาม่า"
สอนให้ขยันหมั่นเพียร  "ไฟร้อนจะนอนเย็น ไฟเย็นจะดิ้นตาย"  "ให้น้ำออกทางรูุขุมขน อย่าดีกว่าให้ล้นออกทางตา"
สอนให้ระงับกิเลส  "โกรธ คือ โง่ โมโห คือ บ้า เกลียดขี้หน้าพยาบาท เท่ากับจุดไฟเผาใจตัวเราเอง"

ตอนเด็กๆ ที่โรงเรียนชั้น ประถม และ ม.ต้น จะมี พระอาจารย์ มาสอนพระพุทธศาสนา ทุกวันศุกร์
ส่วนที่บ้าน แม่พยายามให้เรียนพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ มีสอนด้านวิชาการกับด้านพุทธศาสนา
เช่น ท่องบทสวดพื้นฐานง่ายๆ กล่าวทำนองเสนาะให้ไพเราะน่าฟัง หลักปฏิบัติเมื่ออยู่ใกล้พระสงฆ์ ฯลฯ

ไม่รู้เดี๋ยวนี้  "พระ" "วัด" สอนเด็กว่าอย่างไรบ้าง?  
แต่ที่แน่ๆ "ดอกดาวเรือง" คือ "ดอกดาวรวย" กับ "ทำบุญมาก ได้ไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์" จนสนั่นลั่นกรุง
พระเดินขบวน ... ผู้คนเดือดร้อน เด็กไป โรงเรียนสาย  ร่วมตัวกัน ปล่อยโคมลอย
ภาษาไทยเอ่ย กิจกรรมเอ่ย การปฏิบัติกิจเอ่ย เสียงแซ่ซ้องทั่วอาณาบริเวณเอ่ย

ภาพทั้งหมด สวยงามน่าดูชม

แล้วเด็กจะรู้ไหมว่า กิจของสงฆ์ คืออะไร?