เมื่ออาทิตย์ที่แล้วไปชะอำกับสามี ขณะเล่นน้ำเพลินๆ (เล่นใกล้ๆหาดนะคะ ว่ายน้ำไม่เก่ง)

สายตาของสามีตัวดีดันไปเห็นเด็กจีนพูดกันล้งเล้ง ประมาณ 3 ขวบ นั่งวางระเบิดค่ะ ป๊าดดดดดด ซัก 10 ลูกได้ แต่ดิฉันว่ามากกว่านั้น ฟันเฟิร์มค่ะ......รัศมีของแต่ละลูกนี่เว้นห่างซัก 10 เซน มันเป็นอะไรที่อันตรายและน่าอ๊วกเป็นที่สุด

ดิฉันเลิกเล่นน้ำเลยค่ะ  สามี(ญี่ปุ่น) ก็ยืนบ่นห้องน้ำ 3-5 บาททำไมไม่ไป บ่นๆๆๆๆ
อ้อ ที่เลิกเล่นน้ำเพราะเห็นท่าทีแล้วคนเป็นแม่กำลังจะหนี โดยทิ้งซากเข้ลูกไว้ให้ธรรมชาติและคลื่นน้ำขาวอันบริสุทธิ์ได้ทำลายระเบิดปรมณูอันนี้

ดิฉันและสามีนั่งจ้องเจ๊คนจีนซัก 5 นาทีอิเจ๊นี่ก็ยึกๆยักๆไม่เก็บ ตะโกนหาสามีเจ๊แกที่นอนตะแคงหลบสายตาดิฉันอยู่หลังลูกอีกคนที่อายุ 6 ขวบได้ สามีก็ไม่ช่วย อิเจ๊ก็หันมามองดิฉันแล้วบ่น ดิฉันก็จ้องกะไว้ว่าถ้าไม่เก็บจะด่าจริงๆ น่าเกลียดมาก เดี๋ยวฝรั่งเดินผ่านไปมาจะหาว่านี่คือเข้คนไทย ไม่ได้ๆๆๆ
10 นาทีผ่านไปจึงเก็บค่ะเอาใส่ถุงพลาสติกที่มีอยู่ในกางเกงตัวเองอ่ะแหละ คือถ้าจะเก็บตั้งแต่แรกก็ได้ถุงมันก็อยู่ในกางเกงตัวเองอยู่แล้ว มักง่าย โอ้โห!เป็นการเล่นสงครามประสาทที่เหนี่อยมาก พอเจ๊เก็บหมดแล้วก็หันมามองเรากะสามีเรา 2 คนนี่เมื่อยหน้ามาเพราะทั้งจ้องทั้งแบะปาก แสดงให้รู้เลยว่าไม่ใช่จะมาทำอะไรก็ได้ที่ไทยนะ คนที่นี่เค้ามีวัฒนธรรม

จากนั้นสบตากันเสร็จดิฉันก็ไปเล่นน้ำต่อ แสดงให้รู้แบบจงใจเลยว่าที่เลิกเล่นน้ำเนี่ยมานั่งจ้องเตรียมด่าเจ๊ 555555+