ตอนนี้กลับมาทำงานได้สักระยะแล้ว(ลูกอายุ3เดือน) รู้สึกว่า1วันมี24ชั่วโมงมันน้อยไปสำหรับเราจริงๆ
ตอนกลางวันฝากแม่เราเลี้ยงให้ค่ะ ตอนเย็นแกขอพักเพราะปวดหลัง
เดี๋ยวนี้พอกลับจากที่ทำงานก็ต้องซักผ้าลูก ล้างขวดนม และอุปกรณ์ต่างๆของลูก ปั๊มนมเก็บไว้ ไหนลูกร้องจะให้อุ้ม จะกินนม จะอึบ้าง จนตอนนี้เสื้อผ้าตัวเองไม่มีเวลาซักเลยค่ะ งานบ้านก็มีเวลาแค่ เสาร์-อาทิตย์เท่านั้น  แต่เอาเข้าจริง...อยากพักอะ ขี้เกียจทำซะงั้น
เพลีย เอามากๆ ง่วงสุดๆ แต่ก็ต้องรอให้ลูกหลับก่อน กว่าจะหลับก็เที่ยงคืน ตีหนึ่ง แล้วก็ต้อง
ตื่นตี4 มาปั๊มนม ล้างขวดนม พับผ้า ตากผ้าของลูก
6โมงเช้า ออกไปทำงาน แรกๆไหวค่ะ แต่ช่วงหลังๆแรงเริ่มถดถอยยังไงก็ไม่รู้ ไปทำงานแบบเบลอๆ ง่วงๆ ปวดหัวบ่อยมากๆ
เลิกงาน5โมงครึ่ง นั่งรถเมล์2ต่อถึงบ้านทุ่มครึ่ง ถ้าวันไหนรีบเลิกงานช้าก็นั่งแทกซี่กลับ เพราะรถติดมากกกกกกก  
อยากได้คำแนะนำจากแม่ๆที่ต้องทำงานไปด้วย เลี้ยงลูกเองไปด้วยค่ะ ว่าจัดการตัวเองกันอย่างไรคะ ไม่ให้มันยุ่งเหยิงในแต่ละวันอะคะ
ตอนนี้เริ่มท้อ จะลาออกจากงานมาเลี้ยงลูกก็เดี๋ยวไม่มีอะไรกินค่ะ