.... " สงครามตน " ....

ความสงบ ท่ามกลาง ความวุ่นวาย
ความสบาย ท่ามกลาง ความสับสน
ความเยือกเย็น ท่ามกลาง ความร้อนรน
สยบตน สติทัน .. สงครามใจ

ธรรมชาติ ธรรมดา ธรรมบท
เป็นเกณท์กฎ บทชีวี วิถีไข
เกิดอยู่ดับ เกิดอยู่ดับ ขับเคลื่อนไป
กาลเลื่อนไหล ไปตามกาล .. เป็นงานธรรม

น้ำจดฟ้า ฟ้าจดน้ำ ขอบคุ้งโค้ง
เส้นยาวโยง แนบชิด จิตชื่นฉ่ำ
เกลียวคลื่นพริ้ว เคลื่อนซัด ฟองขาวนำ
ละลอกย้ำ เสียงซู่ซ่า .. เสนาะยิน

ทิวเขายาว เสียดฟ้า เมฆาขาว
วะวับวาว พราวน้ำตก ผ่านผาหิน
ต้นไม้ใหญ่ สูงเด่น เหนือผืนดิน
ถ้วนถวิล ธรรมชาติ มนต์ตรึงตรา

ฟ้าหลังฝน หลังพายุ โถมกระหน่ำ
ผ่านบอบช้ำ แตกหัก ฆาตเฆ่นคร่า
ซากสลัก หักพัง .. ทุกข์นำพา
ถึงเวลา กอบกู้ซาก .. สดใสคืน

ใช้สงบ สยบ ความวุ่นวาย
ใช้ธรรมะ นำขยาย พ้นขมชื่น
ใช้สติ เสริมปัญญา สันติยืน
นำจิตตื่น พ้นภวังค์ .. "สงครามตน" .

.... " เสียงรำพึง " ....