ผมรับเด็กมาช่วยแม่ขายของในตลาดครับ น้องเป็นเด็กดี ตามแม่มาอยู่กับพ่อเลี้ยง แม่น้องเค้ามีสามีมา 4 คนรวมคนปัจจุบันแล้ว น้องเป็นลูกของสามีคนที่ 2 มีพี่สาวอีกคนเป็นลูกของสามีคนที่ 3 ที่สนิทกันหน่อย(พี่สาวคนนี้เรียนอยู่กรุงเทพ หนีออกจากบ้านตอนจบ ม.6 เพราะพ่อเลี้ยงจ้องจะปล้ำ โชคดีเข้ากรุงฯเจอคนดี ลูกคนมีตังค์ ออกค่าเทอมให้ สบายหน่อย มีเงินส่งน้องเล็กๆน้อยๆบ้าง ) มีน้องเล็กๆลูกพ่อคนที่ 3 อีกหนึ่งคนที่แม่ต้องส่งค่านมเดือนละ 3000 ให้สามีคนที่สาม พ่อเลี้ยงคนปัจจุบันเป็นสามีคนที่ 4 นิสัยเกเรแต่ปากหวาน่าหอใ เอาใจเมียทุกอย่าง โทร.หาบอกรักตลอด แม่เจ้านี่ก็เลยค่อนข้างหลงสามีอยู่บ้าง ก่อนหน้าที่ผมจะพาน้องมาขายของ พ่อเลี้ยงคนนี้ไปตีกับหัวหน้าคนงานที่มาสร้างอพาร์ทเมนต์ของบ้านผม ตานี่โดนตีหัวแตกเย็บ 14 เข็ม
ตอนนี้น้องมันไม่ได้เรียน ออกโรงเรียนมาได้เกือบ 2 ปีแล้วตั้งแต่เรียน ม.1 เทอมแรก น้องเป็นเด็กดี ขายของเก่ง คิกเลขเก่งมาก จนผมอยากจะอุปการะ ส่งให้มันเรียน น้องมันก็ดีใจนะครับ แต่มันบอกว่าสิ้นเดือนนี้แม่มันจะย้ายงาน มันก็ต้องย้ายตาม ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว ผมเลยชวนมันอยู่บ้าน แต่มันก็ไม่กล้า เกรงใจเรื่องที่อยู่ที่นอน ผมเลยตัดบทบอกว่าจ้างให้เรียนกับขายของ พี่ส่งเอง มาเป็นน้องพี่ แต่น้องมันก็ปฏิเสธ บอกว่ายังไงก็ไม่ใช่บ้านมัน มันอยู่ไม่ได้จริงๆ มันบอกว่าไม่ต้องห่วงมัน ถ้ามันอยู่กับแม่ไม่ได้จะกลับไปอยู่กับป้า ผมก็ถามว่าถ้ากลับแล้วจะเรียนได้ไหม พี่จะส่งเงินให้ มันก็บอกไม่เรียน ยังไงก็จะเรียน ก.ศ.น. อยากรีบจบอยากมีงานทำไวๆ ( ตอนนี้มัน 13 ย่าง 14 ) วันนี้ผมพยายามหว่านล้อมต่างๆนานา เผื่อมันจะอยากเรียน อยากอยู่กับผมมั่ง แต่ก็ไม่สำเร็จ มันบอกว่าไม่ใช่บ้านมัน มันอยู่ด้วยไม่ได้ จ้างก็อยู่ด้วยไม่ได้ ขอตามแม่ไปดีกว่า ถ้าอยู่กับแม่ไม่ได้ค่อยกลับไปพัทยา ไม่ต้องห่้วงมัน นี่มันเป็นเวรกรรมของมันเอง พี่ไม่ต้องห่วงผม!!!
เมื่อคืนน้องมันก็หนีออกบ้านมานอนกับผม บอกว่าพ่อเลี้ยงด่าว่าไม่ซื้อกับข้าวถูกใจไปให้ ทำไมไม่ให้เงินแม่ซื้อกับข้าวที่มันอยากกิน ( ดูแล้วมันคงอยากได้เงินมากกว่า ) น้องมันทนไม่ไหวเลยขี่จักรยานมานอนกับผม แต่มันไม่ได้เครียดอะไรเลยนะครับ ชวนผมเล่นเกม ดูหนังกันจนดึก ไม่แสดงออกถึงความน้อยเนื้อต่ำใจอะไรเลย เช้ามาน้องมันก็เล่าอีกว่าแต่ก่อนก็ไม่ค่อยกลับบ้าน สมัยที่อยู่กับพ่อคนที่ 3 เพราะรายนั้นเมายาบ้า ตีแม่มันบ่อย ตีมันด้วย พี่สาวมันด้วย จนพี่สาวมันหนีเข้ากรุงเทพ ตัวมันหนีไปอยู่กับพ่อแท้ๆพักนึง แต่ก็ต้องออกเพราะพ่อย้ายงานหลายจังหวัด เงินก็ได้น้อย ไม่พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง จนแม่มันไม่เจอสามีคนที่ 4 แม่มันเลยหลอกให้มันมาอยู่ด้วย ( ตอนมามันถามแล้วว่าแม่มีผัวใหม่ไหม แต่แม่บอกไม่มีซะงั้น ) แล้วมันก็อยู่กับพ่อคนนี้มาปีกว่าแล้ว โดนขู่ทำร้ายบ้าง แต่เค้าก็ไม่เคยตีจริงๆจังๆ จะมีก็ไล่ออกบ้านบ้าง มันก็หนีไปร้านเกมส์ กลับบ้านดึกๆ ไม่ก็ขอนอนร้านเกมส์ ผมกลัวว่าวันนีงมันจะถลำไปยุ่งกับยาเสพติดเพราะคนเราเข้าตาจนจริงๆมันก็อาจลืมนึกถึงดีชั่วได้ แต่น้องมันก็บอกกับผมว่ามันไม่ยุ่งแน่นอนเพื่อนแบบนั้น ถึงกระนั้นผมก็อดห่วงไม่ได้จริงๆ
ตอนนี้ผมก็เลยคิดไม่ออกว่าจะช่วยมันยังไงดี พยายามข่มใจมองว่าคงเป็นเวรกรรมของมันที่เคยทำมา แต่ก็ทำใจไม่ได้สักที เด็กอายุ 13 ต้องมีพ่อ 4 คน แถมแม่ก็ย้ายงานบ่อย ตัวเองไม่ได้เรียนหนังสือ ต่อไปมันจะทำมาหากินอะไร ผมอดห่วงมันไม่ได้จริงๆ อยากให้มันมาเป็นน้องผม ผมมั่นใจว่าส่งมันได้ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ ผมจะทำยังไงดีครับ
ทำใจยังไงให้วางอุเบกขาได้ครับ เหนื่อยใจกับเรื่องของคนอื่นแต่ไม่ใช่เรื่องเรา
ตอนนี้น้องมันไม่ได้เรียน ออกโรงเรียนมาได้เกือบ 2 ปีแล้วตั้งแต่เรียน ม.1 เทอมแรก น้องเป็นเด็กดี ขายของเก่ง คิกเลขเก่งมาก จนผมอยากจะอุปการะ ส่งให้มันเรียน น้องมันก็ดีใจนะครับ แต่มันบอกว่าสิ้นเดือนนี้แม่มันจะย้ายงาน มันก็ต้องย้ายตาม ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว ผมเลยชวนมันอยู่บ้าน แต่มันก็ไม่กล้า เกรงใจเรื่องที่อยู่ที่นอน ผมเลยตัดบทบอกว่าจ้างให้เรียนกับขายของ พี่ส่งเอง มาเป็นน้องพี่ แต่น้องมันก็ปฏิเสธ บอกว่ายังไงก็ไม่ใช่บ้านมัน มันอยู่ไม่ได้จริงๆ มันบอกว่าไม่ต้องห่วงมัน ถ้ามันอยู่กับแม่ไม่ได้จะกลับไปอยู่กับป้า ผมก็ถามว่าถ้ากลับแล้วจะเรียนได้ไหม พี่จะส่งเงินให้ มันก็บอกไม่เรียน ยังไงก็จะเรียน ก.ศ.น. อยากรีบจบอยากมีงานทำไวๆ ( ตอนนี้มัน 13 ย่าง 14 ) วันนี้ผมพยายามหว่านล้อมต่างๆนานา เผื่อมันจะอยากเรียน อยากอยู่กับผมมั่ง แต่ก็ไม่สำเร็จ มันบอกว่าไม่ใช่บ้านมัน มันอยู่ด้วยไม่ได้ จ้างก็อยู่ด้วยไม่ได้ ขอตามแม่ไปดีกว่า ถ้าอยู่กับแม่ไม่ได้ค่อยกลับไปพัทยา ไม่ต้องห่้วงมัน นี่มันเป็นเวรกรรมของมันเอง พี่ไม่ต้องห่วงผม!!!
เมื่อคืนน้องมันก็หนีออกบ้านมานอนกับผม บอกว่าพ่อเลี้ยงด่าว่าไม่ซื้อกับข้าวถูกใจไปให้ ทำไมไม่ให้เงินแม่ซื้อกับข้าวที่มันอยากกิน ( ดูแล้วมันคงอยากได้เงินมากกว่า ) น้องมันทนไม่ไหวเลยขี่จักรยานมานอนกับผม แต่มันไม่ได้เครียดอะไรเลยนะครับ ชวนผมเล่นเกม ดูหนังกันจนดึก ไม่แสดงออกถึงความน้อยเนื้อต่ำใจอะไรเลย เช้ามาน้องมันก็เล่าอีกว่าแต่ก่อนก็ไม่ค่อยกลับบ้าน สมัยที่อยู่กับพ่อคนที่ 3 เพราะรายนั้นเมายาบ้า ตีแม่มันบ่อย ตีมันด้วย พี่สาวมันด้วย จนพี่สาวมันหนีเข้ากรุงเทพ ตัวมันหนีไปอยู่กับพ่อแท้ๆพักนึง แต่ก็ต้องออกเพราะพ่อย้ายงานหลายจังหวัด เงินก็ได้น้อย ไม่พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง จนแม่มันไม่เจอสามีคนที่ 4 แม่มันเลยหลอกให้มันมาอยู่ด้วย ( ตอนมามันถามแล้วว่าแม่มีผัวใหม่ไหม แต่แม่บอกไม่มีซะงั้น ) แล้วมันก็อยู่กับพ่อคนนี้มาปีกว่าแล้ว โดนขู่ทำร้ายบ้าง แต่เค้าก็ไม่เคยตีจริงๆจังๆ จะมีก็ไล่ออกบ้านบ้าง มันก็หนีไปร้านเกมส์ กลับบ้านดึกๆ ไม่ก็ขอนอนร้านเกมส์ ผมกลัวว่าวันนีงมันจะถลำไปยุ่งกับยาเสพติดเพราะคนเราเข้าตาจนจริงๆมันก็อาจลืมนึกถึงดีชั่วได้ แต่น้องมันก็บอกกับผมว่ามันไม่ยุ่งแน่นอนเพื่อนแบบนั้น ถึงกระนั้นผมก็อดห่วงไม่ได้จริงๆ
ตอนนี้ผมก็เลยคิดไม่ออกว่าจะช่วยมันยังไงดี พยายามข่มใจมองว่าคงเป็นเวรกรรมของมันที่เคยทำมา แต่ก็ทำใจไม่ได้สักที เด็กอายุ 13 ต้องมีพ่อ 4 คน แถมแม่ก็ย้ายงานบ่อย ตัวเองไม่ได้เรียนหนังสือ ต่อไปมันจะทำมาหากินอะไร ผมอดห่วงมันไม่ได้จริงๆ อยากให้มันมาเป็นน้องผม ผมมั่นใจว่าส่งมันได้ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ ผมจะทำยังไงดีครับ