เรื่องของเรื่องคือ แอบรักน้องคนนึงจากความที่ผูกพันไกล้ชิดกันได้ช่วยเหลือกันมาหลายๆเรื่องในหลายปีที่ผ่านมา แต่รู้ตัวเองดีว่าไม่มีสิทธิ์แล้วเพราะผมเองมีครอบครัวแล้วและไม่คิดที่จะทิ้งครอบครัวแน่นอนแต่ด้วยความไกล้ชิดทำให้เราเผลอใจไปตอนไหนไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่สังเกตุเห็นว่ากำลังมีใครบางคนจะเข้ามาในชีวิตน้องเค้า ตอนนั้นมันรู้สึกเหงาๆ หวิวๆ อย่างไรบอกไม่ถูก คล้ายๆกับคนอกหัก และมาพร้อมกับความเป็นห่วงต่างๆนานา ในแบบที่พี่จะห่วงน้องคนนึงได้ แต่เราก็บอกกับตัวเองว่าจะรู้สึกยินดีมากถ้าเขาคนนั้นดูแลน้องได้ดีและทำให้้น้องสุขสบายได้ในอนาคต จนวันนึง(ต้นเดือนที่ผ่านมา)ก็เดินเข้าไปคุยตรงว่าเราเห็นกันมานานพร้อมทั้งบอกว่าเรารู้สึกรักและเป็นห่วงเหมือนน้องแท้ๆคนนึง เราก็คุยกันเกี่ยวกับการคบเพื่อนชายคนนี้ น้องก็บอกว่าทุกอย่างไม่มีอะไรเสียหายเพราะอยู่ในสายตาผู้ใหญ่ แต่ผมเห็นว่ามันยังไม่ค่อยน่าใว้วางใจเพราะเค้ามักจะมาเพื่อเจอผู้ใหญ่แล้วขออนุญาตกันออกไปข้างนอกซะมากกว่า ซึ่งดูแล้วฝ่ายชายไม่ค่อยมาคลุกคลีกับครอบครัวน้องเท่าไหร่ผมเลยเป็นห่วงน้องเค้ามากขึ้น เพราะต้องบอกก่อนครับว่าน้องเป็นคนน่ารัก แต่เงียบๆเก็บตัว ทำตัวดีมาตลอด ผมไม่เคยเห็นคบใครเป็นแฟนมาก่อนทั้งๆที่มีคนมาจีบเยอะ ผมเลยกลัวว่าน้องจะไม่ทันเหลี่ยมเค้าเพราะเพื่อนชายเป็นวัยรุ่นอายุเท่ากัน ผมก็ได้แต่บอกน้องว่าให้ดูดีๆก่อน ไม่กล้าพูดอะไรเยอะกลัวจะเป็นการก้าวก่ายเกินไปครับ ทุกวันนี้ยังอดห่วงไม่ได้เลยครับ อยากให้ฝ่ายชายทำตัวชัดเจนกว่านี้และคบกันจนกระทั่งแต่งงานกันไป ซึ่งผมจะยินดีด้วยจริงๆ ใครมีประสบการณ์หรือความเห็นอันใดก็แชร์กันได้นะครับ