เราแอบชอบนายจ้างเราเองนับตั้งแต่ได้ทำงานกับพี่เค้าครั้งแรก จนถึงทุกวันนี้ อายุพี่เค้าห่างกับเรา15ปี พี่เค้ามีครอบครัวแล้ว  หน้าตาและฐานะดี มีลูก2คนกำลังโต เมียพี่เค้าดีมาก น่ารักมาก เราทั้งรักทั้งห่วงเหมือนพี่สาวคนนึง แต่เรานี้สิ ดันไปแอบมีใจกับสามีเค้า (นายจ้างเรา) ด้วยความไกล้ชิดกันด้วย ส่วนเมียเค้าไม่ค่อยมาดูแลร้าน เมียเค้าไว้ใจเรามาก เรามีความสุขทุกครั้งที่ได้มีโอกาศได้อยู่ไกล้ชิดเค้า ได้พูดคุยกับเค้า เราก็ไม่มีอาการบงบอกว่าเราชอบเค้าเลย เราทำอะไร คิดอะไรรู้ตัวทุกอย่าง บางทีก็คิดอยากแย่งเค้ามา. แต่ก็ทำไม่ได้ อีกอย่างเค้าอยู่สูงเกินคว้า ไอ้สูงเกินคว้า เรายังพอที่จะกล้าปีนขึ้นไปนะ แต่...มันติดอยู่ตรงที่ว่า พี่เค้ามีครอบครัวแล้ว เราคอยยำเสมอเวลาเราคิดกะเค้ายังไง บางทีมันเหนื่อยนะ กับการฝืนใจไม่คิดกะเค้า แต่เราเจอเค้าทุกวัน ทุกเวลา ทุกนาที เราเลิกคิดกะพี่เค้าไม่ได้จริงๆ ยิ่งนับวันก็ยิ่งชอบเค้ามากขึ้นเรื่อยๆไม่มีน้อยลงเลย มันทรมารมากนะที่ต้องฝืนใจ เราไม่อยากทำจริงๆ ทำได้นะ แต่ไม่อยากทำ อยากขอโทษเมียเค้ามากๆ ที่เราคิดเกินเลยกับสามีเค้าจริงๆ เราอยากออกจากชีวิตเค้าจริงๆ ตอนนี้เรากำลังหางานใหม่ทำ เพื่อไม่อยากเจอพี่เค้าอีก งานก็พึงทำไม่ถึงครึ่งปี ดันไปชอบนายจ้างตัวเองเติมๆแบบนั้นง่ะ เราอยากมีของเราเอง แต่ตอนนี้ไม่มีใครจริงๆ ไม่อยากแย่งแฟนคนอื่น ของใครใครก็รักเนอะ