สวัสดีครับ....
ผมมีแฟนอยู่ไกล ห่างกันประมาณ 4 - 5 จังหวัด
ผมคุยกันมาได้หลายเดือนแล้ว แต่เพิ่งงคบกันได้เดือนนึง ต่างคนต่างก็ไว้ใจกัน ไม่เคยเจอหน้า แต่เราก็คอลกันทุกคืน  และเขาก็พูดว่า ทำไมต้องอยู่ไกล อยู่ไกล้ๆ ไม่ได้หรอ เจอคนที่ดีและถูกใจแล้วทำไมถึงต้องให้ไกลกัน อยู่บ่อยครั้ง ซึ่งผมก็ได้แต่บอกว่า ไม่เป็นไรหรอก เดี่ยวก็ได้เจอกัน ขอแค่อดทนรอนะ

แต่มีอยู่วันหนึ่ง เขาบอกผมว่า
#มีหลายคนมาบอกกับเขาว่าคิดดีแล้วหรอที่จะคบกับคนต่างจังหวัด ถ้าเกิดเรางี่เง่า  งอแง อยู่คนเดียว อยากไปเที่ยวกับเขา หรือเวลาที่รู้สึกแย่และต้องการเขา เขาจะมาหาเราได้ไหม เขาจะมาโอบมาปลอบเราได้ไหม เขาจะพาเราไปไหนมาไหนได้ไหม

แฟนผมเล่าเลื่องนี้ให้ผมฟังพร้อมกับร้องไห้ แต่ผมก็ทำไรไม่ได้ ทำได้แค่ปลอบอยู่ในจอ อยากอยู่ไกล้ๆ เหมือนกัน แต่มีหน้าที่ต้องเรียน
เราทั้งคู่เรียนมหาลัยแล้ว กำลังจะขึ้นปี 3 ทั้งคู่ #รักของผมกับเขาไม่มีผลกับการเรียนนะครับ แบ่งเวลาได้ เรียนคือเรียน

ผมก็รู้สึกแย่นะ เวลาที่เขางอแง และต้องการผม ผมทำไรไม่ได้นอกจากปลอบได้แค่ในจอ กับโทร แค่นั้น..

ผมกลัวว่าจะมีคนมาทำในสิ่งที่ผมทำให้แฟนไม่ได้ (เพราะระยะทาง) กลัวจะแพ้ความไกล้ชิด
อยากได้คำแนะนำว่าจะทำยังไงให้รักทางไกลไปได้ตลอดรอดฝั่งครับ

ปล. ผมจะไปหาเขาครั้งแรกจากที่คุยกันมาช่วงหลังสงกรานต์นี้ครับ