ด้วยมุมมองของอาจารย์เฉิน ทำให้เห็นความจริงเบื้องลึก ที่ซ่อนอยู่เบื้องหน้าอันตื้นเขินจริงๆ
- สุมาอี้ หลังจากปีนขึ้นมาจากวิบากรรมขึ้นมาได้ ก็แสดงฝีมือเต็มที่วางแผนล่วงหน้าได้ไกลเกินคนไปล่ะ วางจูล่งสนับสนุนเล่าปี่,
    สร้างสัมพันธ์กับซุนกวน,คบหาโจผี เอียวสิ้ว,เป็นสหายกับม้าเฉียว,สยบกาเซี่ยง ตอนนี้สุมาอี้เหมือนเล่นละครน้ำเน่าให้คนดูเลย
    เพราะบท ตัวละคร ศัตรูต่างๆพี่แกเล่นวางไว้ล่วงหน้า และพอเกิดเหตุพลิกผันพี่แกก็เปลี่ยนกลยุทธ์ได้เทพจริงๆ
       ฉากกาเซี่ยงมาข่มขู่นี่ เจ็บแสบจริงๆสุมาอี้ ออกโรงแล้วไม่กลัวกาเซี่ยง หยามกลับด้วยเอามือมาข้ามเหนือไหล่กาเซี่ยง แถมขู่กลับ
       เหมือนฉากก่อนหน้านี่ที่กาเซี่ยงมาข่มขู่เค้าแล้วเอาแขนมากข้ามเหนือไหล่สุมาอี้ ตอนกุยแกป่วยยังไม่ตาย
       แสดงว่าบุคคลเบื้องหลังนี้ยิ่งใหญ่จริงๆกาเซี่ยงถึงเหงื่อตกได้
- เล่าปี่  พอเหลียงมาแล้วแค่เยือนสามครั้งก็เห็นแล้วว่าเปลี่ยนไปจริงๆ ตอนแรกไม่มีกุนซือคอยวางแผนระยะยาวหรือแผนสำรอง
   ตอนนี้ขงเบ้ง บังทอง ชีซี พันธมิตรจิวยี่และซุนกวน เสริมด้วยขุนพลกวนอู เตียวหุย จูล่ง เตรียมตั้งธงสกุลเล่าได้เลย
        ฉากเล่าปี่กอดเล่ากี๋นี่ นึกถืงฉากโจโฉกอดเล่าปี่เลย "เจ้าเสข้าแสร้ง" หลอกคนอื่นเพื่อเอาสิ่งที่ตัวเองต้องการ  
        อาจารย์เฉินนี่ท่าจะเกลียดเล่าปี่จริงๆทำให้ดูเป็นคนชั่วไปเลย
       ยังมีเล่มที่แล้วหลอกด่าเล่าปี่อีก เก็งจิ๋วเต็มไปด้วยโจรป่า->โจรป่าสวามิภักดิ์เล่าปี่->สันดารโจรเปลี่ยนยาก (เล่าปี่นับเป็นตัวอะไร)
- เล่าเปียว "ตงฉินเป็นสิ่งที่จัดการได้ง่ายที่สุด" เหมือนอ้วนเสี้ยวจริงๆ ขาดสิ่งที่โจโฉมีคือการเป็นยอดคนที่ใช้กำลังกดข่มกังฉิน
   และคนพึงระวังไม่เรียกใช้งาน ปล่อยปะจนรอบๆตัวมีแต่กังฉินที่รอวันโดนเชือดจริงๆเลย เรื่องลูกก็โดนกำเหล็งด่าซ้ำอีก
- หองจอ อ่านแล้วตาสว่างเลย น่าสงสารจริงๆ เป็นขุนพลใหญ่แต่ก็มีตระกูลชัวรอลอบกัด จะเดินหน้าก็เป็นห่วงเล่ากี๋ จะตั้งมั่นก็ดันไปมี
    เรื่่องกับตระกูลซุน สหายเล่าเปียวก็ดันเป็นตงฉินดีเกินไป สุดท้ายเจอเล่าปี่รวมหัวกับซุนกวนนอกในรวมหัวกันเชือดหลอกเอาทหารไป
- ชัวมอ สมกับเป็นขุนพลใหญ่ปัญญาและความห้าวหาญนี่ใช้ได้เลย แต่ดันมีจุดตายที่เหลียงชอบจริงๆ "การประมาทศัตรู" มีอิทธิพลและ
   ทหารในเก๋งจิ๋วแล้วทำผยองไปสอนซุนเขียน "หากเล่าปี่คิดต่อกรกับข้าบอกได้เลยฝีมือยังไม่ถึงขั้น" พอเล่าปี่ได้ทั้งเล่ากี๋กับทัพหลวงไป
   ชัวมอหน้าแบบเงิบมากคงนึกตอนซุนเขียนตอบ "ท่านขุนพลกล่าวถูกต้องแล้ว" (ในใจซุนเขียนคงคิดท่านต่างหากที่ไม่ถึงขั้นจริงๆ)
- เกงอวด กลยุทธ์วางยาทำลายความเชื่อใจแล้วยุแยง นี่ใช้ได้เลยนึกว่าจะสำเร็จแล้วซ่ะอีกแต่มาสรุปอ้อเพราะเล่าเปียวมีอีเจี้ยนี่เอง
- อีเจี้ย ปัญญาดีมากมองครั้งเดียวก็มองกลยุทธ์ของเก็งอวดออก วิเคราะห์ร้านหมั่นโถวของจูล่งได้อีก คงช่วยแก้ต่างเล่าปี่ให้กับเล่าเปียว
   อีกทั้งมีใจให้พระเจ้าอาขนาดนี้ต้องเข้าร่วมและหนุนเสริมเล่าปี่แน่นอน
- จูกัดเหลียง นี่เทพยาดาจริงๆ มองออกถ้าออกโรงตอนที่ยังไม่พร้อมนี่ กุยแก กาเซี่ยง อ้วนปึงเอาตายแน่ๆ อดทนรอจนถึงเวลา
   กาละฟ้า กุยแกจากไป กาเซี่ยงโดนสุมาอี้ควบคุม สุมาอี้หนุนเสริม ฝนฟ้าก็เป็นใจให้ศัตรูประมาทส่งทัพบุกเข้ามาตามแผนที่เตรียมไว้
   ชัยภูมดิน  ที่มั่นเก็งจิ๋วเล่าเปียวจากไป บุตรชายทั้งสองแย่งอำนาจกันเองจนล่มสลาย ประชาชนสนับสนุนเล่าปี่
                 ศัตรูโจโฉผู้ข่มขี่ฮั่นจำนวนมหาศาล บุกมาทำลายเก๋งจิ๋ว ตั้งรับด้วยทหารที่น้อยกว่า ภูมิประเทศก็กระจ่างตาทั้งหมด
   ประชากรหนุน มีขุนพลกวนอู เตียวหุย จูล่ง ชีซี บังทอง เล่าปี่มีกองทัพหลวงในมือ พร้อมพันธมิตรกับตระกูลซุน จิวยี่
   โอกาสสว่างไสวมาแล้ว รอชมกลยุทธ์ที่คงตระการตามากๆ
- เล่งทอง เล่นเอาน้ำตาซึมนึกถึงเล่งโฉ่ขึ้นมาเลย ความห้าวหาญนำหน้ากองทัพแก้แค้นให้ผู้เป็นพ่อ "งดงามแต่ไม่ตระการตา"
    ไม่รู้ว่าอนาคตจะมีโอกาสได้รบเคียงบ่ากับจูล่ง หรือได้ปะมือกัน แล้วจูล่งจะจำได้มั้ย เหมือนกันซ่ะขนาดนั้น

เป็นแฟน "หงสาจอมราชันย์" ขอติอย่างเดียว ออกช้าจนจะลงแดง
อยากรวยสักร้อยล้านจะออกทุนให้อาจาร์ยเฉินสร้างซีรี่ยคนแสดง "หงสาจอมราชันย์"