มีรุ่นน้องที่ทำงานคนหนึ่งเป็นโรคนี้ ถึงขนาดคิดฆ่าตัวตาย ทางบ้านเลยพากลับต่างจังหวัดไปประมาณครึ่งปี แต่หัวหน้าสำนักงานเห็นใจเลยให้กลับมาทำงานต่อได้

แต่น้องคนนี้ไม่เหมือนเดิม ดูเลื่อนลอยและจำเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้าที่จะป่วยไม่ค่อยได้ พวกที่ทำงานเลยไม่ค่อยคุยเรื่องเก่าๆ กับน้องเขา มีอยู่วันหนึ่งเธอบอกว่าซื้อคอนโดแล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้ผมจำได้ว่าเธอเคยบอกว่าจะไม่ซื้อบ้านที่กรุงเทพฯเพราะถ้าเกษียณจะกลับต่างจังหวัด เลยย้อนถามน้องเขาไป ทีนี้เธอตอบเสียงแข็งเลยว่าไม่เคยพูด พี่ไปฟังมาจากไหนว่าหนูไม่อยากอยู่กรุงเทพฯ แบบว่าเสียงแข็งมากเหมือนโกรธ ผมชะงักเลย เพราะดูเหมือนอารมณ์เธอจะขึ้นเกินกว่าเหตุการณ์ที่ควรจะเป็น

อีกอย่างเหมือนเขาโปรแกรมตัวเองมาจากบ้านว่ามาที่ทำงานจะต้องทำอะไรบ้าง อย่างแรกจะต้องไหว้ทักทายคนที่ทำงาน เพราะเมื่อมาถึงที่ทำงาน เจอหน้าใครก็ไหว้ทุกคน แถมบางวันยังมีสงสัยถามว่า วันนี้หนูไหว้พี่หรือยัง?

ผมอยากรู้ว่าอาการจริงๆ ของคนเป็นโรคนี้เป็นอย่างไร จะได้ทำตัวถูก เพราะดูเหมือนเขาจะปกป้องตัวเองมาก เวลาเห็นใครเขากำลังคุยเรื่องเครียดก็เลี่ยงไม่ยอมคุยด้วย ถ้าคุยเล่นทักทายจะคุยด้วย แต่ถ้าคุยถกปัญหาก็จะไม่ร่วมวง เหมือนเขาจะตีกรอบตัวเองไว้ ถ้าคุยด้วยยากก็จะได้เลี่ยงๆ ไปซะ