เนื่องจากพันทิปย้ายบ้าน จึงไม่เคยชิน ประกอบกับตัวเองวุ่นวายกับเรื่องอื่น

คิดถึงการตั้งกระทู้ฟื้นฝอยความทรงจำ เม้าท์เล่าเรื่องลากยาววววววววว
โดยเสน่ห์ของมันคือ การได้สื่อสารกับเพื่อนสมาชิก

แต่เพราะความไม่เคยชิน จึงกลายเป็นการสร้างข้อจำกัดให้ตัวเอง
เกรงเรื่องนั่น นู่น นี่ ที่สำคัญอาจกลัวการเปลี่ยนแปลง

นี่มันเป็นปัญหาชีวิตชัดๆ...กลัวการเปลี่ยนแปลง ตั้งแง่ และ ไม่ยอมเอาชนะมัน

เพื่อให้ความกลัวและปัญหาหายไป จึงต้องพยายามใหม่ เพื่อเอาชนะมัน...

สูดลมหายใจลึกยาว เมื่อไม่ชินก็ต้องทำให้ชินก่อนเป็นอันดับแรก
มันจึงเป็นที่มาของกระทู้ที่หาสาระไม่ได้กระทู้นี้  
เป็นกระทู้สร้างความเคยชินให้ตัวเอง เพื่อเอาชนะความกลัวในสิ่งที่เปลี่ยนแปลง

เรื่องชอบไม่ชอบต่างๆบรรดามี คงต้องให้เวลาทั้งเราทั้งพันทิปปรับตัวปรับใจเข้าหากันมากกว่านี้
ถ้าปรับไม่ได้ คงเป็นเรื่องน่าเศร้า แต่เราจะยอมรับความจริง  
ฉันอาจไม่เหมาะกับพันทิปโฉมใหม่ ที่สวยเกินไป ดีเกินคนอย่างฉัน
แต่ก่อนที่จะถึงวันนั้น เราน่าจะให้โอกาสซึ่งกันและกัน ได้เริ่มต้นใหม่ ลองเดินไปด้วยกันก่อน

พันทิปจ๋า  ฉันคิดถึงวันเวลาเก่าๆของเราเหลือเกิน แต่นั่นแหละหนาไม่มีสิ่งใดไม่เปลี่ยนแปลง
เมื่อฉันคิดถึง จึงมาหา ฉันมาเพื่อเรียนรู้ว่า จะยังรักเธอในร่างใหม่ได้เหมือนเดิมหรือไม่

ปัญหาชีวิตของฉัน คือฉันคิดถึงเธอ คิดถึงภาพเดิมๆของเรา พันทิปโฉมเก่าที่คุ้นเคย
ปัญหาชีวิตของฉัน คือการปรับตัวเข้าหาร่างใหม่ของเธอมันไม่ง่าย แต่ฉันกำลังพยายามอยู่นะจ้ะ


ปัญหาชีวิตที่สำคัญที่สุดของฉันคือ
มิตรรักหน้าเก่าที่เราเคยหยอกล้อ ห่วงใย แลกเปลี่ยนความคิด ฯลฯ ยังอยู่ดีกันใช่ไหม

คิดถึงกันบ้างหรือเปล่าหนอ...