เย็นวันศุกร์ เห็นรถติด เลยเลี้ยวเข้าห้างแถวบางกระบือ
ดูภาพยนตร์เรื่อง Up side down เราเข้าไปในโรงก่อนเวลา
สักครู่ มีนักเรียนหญิงวัยมัธยม รร.เดินเข้ามา 5-6 คน เข้ามานั่งหน้าที่นั่งเรา
เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเอาแต่นั่งกดมือถือตลอดเวลา ตาไม่ได้มองจอภาพยนตร์เลย
เพลงสรรเสริญพระบารมีขึ้น ทุกคนลุกขึ้นยืนกันหมด ยกเว้นเด็กผญ. คนนี้
เพื่อนเธอสะกิดก็แล้ว เธอก็ยังไม่ลุก ยังคงนั่งกดมือถือต่อแบบไม่สนใจใคร
ผ่านไปครึ่งเพลงเพื่อนที่ยืนขนาบข้างทั้งสองเหลียวซ้ายแลขวา เห็นสายตาคนมอง
จึงดึงแขนคนละข้างให้เธอลุกยืน เธอก็ยืนแบบเสียไม่ได้ แบบยืนพักขา มือยังคงกดมือถือตลอด
เพลงจบทุกคนลงนั่ง ชมภาพยนตร์ แต่เธอคนนี้ไม่สนใจดูหนัง สนใจอยู่กับมือถือตลอดเวลา
แสงจากโทรศัพท์มือถือก็วูบวาบตลอดเวลา น่ารำคาญมาก
ไม่เข้าใจว่า เธอเข้ามาในโรงภาพยนตร์เพื่ออะไร?
สวมเครื่องแบบนักเรียนแท้ๆ แต่ไร้ซึ่งสามัญสำนึกที่ปุถุชนพึงกระทำ
เป็นคนไทยแท้ๆแค่แสดงออกถึงความเคารพสถาบันแค่นี้มันลำบากมากหรือ?
่ลุกขึ้นยืนแค่นี้ ลำบากมากนักหรือ?
ดูภาพยนตร์เรื่อง Up side down เราเข้าไปในโรงก่อนเวลา
สักครู่ มีนักเรียนหญิงวัยมัธยม รร.เดินเข้ามา 5-6 คน เข้ามานั่งหน้าที่นั่งเรา
เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเอาแต่นั่งกดมือถือตลอดเวลา ตาไม่ได้มองจอภาพยนตร์เลย
เพลงสรรเสริญพระบารมีขึ้น ทุกคนลุกขึ้นยืนกันหมด ยกเว้นเด็กผญ. คนนี้
เพื่อนเธอสะกิดก็แล้ว เธอก็ยังไม่ลุก ยังคงนั่งกดมือถือต่อแบบไม่สนใจใคร
ผ่านไปครึ่งเพลงเพื่อนที่ยืนขนาบข้างทั้งสองเหลียวซ้ายแลขวา เห็นสายตาคนมอง
จึงดึงแขนคนละข้างให้เธอลุกยืน เธอก็ยืนแบบเสียไม่ได้ แบบยืนพักขา มือยังคงกดมือถือตลอด
เพลงจบทุกคนลงนั่ง ชมภาพยนตร์ แต่เธอคนนี้ไม่สนใจดูหนัง สนใจอยู่กับมือถือตลอดเวลา
แสงจากโทรศัพท์มือถือก็วูบวาบตลอดเวลา น่ารำคาญมาก
ไม่เข้าใจว่า เธอเข้ามาในโรงภาพยนตร์เพื่ออะไร?
สวมเครื่องแบบนักเรียนแท้ๆ แต่ไร้ซึ่งสามัญสำนึกที่ปุถุชนพึงกระทำ
เป็นคนไทยแท้ๆแค่แสดงออกถึงความเคารพสถาบันแค่นี้มันลำบากมากหรือ?