ก็คิดอยู่นานจะตั้งดีไหม แต่หัวใจมันร่ำร้อง เกริ่นก่อนนะครับ วันนี้(20/06/2559) ผมมีธุระต้องไปทำแถวๆเอกมัยประมาณ 15:00น. แต่พอจะออกจากหอ ฝนฟ้าพายุที่โหมกระหน่ำลงมาทำให้ผมเปียกปอนกว่าจะได้แท็กซี่ก็ทำเอาผมเปียกไปครึ่งตัว พอถึง BTS  ก็ยืนรอรถไฟฟ้ามา ก็เห็นนิสิตหญิงที่อวบๆใส่แว่นน่าร๊ากมาก มีกระเป๋าถือ,แฟ้ม,ในมือมีถุงน่าจะใส่ร่ม สภาพเหมือนเพิ่งลุยฝนมา (ก็ฝนตกนี่หว่า) แต่ก็ยืนอยู่ห่างๆ แบบว่ากลัวเขาจะกลัวเรา ก็เอาหูฟังมากำลังสอดสายไว้ในเสื้อ (มีใครทำมั้ย เอาสายไว้ในเสื้อเนี่ย ก็แบบมันน่ารำคาญสายน่ะ เกี่ยวนู่นเกี่ยวนี่ พอๆ ต่อๆ) เธอก็เหมือนสะดุ้งแล้วหันมา เราก็งง อ่อสงสัยเห็นอะไรไหวๆมั้ง 55555 พอรถไฟมาก็เข้าไปนั่ง แม่คุณเอ๊ยยยยย ดันนั่งตรงข้าม ชิบไก๋ล่ะ แต้องทำเป็นมองที่อื่น จริงๆอยากมองเธอแท้ๆ แล้วก็ดั๊นมามองพร้อมกันอีกนะ บ้าเอ๊ย ใจโครมครามไม่หยุด แต่ตอนนั้นก็ทำฟอร์ม เปลี่ยนเพลง ไอ้บ้าเอ๊ยยย เพลง Everytime ขึ้นมา (BIG BOSS น่ะรู้จักม่ะ ) เชี่ย กูนั่งตรงนี้ไม่ได้ ประจวบเหมาะ ถึงสถานีอะไรไม่รู้มีผู้หญิงขึ้นมาเราก็ลุกให้นั่งเลยนะ (คือถ้าตอนนั้นนั่งต่อ กูตาย) พอมายืนยอมรับแบบลุกผู้ชายเลยนะ แอบมองอยู่ น่ารักทุกอริยาบถจริงๆนะ ดูแบบลุยๆ (หรือเพราะฝน ช่ายๆ ต้องเป็นฝนแน่ๆ) แล้วพอจะถึงสยาม เธออยู่ฝั่งขวา เราก็ยืนขวาไงแบบหันหลังให้แต่แอบมอง 5555555 แล้วเพลง Close ก็ดังขึ้น Close so Close มั้ยล่ะ จากนั้นเธอก็ลงสถานีสยาม เพลงก็เปลี่ยนเป็น Just a dream มือถือกูป่ะเนี่ย ไอ้ผักกาดแก้วววว บิ้วจังเลยนะ ก็นั่นแหละครับ เรื่องราวทั้งหมด ฮืออออ อยากรู้จักจัง ง์้อออออออ รบกวนเพื่อนๆพี่ๆน้องๆด้วยนะครับ (_/|\_|||)