.... " คนใต้ หัวหมอ " ....

คนเขาว่า คนใต้ นั้นหัวหมอ
ชอบแข็งข้อ ขืนขัน ดื้อหัวแข็ง
พูดเสียงดัง ฟังชัด ไม่ออมแรง
ส่งสำแดง ชัดถ้อย .. ไม่กลัวใคร

พูดตัดคำ ศํพท์สั้น ไร้หางเสียง
ส่งสำเนียง รัวเร็ว แก้วหูไหว
ดังเอะอะ ทักทาย คำรัวไว
ไม่หวั่นไหว กล้าแข็ง กร้าวทะนง

เจอหน้ากัน ทักคำด่า สวนคำท้า
ประหนึ่งว่า เครียดแค้นกัน ร้ายประสงค์
หากความจริง มากไมตรี มิตรจำนง
คำด่าส่ง บ่งสัญญาณ นี่แหละเกลอ

พูดไม่เพราะ ขัดแก้วหู เหมือนพูดหยาบ
หากเต็มฉาบ ด้วยไมตรี ดีเสนอ
ไม่หวานซึ้ง พูดตัดคำ ขึงขังเออ
คำที่เจอ นั่นจริงจัง และจริงใจ

เสียงเขาว่า พวกสะตอ เม็ดเหม็นเขียว
กินแล้วเยี่ยว ส่งกลิ่นเหม็น ทนไม่ไหว
แต่สะตอ กินเป็นยา สมุนไพร
ความจริงไซร้ ซ่อนคุณค่า ประโยชน์มี

จริงเขาว่า คนใต้ นั้นหัวหมอ
ฝักสะตอ แน่นเหนียว รักศักดิ์ศรี
รู้แบ่งปัน รู้แบ่งแยก รู้ชั่วดี
เพื่อนน้องพี่ ฝักสะตอ ฝักรวมใจ

.... " เสียงรำพึง " ....
ริมชายฝั่งทะเลอันดามัน