อยากแชร์ประสบกรรม เอ้ย การณ์ ในญี่ปุ่นกับการต่อปากต่อคำกับคนญี่ปุ่น ขนหัวลุก ฮ่าๆๆ
และอยากถามเหมือนกันว่าที่เราทำมันน่าจะผิดมากเลยใช่ไหมคะ จะได้จำไว้(จนตายเลย)
เป็นคนเคารพกฎเกณฑ์ ระเบียบต่างๆอยู่เสมอค่ะ ยืนรอรถเมล์คันแรกต่อคิวเป็นคนสุดท้าย พอเงยมองป้ายรถ
อ้าวไม่ไปบ้านเรา ก็แยกแถวออกมาใหม่กลายเป็นคนที่ 1 ยืนรอคันต่อไป ยังไม่มีใครมา ตัวหนังสือบนป้ายบอกอีกสิบนาที
เราก็ถอยหลังออกมาแค่ก้าวสองก้าวพิงราวตรงทางเดินเพื่อคุยโทรศัพท์กับแม่ คุยไปก็ไม่ทันมองว่ามีคนมาต่อคิวเยอะแล้ว
แต่เป็นแถวตรงไม่ได้เอียงออกมาเหมือนเราเหลืออีกห้านาทีรถจะมาเลยวางสายกับแม่ เราก็กลับมายืนที่เดิมคนแรก
พอรถมาลุงคนที่สองเบียดเราขึ้นไปบอกทำไมไม่ต่อแถว เสียงดังมากคนขับตกใจ เราก็งงๆเลยขึ้นเป็นคนที่สอง
ขึ้นมาบนรถแล้ว ลุงตามมาต่อว่าอีกระยะประชิด นึกว่าจะเข้ามาต่อย คนก็ทะยอยขึ้นรถ. แต่เงียบกริบ
ลุง: ทำไมไม่ต่อแถว เป็นคนต่างชาติรึไง
เรา: คนต่างชาติไม่เห็นเกี่ยว ก็ต่อแถว ยืนคุยโทรศัพท์อยู่(เจ็บใจที่อะไรเลวๆก็ต่างชาติ)
ลุง: แล้วทำไมไม่เคารพกฎ บ่ะค่ะ (บ้าเหรอ)
เรา: ก็ต่อแถวอยู่ ไม่ได้มองรึไง
อารมณ์แบบทะเลาะกันค่ะ เสียงดังทั้งสอง แต่ตัวหนังสือมันไม่ได้อารมณ์จริงๆ ใจเต้นตุ๊บๆๆๆๆๆ
เราคงผิดที่แยกออกมาคุยมือถือ แต่มันไม่ไกลเลยอยู่ที่ป้ายนั่นแหละ ก่อนที่จะคุยโทรศัพท์ก็รอคนเดียวนานแล้วด้วย
ลุงไม่เห็นเราเลยเหรอ ตอนลุงมาคงเห็นเราคุยแล้วนึกว่าไม่ขึ้นมั้ง ปลอบใจตัวเอง ต่อไปคงระวังมากกว่านี้
ปกติที่เห็นและเป็นอยู่ ไม่ว่าใครก็ตามที่ยืนอยู่ก่อนเราแสดงว่ามาก่อน ก็จะให้สิทธิ์ก่อน เช่นผายมือ หรือมองหน้า
ถ้าเค้าไม่ทำตามสิทธิ์ อันนั้นก็คือคิวของเราต่อไป
วันนี้เซ็งมากเลย เพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่อยู่ที่นี่มีอะไรเลวร้ายไม่น่าจดจำกันบ้างไหมคะ (หาเพื่อน ฮ่าๆๆ กลัวเครียดคนเดียว)