ตลาดชายแดนตรงแม่สายเราไม่รู้จะเอารถไปจอดที่ไหนเพราะสองข้างทางตามหน้าร้านค้าก็มีรถจอดเต็มไปหมดเห็นคุณลุงคนนึงแกนั่งอยู่หน้าร้านเลยแวะเข้าไปถามว่ามีที่จอดรถที่ไหนได้บ้าง คุณลุงบอกว่าจอดได้เลยหาที่จอดตรงไหนได้ก็จอด เราเห็นที่คุณลุงนั่งอยู่พอจะมีที่ว่างเลยถามว่างั้นหนูขอรบกวนจอดตรงนี้ได้มั๊ยแค่อยากลงไปเดินๆ ดูของที่ขายแป๊บนึง ลุงแกสุดแสนใจดีหันซ้ายหันขวาแล้วก็ยกราวที่วางกั้นๆ ไว้ออกให้พอมีที่ให้เราจอดรถได้ เราจอดรถเสร็จก็ลงไปยกมือไหว้ขอบคุณแกรู้สึกซึ้งน้ำใจคนต่างจังหวัดมาก แต่ทว่า .....

วันรุ่งขึ้นสังเกตุเห็นรอยรถถูกขูดยาวตั้งแต่ประตูหน้าถึงประตูหลังสามเส้นเห็นแล้วถึงกับอึ้ง เดาเอาว่าคนที่ทำน่าจะเป็นเจ้าของร้านที่เราจอดหรือไม่ก็พวกที่จะมาวางของขายริมถนนที่เอาราวมาวางไว้ ตอนคุณลุงแกช่วยขยับที่ทางให้เราก็ดันไม่ชะล่าใจนึกว่าลุงแกอยู่แถวนั้น เซ็งแล้วก็เสียใจมากค่ะว่าทำไมถึงใจร้ายขนาดนี้ ที่จอดริมถนนก็ที่สาธารณะแล้วคนที่ไปจอดเค้าก็ไปเที่ยวไปซื้อของทำรายได้ให้คนที่นั่นแต่มาทำกับคนที่ไปเที่ยวแบบนี้แล้วใครเค้าอยากจะกลับไปอีก

เพื่อนๆ ที่ไปเที่ยวก็ระวังกันบ้างนะคะ