เมื่อพันธนาการของหัวใจได้ถูกปลดปล่อย มันก็รู้สึกดีนะ

กระทู้สนทนา
ไม่มีอะไรมากครับ แค่อยากจะเล่าเรื่องส่วนตัวให้ท่านๆได้ฟังกันบ้าง เริ่มเรื่องกันเลยนะครับ ก่อนที่ผมจะมีลูกนั้นผมกับแฟนเคยเลิกกันไประยะนึงซึ่งกินเวลาปีกว่าๆ  ในช่วงที่ผมเป็นโสดอยู่นั้น ผมได้คุยกับผู้หญิงคนนึงผ่าน MSN (อันที่จริงคุยกันมาก่อนนั้นเกือบปีแล้ว แต่ไม่ได้คิดอะไรมากแค่คุยกันตามประสาเพื่อนใน MSN) ซึ่งระยะเวลาทีุ่คุยกันมาเกือบปีนั้นผมไม่เคยขอเบอร์โทร หรือทำการติดต่อช่องทางอื่นใดเลยนอกจากการคุยกันทางออนไลน์เท่านั้น จนช่วงที่ผมโสดนี่แหล่ะที่ผมเริ่มคุยและเริ่มอยากจะเจอตัวจริงของเธอ (เธอทำงานด้านสาธารณสุข แต่ได้ลามาศึกษาต่อ) ครั้งแรกที่ผมขอเบอร์เธอ เธอก็บอกว่าแปลกใจที่คุยกันมาร่วมปีแต่ผมไม่เคยขอเบอร์เธอเลย จนเธอเองยังเสียความมั่นใจไปเลยด้วยซ้ำ หลังจากผมได้เบอร์โทรแล้วก็ใช้ระยะเวลาเกือบสัปดาห์ผมถึงได้โทรไปคุยกับเธอ ซึ่งจากการคุยครั้งนั้นก็เป็นที่มาของจุดเริ่มต้นในการเริ่มคบกันแบบจริงจัง ของเราสองคน

                       จำได้เลยครั้งแรกที่เราเจอกัน เรานัดเจอกันที่โรงหนังที่พารากอนตอนทุ่มนึง และหนังที่เราดูก็คือ "ทรานฟอร์เมอร์ 1" (ไม่ได้เข้ากับเดทครั้งแรกเลย ซึ่งเธอเองก็บอกในภายหลัง) และหลังจากดูหนังจบ ตอนแรกว่าจะไปทานข้าวกันแต่พอดีผมมีธุระด่วนต้องรีบกลับ และอีกอย่างเธอมีเพื่อนมารออยู่ด้วย (เธอมาเฉลยทีหลังว่าไม่กล้ามาคนเดียว เลยให้เพื่อนมาแอบดูลาดเลาไว้) ซึ่งหลังจากเสร็จธุระในคืนนั้นผมก็โทรหาเธออีกซึ่งเธอก็บอกว่าไม่คิดว่าผมจะโทรมาอีกด้วยซ้ำ คิดว่าเจอกันแค่ครั้งเดียวแล้วคงจะจบแค่นั้น (เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่สวย ขาว หมวย หรือหุ่นดี แต่อย่างใด แต่มีเสน่ห์ตรงไวพริบและความฉลาด) ซึ่งหลังจากวันที่ดูหนังในครั้งนั้น อีกสัปดาห์นึงก็เป็นวันเกิดเธอพอดี ซึ่งเธอก็ชวนผมให้ไปร่วมงานด้วย แต่ตอนนั้นผมติดภาำรกิจต้องไปราชการต่างจังหวัด แต่ผมก็รับปากไว้ว่าจะไปให้ได้ (ช่วงนั้นเรามักจะโทรคุยกันทุกคืน เพราะปกติผมเป็นคนนอนดึกอยู่แล้ว เธอมักจะให้ผมโทรปลุกเพื่อเธอจะตื่นมาอ่านหนังสือประมาณตี 2 ทุกคืน)

-มีต่อครับ-
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่