เมื่อ 15 ปีที่แล้ว
เรื่องมีอยู่ว่า ผมได้ไปทำงานต่างประเทศ และได้ไปรู้จักกับสาวสิงค์โปร์คนนึง

ก็สวยน่ารักพอสมควร แต่สาวเจ้าไม่ได้สนใจหนุ่มเอเซียเลยแม่แต่น้อย เธอสนใจหนุ่มตาน้ำข้าวสัญชาติยุโรป

เราก็ทำงานด้วยกันเกือบ สามเดือน ผมภาษาก็ไม่ค่อยแข็งแรง แต่ด้วยความเป็นคนเอเซียด้วยกันเธอมักมาช่วยเหลือผมในฐานะเพื่อนเสมอ

พอผมกลับมาเมืองไทย เราก็ไม่ได้ติดต่อกัน วันหนึ่งเธอ msn มาบอกว่าเธอท้อง

แน่นอนไม่ใช่ผมแน่เพราะผมไม่มีอะไรเกินเลยกว่าเพื่อน แต่ด้วยความที่เธอเป็นคนสิงค์โปร์ ไม่สามารถที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ได้ หากไม่มั่นใจว่าจะได้แต่งงาน พ่อของเด็กก็คือฝรั่งคนนั้ั่ีน คนที่เธอชอบแต่กลับกลายเป็นว่าฝรั่งไม่ชอบเธอและจะให้เอาเด็กออก เธอให้ผมหายาเสน่ห์อะไรก็ได้ที่มีในเมืองไทยมาให้ฝรั่งพ่อของเด็กกินเพื่อที่จะแต่งงานอยู่กินสร้างครอบครัว เณรแอผมเคยไปหาแต่เห็นข่าวย่างเด็กทำยาเสน่ห์ผมเลยบอกเธอไปว่าไม่มียาแบบนั้นในเมืองไทย  ฝรั่งนั้นไม่เอาด้วยขอยืนกรานว่าไม่ใข่พ่อเด็ก

เธอเครียดที่สุด ผมได้เสนอที่จะรับเลี้ยงเด็กให้แม้ตอนนั้นเงินเดือนผมแค่สองหมื่นบาท แต่ในฐานะเพื่อนผมจะรับเลี้ยงเด็กให้ ผมพยายามที่จะให้เด็กได้ลืมตาดูโลก ผมโทรหาเธอ msn ไป เธอก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เธอซึ้งน้ำใจผมเธอให้ผมเป็น พ่อทูลหัว ของเด็ก ผมดีใจมาก
ผมบอกให้เธอมาอยู่เมืองไทยเพื่อที่จะได้ไม่อายคนอื่นที่สิงค์โปร


ต่อมาอีก 1 เดือนเธอ msn มาบอกว่า "เธอแท้ง" ผมเจ็บปวดที่สุดในชีวิตที่ผมไม่สามารถช่วยเด็กคนนึงไว้ได้ แต่อีกทางหนึ่งผมก็คิดว่าอาจจะแท้งเองก็ได้ ถึงอย่างไรผมก็เสียใจมากอยู่ดี เหตุการณ์นี้ผมเก็บมา 15 ปีจนวันนี้ผมไม่ได้ติดต่อเธอแล้ว แต่ก็ยังเจ็บปวดคิดถึงทีไรน้ำตาไหลทุกที ผมเป็นคนรักเด็กเรื่องนี้สะเทือนใจผมที่สุดในชีวิต ผมคิดเสมอว่าหากผมบินไปสิงค์โปรเด็กคงได้ลืมตาดูโลกแน่ แต่ผมไม่ได้ไปเลยรู้สึกผิดมาตลอด 15 ปี

ขอบคุณที่อ่านครับ