-:: ๓๑ ธันวา วันสิ้นปี ::-
กลอนข้ามปี
(แต่งตั้งแต่เมื่อวานทิ้งไว้ แล้ววันนี้มาปรับปรุงแก้ไขและแต่งต่อค่ะ ^^)
๏ ลมพัดสะบัดหนาว.......แสงจันทร์พราวไกลลิบลิ่ว
บุปผาผกาปลิว..............เมฆโอบทิวเขาแผ่วเบา
วาระจะเวียนผ่าน...........ดิถีกาลจะคืนเหย้า
นับหนึ่งซึ่งถือเอา..........เป็นย่างก้าวมงคลชัย
ปีเก่าจะผ่านพ้น............ที่ร่วงหล่นคือเยาว์วัย
เติบโตและเข้าใจ.........ไม่ผลักไสแต่ปล่อยวาง
ประทีปกระพริบพราย.......พลุฉาดฉายไสวสว่าง
โศกสลดให้มล้าง...........เห็นกระจ่างในทางดี
เมตตา กตัญญู..............ระลึกอยู่ในทุกที่
อายุ สุขะ ปรีด์..............พละดี วรรณะเจริญ
ส่งพรมาอวยชัย.............มิตรน้อยใหญ่ไม่ขัดเขิน
เกื้อกูลในทางเดิน..........หากขาดเกินโปรดอภัย.
ส่งความสุขปีใหม่ ๒๕๕๖ ขอให้แข็งแรงทั้งกายใจ สุข สดชื่น สมหวัง
ตลอดปีนี้และปีต่อๆ ไป ทุกท่านทุกคนค่ะ ^___^
ส่งท้ายปีเก่าและสวัสดีปีใหม่มิตรรักแฟนนิยายทุกท่านค่ะ
จากใจผู้เขียนนิยายภูษาโยงซึ่งห่างหายไปนานทีเดียว (อย่าเพิ่งลืมกันนะ ^^')
เอาล่ะกันเหนียว มาทบทวนเนื้อหาก่อนหน้ากันหน่อยค่ะ
เรื่องย่อ
- บทที่ 1-15 -
จากอุบัติเหตุรถชนที่ส่งผลให้มีคนตายในเหตุการณ์เดียวกันถึง 3 คน
'ภาคิม' ได้โยนความผิดให้กับ 'เตชิต' เพื่อนรักที่เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ
และพยายามปิดปาก 'นักนิน' ที่เป็นคนรักด้วยการมอมยาจนหญิงสาวเกือบเอาตัวไม่รอด
นักนินได้รับความช่วยเหลือจาก 'เกนโซ' ซึ่งมาพร้อมกับข้อแลกเปลี่ยนบางอย่าง
อีกด้านหนึ่ง 'นพพร' มีหลักฐานชิ้นสำคัญที่อาจเล่นงานผู้กระทำผิดตัวจริงอยู่ในมือ
- บทที่ 16 -
นพพรซึ่งเก็บของกลางในเหตุการณ์รถชนเอาไว้ ได้ติดสินใจจะนำนาฬิกาไปคืนเจ้าของ
แต่ก็กลายเป็นผู้ให้ความช่วยเหลือนักนินจากผู้ร้ายไปอีกครั้งหนึ่ง
ประกอบกับเกนโซถูกยิง นพพรซึ่งเป็นอาสาสมัครหน่วยกู้ภัย จึงได้รับตัวคนเจ็บ
พร้อมด้วยผู้ติดตามคือนักนินและฮานาโกะไปส่งที่โรงพยาบาลด้วยกันทั้งหมด
* v * ~ @ C H A R A C T E R D I A G R A M @ ~* v *
๛ ภูษาโยง ๛ (บทที่ 17 : คนละภาษา) + ฝากหนังสือที่ระลึกค่ะ
กลอนข้ามปี
(แต่งตั้งแต่เมื่อวานทิ้งไว้ แล้ววันนี้มาปรับปรุงแก้ไขและแต่งต่อค่ะ ^^)
๏ ลมพัดสะบัดหนาว.......แสงจันทร์พราวไกลลิบลิ่ว
บุปผาผกาปลิว..............เมฆโอบทิวเขาแผ่วเบา
วาระจะเวียนผ่าน...........ดิถีกาลจะคืนเหย้า
นับหนึ่งซึ่งถือเอา..........เป็นย่างก้าวมงคลชัย
ปีเก่าจะผ่านพ้น............ที่ร่วงหล่นคือเยาว์วัย
เติบโตและเข้าใจ.........ไม่ผลักไสแต่ปล่อยวาง
ประทีปกระพริบพราย.......พลุฉาดฉายไสวสว่าง
โศกสลดให้มล้าง...........เห็นกระจ่างในทางดี
เมตตา กตัญญู..............ระลึกอยู่ในทุกที่
อายุ สุขะ ปรีด์..............พละดี วรรณะเจริญ
ส่งพรมาอวยชัย.............มิตรน้อยใหญ่ไม่ขัดเขิน
เกื้อกูลในทางเดิน..........หากขาดเกินโปรดอภัย.
ส่งความสุขปีใหม่ ๒๕๕๖ ขอให้แข็งแรงทั้งกายใจ สุข สดชื่น สมหวัง
ตลอดปีนี้และปีต่อๆ ไป ทุกท่านทุกคนค่ะ ^___^
ส่งท้ายปีเก่าและสวัสดีปีใหม่มิตรรักแฟนนิยายทุกท่านค่ะ
จากใจผู้เขียนนิยายภูษาโยงซึ่งห่างหายไปนานทีเดียว (อย่าเพิ่งลืมกันนะ ^^')
เอาล่ะกันเหนียว มาทบทวนเนื้อหาก่อนหน้ากันหน่อยค่ะ
เรื่องย่อ
- บทที่ 1-15 -
จากอุบัติเหตุรถชนที่ส่งผลให้มีคนตายในเหตุการณ์เดียวกันถึง 3 คน
'ภาคิม' ได้โยนความผิดให้กับ 'เตชิต' เพื่อนรักที่เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ
และพยายามปิดปาก 'นักนิน' ที่เป็นคนรักด้วยการมอมยาจนหญิงสาวเกือบเอาตัวไม่รอด
นักนินได้รับความช่วยเหลือจาก 'เกนโซ' ซึ่งมาพร้อมกับข้อแลกเปลี่ยนบางอย่าง
อีกด้านหนึ่ง 'นพพร' มีหลักฐานชิ้นสำคัญที่อาจเล่นงานผู้กระทำผิดตัวจริงอยู่ในมือ
- บทที่ 16 -
นพพรซึ่งเก็บของกลางในเหตุการณ์รถชนเอาไว้ ได้ติดสินใจจะนำนาฬิกาไปคืนเจ้าของ
แต่ก็กลายเป็นผู้ให้ความช่วยเหลือนักนินจากผู้ร้ายไปอีกครั้งหนึ่ง
ประกอบกับเกนโซถูกยิง นพพรซึ่งเป็นอาสาสมัครหน่วยกู้ภัย จึงได้รับตัวคนเจ็บ
พร้อมด้วยผู้ติดตามคือนักนินและฮานาโกะไปส่งที่โรงพยาบาลด้วยกันทั้งหมด
* v * ~ @ C H A R A C T E R D I A G R A M @ ~* v *