วันสุดท้ายปลายปีจะลี้จาก ความลำบากผ่านไปอย่าให้หวน
ปีใหม่มาพาคิดตั้งกระบวน อย่าให้รวนเรื่องราวที่เข้ามา
สิ่งผิดพลาดอาจก่อให้ท้อได้ เก็บเอาไว้เป็นบทเรียนเพียรศึกษา
รู้วางแผนเผื่อไปก่อนเวลา จะก้าวหน้าพลั้งน้อยค่อยจำเริญ
อันชีวิตคิดไปนั้นไม่เที่ยง อย่าสุมเสี่ยงดุ่มไปไม่สรรเสริญ
อย่ามัวหลงคงอยู่คู่ความเพลิน อย่าให้เกินพอดีอาจมีภัย
เอาสติเป็นที่ตั้งไม่พลั้งพลาด มองอะไรเป็นโอกาสให้ชีพใส
มองผู้อื่นให้พินิจตรงจิตใจ แล้วครวญใคร่ด้วยเหตุผลไม่หม่นทาง
อันเวลาแล่นไปว่องไวยิ่ง สรรพสิ่งแปรเปลี่ยนเวียนผันสร้าง
ให้สิ่งใหม่มาบังเกิดก่อลู่ราง ดูไว้บ้างเพื่อได้คิดสะกิดใจ
แต่ของเก่าหากยังดีมีประโยชน์ ขอได้โปรดอนุรักษ์อย่าผลักไส
เปรียบได้ดังมิตรจริงไม่ทิ้งใคร จะจากกันวันใดสิ้นไร้ลม
บทสุดท้ายขอไตรรัตน์โปรดปัดเป่า ให้หมดเหล่าผองภัยให้สุขสม
ให้ปัญญาพาสติคุมอารมณ์ ให้สินทรัพย์เป็นสดมภ์อยู่นิจเนือง
ขออนุญาต ฝากกลอนพรปีใหม่
ปีใหม่มาพาคิดตั้งกระบวน อย่าให้รวนเรื่องราวที่เข้ามา
สิ่งผิดพลาดอาจก่อให้ท้อได้ เก็บเอาไว้เป็นบทเรียนเพียรศึกษา
รู้วางแผนเผื่อไปก่อนเวลา จะก้าวหน้าพลั้งน้อยค่อยจำเริญ
อันชีวิตคิดไปนั้นไม่เที่ยง อย่าสุมเสี่ยงดุ่มไปไม่สรรเสริญ
อย่ามัวหลงคงอยู่คู่ความเพลิน อย่าให้เกินพอดีอาจมีภัย
เอาสติเป็นที่ตั้งไม่พลั้งพลาด มองอะไรเป็นโอกาสให้ชีพใส
มองผู้อื่นให้พินิจตรงจิตใจ แล้วครวญใคร่ด้วยเหตุผลไม่หม่นทาง
อันเวลาแล่นไปว่องไวยิ่ง สรรพสิ่งแปรเปลี่ยนเวียนผันสร้าง
ให้สิ่งใหม่มาบังเกิดก่อลู่ราง ดูไว้บ้างเพื่อได้คิดสะกิดใจ
แต่ของเก่าหากยังดีมีประโยชน์ ขอได้โปรดอนุรักษ์อย่าผลักไส
เปรียบได้ดังมิตรจริงไม่ทิ้งใคร จะจากกันวันใดสิ้นไร้ลม
บทสุดท้ายขอไตรรัตน์โปรดปัดเป่า ให้หมดเหล่าผองภัยให้สุขสม
ให้ปัญญาพาสติคุมอารมณ์ ให้สินทรัพย์เป็นสดมภ์อยู่นิจเนือง