การเดินทาง 1

มีเด็กผู้ชายคนหนึ่ง มักชอบโดนเพื่อนเปรียบเปรยว่าเป็น อัจฉริยะ ในฉายาที่เขาได้รับนั้น มิใช่มาจากความฉลาดเป็นกรด หรือ ความเก่งทางด้านวิชาการ .. แต่มันมาจากการถามตอบคำถามไร้สาระ กับเรื่องตลกที่คิดขึ้นเอง

ณ ห้องเรียน
ขณะที่อาจารย์ยังไม่ได้เข้ามาสอน วันนั้นเด็กชายก็ได้บอกกับทุกคนในห้องเรียนว่า " เรารู้แล้วว่า .. ถ้าตายเราจะไปไหน"

เพื่อนทุกคนก็หัวเราะ ฮาๆ แล้วก็มีเสียงพูด
กันแบบเฮฮาตลกปนสนุกว่า " เอาอีกแล้ว จะอัจฉริยะไปไหน "

และในขณะที่ทุกกำลังหัวเราะ เด็กผู้ชายคนนั้นก็ได้เขียนอะไรซักอย่างบนกระดาน เสียงเอียดอาดของปากกาไวท์บอร์ด กับความเร็วที่เขียน ทุกอย่างเริ่มปรากฏต่อหน้าทุกคน มันเป็นรูปวงกลมที่ทุกคนเคยคุ้นตากันดี แต่ในนั้นมีตัวภาษาอังกฤษง่ายๆ ปนอยู่ด้วย ทุกคนเริ่มที่จะเงียบ

แล้วเพื่อนคนหนึ่งก็ถามกลับอัจฉริยะหนุ่มนั้นว่า " เห้ย เมิงเขียนอะไรหวะ กูไม่รู้เรื่อง "

แล้วเด็กผู้ชายคนนั้นก็เริ่มอธิบายเป็นสเต็ปสั้นๆ ไปทีละจุด

เขาชี้ไปที่ตัว A แล้วบอกว่า นี้คือจุดเริ่มต้นของสมการ การเกิดของเรา จุดเริ่มต้นของเรานั้นคือจุดเริ่มต้นของชาตุุุภูมิ การเดินทางของพวกเรานั้นจะเดินทางเป็นเส้นตรง นั้นหมายความว่าการลื่นไหลของสมการการมีชีวิตนั้นปกติดี

ทุกคนเงียบสนิท คล้อยตามไปอย่างช้าๆ

และเขาก็ชี้ไปที่ตัว B คือจุดที่ยืนยันว่า เราเดินทางมาถึงครึ่งหนึ่งของสมการชีวิตแล้ว แต่Bนั้นมีความอิสระของการอยู่ครึ่งหนึ่งของชีวิต นั้นหมายความว่า ในช่วงหนึ่งชีวิตนั้น B จะอยู่ตรงกลางเสมอ ไม่ว่าคนๆนั้นจะมีอายุเพียงแค่ 0 วัน หรือ 100 ปีก็ตาม

ส่วนจุดสุดท้ายคือ C นี้คือจุดบอกถึงการสิ้นสุดของ สมการการเดินทางในหนึ่งชาติของเรา.. และคำถามมันก็เกิดหลังจากเรารู้ว่าเรากำลังจะตายนั้นก็คือ คำถามที่เป็นปัญหาโลกแตกว่าเราตายแล้วจะไปไหน และแน่นอน เรากำลังเดินวนกลับไป ในรูปแบบของมิติที่เป็นลักษณะวงกลม

เราจะวนกลับไปเกิดที่ A ใหม่อีกครั้ง นั้นคือการไม่หลุดพ้น ..

" แล้วเมิงรู้ได้ไงหวะ ไออัจฉระยิ "

จงจำไว้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นมันจะวนกลับมาหาตัวเองทุกครั้ง
" ผมรู้ว่าคุณไม่เชื่อ แต่เชื่อเหอะ มีคนเชื่อผมไปแล้ว " เด็กชายกล่าวพร้อมกับมองไปที่ประตู ที่มีบุคคลที่ยืนฟังอย่างตั้งใจ

จบ การเดินทาง 1
ผู้เขียน นิธิศ วัชริศลาภิศ