หากมองไปบนท้องถนนในยามนี้ ทุกอณูคลาคล่ำไปด้วยฝูงชนเบียดเสียด รถยนต์ที่จอดติดเต็มถนน มีทั้งแสง สีและเสียงกระหึ่มก้อง ฉันก็เป็นหนึ่งในผู้คนเหล่านั้นที่รอและตั้งความหวังว่ารถเมล์สายประจำว่าเมื่อไรจะมาสักทีและสิ่งที่ฉันและคนอื่นๆไม่อยากให้เกิดขึ้นมันกำลังจะมา ดูจากสภาพแวดล้อมรอบๆตัวแล้ว ฉันสรุปในใจแล้วว่ามันมาแน่นอน ฉันพยายามหันหน้าหันหลังมองหาพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับฉันที่จะตั้งรับกับมันให้ได้ และแล้วมันค่อยๆคืบคลานมาเรื่อยๆ จนในที่สุดฉันก็หาพื้นที่ที่เหมาะสำหรับฉันได้แล้ว ทุกคนคงอยากจะรู้ใช่ไหมว่าสิ่งนั้นคืออะไร มันไม่อยากที่จะเดาหรอก ฟ้ามืดๆ มีเสียงดังบ้างเป็นระยะๆ มีแสงแป๊บๆบนท้องฟ้า เดากันออกแล้วละสิ มันคือเจ้า ฝน นั่นเอง
ในระหว่างที่ฉันกำลังยืนเบื่อๆรอคุณรถเมล์สายประจำ ซึ่งคุณรถเมล์กว่าจะเสด็จมานั้นช้ามาก บางวันฉรอไปเถอะเป็นชั่วโมง ยิ่งช่วงฝนตกแล้วด้วยไม่มีความหวังเลยที่จะมา แต่จะทำอย่างไรได้ถ้าไม่กลับสายนี้ก็ไม่รู้ว่าจะหาวิธีกลับบ้านอย่างไรดี คนเราก็มีทางเลือกไม่ได้มากนักหรอก ไหนๆก็ว่างแล้ว ฉันก็นั่งคิดอะไรเล่นๆไปอยเปื่อย รอบๆกายก็มีแต่เจ้าฝนอย่างเดียว พอมองเจ้าฝนเพื่อนยากไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็เกิดคำถามขึ้นในใจว่าเจ้าฝนเพื่อนยากนั้นเกิดมาจากไหนนะ ช่างเป็นคำถามที่เข้ากับยามนี้จริงๆ แหม! สงสัยต้องรื้อฟื้นวิชาวิทยาศาสตร์ที่ร่ำเรียนมาสักหน่อยแล้ว ฝนเกิดจากการรวมตัวของไอน้ำและก้อนเมฆหลายๆก้อนรวมตัวกันมากๆเข้าจึงทนไม่ไหวแล้วตกมาเป็นฝน ถูกต้องไหมครับทุกท่าน แต่มีหลายท่านที่ขัดแย้งกับคำตอบนี้อยู่ รู้นะ หลายๆคนคงตอบว่า ฝนเกิดจากการปฏิสนธิกับของไข่และอสุจิออกมาเป็นทารกชื่อฝนใช่ไหม โอ้ว! วิทยาศาสตร์ขั้นเทพเลย แล้วทำไมฝนถึงตกรู้กันบ้างหรือเปล่าก็ฝนไม่อ่านหนังสือก็เลยสอบตก ไปใหญ่แล้ว วกกลับเรื่องเก่าดีกว่า คำถามก็วนเข้าหัวมาฉันอีกครั้ง ไอน้ำกับก้อนเมฆมากจากไหนนะ แล้วฉันก็นึกถึงอาจารย์คนหนึ่งสมัยมัธยมต้นที่เคยสอนเรื่อง วัฏจักรของน้ำ ในที่สุดฉันก็ได้คำตอบทั้งหมดแล้วว่า ฝนเกิดจากไอน้ำและก้อนเฆม ไอน้ำและก้อนเมฆเกิดจากน้ำห้วย หนอง คลอง บึง ที่ระเหยกลายเป็นไอน้ำแล้วรวมตัวกันเป็นก้อนเมฆ แล้วเกิดเป็นฝน ฝนก็ตกไปเป็นห้วย หนอง คลอง บึง วนซ้ำอยู่อย่างนี้ตลอดจนนิรันดร์ แค่คำถามเดียวกลายเป็นเรื่องยาวเลยสินะ และแล้วเจ้าความคิดในตัวฉันมันไม่หยุดลงเพียงแค่นี้สิ พอพูดถึงเรื่องวัฏจักรแล้ว หันกลับมามองชีวิตตัวเองทันที ตอนนี้ฉันตกอยู่ในวัฏจักรอยู่ใช่ไหมเนี่ย พอมองย้อนกลับไปในอดีต พ่อกับแม่ของฉันแต่งงานกัน แล้วเกิดมาเป็นฉันและน้อง ในวัยเด็กพ่อแม่สอนฉันและน้องว่าต้องตั้งใจเรียนหนังสือนะลูกจะได้เป็นเจ้าคนนายคน โตขึ้นมาก็เริ่มเป็นผู้ใหญ่มีหน้าที่ทำงาน มีความรับผิดชอบที่มากขึ้น ต่อมาก็แต่งงานมีลูก แล้วก็ชรา แล้วก็ตาย แหม! เป็นเหมือนวัฏจักรน้ำเลย นี่คือ วัฏจักรมนุษย์นี่น่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย วนซ้ำอยู่อย่างนี้ คิดๆไปชีวิตก็น่าเบื่อเหมือนกันนะ จะทำอย่างไรดีนะถึงจะหลุดจากวัฏจักรพวกนี้ได้ และแล้วความคิดของฉันก็ได้หยุดลง คุณรถเมล์สายประจำมาแล้วสินะ ฉันต้องวิ่งหน้าตั้งเพื่อไปยืนคอยเพื่อจะขึ้นมันให้ได้ แล้วความคิดก็แวบเข้ามาอีกที นี่คือ วัฏจักรในการขึ้นรถเมล์ ใช่ไหมเนี่ย?
ธรรมดา::: วัฏจักร
ในระหว่างที่ฉันกำลังยืนเบื่อๆรอคุณรถเมล์สายประจำ ซึ่งคุณรถเมล์กว่าจะเสด็จมานั้นช้ามาก บางวันฉรอไปเถอะเป็นชั่วโมง ยิ่งช่วงฝนตกแล้วด้วยไม่มีความหวังเลยที่จะมา แต่จะทำอย่างไรได้ถ้าไม่กลับสายนี้ก็ไม่รู้ว่าจะหาวิธีกลับบ้านอย่างไรดี คนเราก็มีทางเลือกไม่ได้มากนักหรอก ไหนๆก็ว่างแล้ว ฉันก็นั่งคิดอะไรเล่นๆไปอยเปื่อย รอบๆกายก็มีแต่เจ้าฝนอย่างเดียว พอมองเจ้าฝนเพื่อนยากไปเรื่อยๆ ในที่สุดก็เกิดคำถามขึ้นในใจว่าเจ้าฝนเพื่อนยากนั้นเกิดมาจากไหนนะ ช่างเป็นคำถามที่เข้ากับยามนี้จริงๆ แหม! สงสัยต้องรื้อฟื้นวิชาวิทยาศาสตร์ที่ร่ำเรียนมาสักหน่อยแล้ว ฝนเกิดจากการรวมตัวของไอน้ำและก้อนเมฆหลายๆก้อนรวมตัวกันมากๆเข้าจึงทนไม่ไหวแล้วตกมาเป็นฝน ถูกต้องไหมครับทุกท่าน แต่มีหลายท่านที่ขัดแย้งกับคำตอบนี้อยู่ รู้นะ หลายๆคนคงตอบว่า ฝนเกิดจากการปฏิสนธิกับของไข่และอสุจิออกมาเป็นทารกชื่อฝนใช่ไหม โอ้ว! วิทยาศาสตร์ขั้นเทพเลย แล้วทำไมฝนถึงตกรู้กันบ้างหรือเปล่าก็ฝนไม่อ่านหนังสือก็เลยสอบตก ไปใหญ่แล้ว วกกลับเรื่องเก่าดีกว่า คำถามก็วนเข้าหัวมาฉันอีกครั้ง ไอน้ำกับก้อนเมฆมากจากไหนนะ แล้วฉันก็นึกถึงอาจารย์คนหนึ่งสมัยมัธยมต้นที่เคยสอนเรื่อง วัฏจักรของน้ำ ในที่สุดฉันก็ได้คำตอบทั้งหมดแล้วว่า ฝนเกิดจากไอน้ำและก้อนเฆม ไอน้ำและก้อนเมฆเกิดจากน้ำห้วย หนอง คลอง บึง ที่ระเหยกลายเป็นไอน้ำแล้วรวมตัวกันเป็นก้อนเมฆ แล้วเกิดเป็นฝน ฝนก็ตกไปเป็นห้วย หนอง คลอง บึง วนซ้ำอยู่อย่างนี้ตลอดจนนิรันดร์ แค่คำถามเดียวกลายเป็นเรื่องยาวเลยสินะ และแล้วเจ้าความคิดในตัวฉันมันไม่หยุดลงเพียงแค่นี้สิ พอพูดถึงเรื่องวัฏจักรแล้ว หันกลับมามองชีวิตตัวเองทันที ตอนนี้ฉันตกอยู่ในวัฏจักรอยู่ใช่ไหมเนี่ย พอมองย้อนกลับไปในอดีต พ่อกับแม่ของฉันแต่งงานกัน แล้วเกิดมาเป็นฉันและน้อง ในวัยเด็กพ่อแม่สอนฉันและน้องว่าต้องตั้งใจเรียนหนังสือนะลูกจะได้เป็นเจ้าคนนายคน โตขึ้นมาก็เริ่มเป็นผู้ใหญ่มีหน้าที่ทำงาน มีความรับผิดชอบที่มากขึ้น ต่อมาก็แต่งงานมีลูก แล้วก็ชรา แล้วก็ตาย แหม! เป็นเหมือนวัฏจักรน้ำเลย นี่คือ วัฏจักรมนุษย์นี่น่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย วนซ้ำอยู่อย่างนี้ คิดๆไปชีวิตก็น่าเบื่อเหมือนกันนะ จะทำอย่างไรดีนะถึงจะหลุดจากวัฏจักรพวกนี้ได้ และแล้วความคิดของฉันก็ได้หยุดลง คุณรถเมล์สายประจำมาแล้วสินะ ฉันต้องวิ่งหน้าตั้งเพื่อไปยืนคอยเพื่อจะขึ้นมันให้ได้ แล้วความคิดก็แวบเข้ามาอีกที นี่คือ วัฏจักรในการขึ้นรถเมล์ ใช่ไหมเนี่ย?